Page 47 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง การเลือกปฏิบัติในการประกอบอาชีพของผู้ติดเชื้อเอชไอวี

20 รายงานการศึกษาวิจัย
การเลือกปฏิบัติในการประกอบอาชีพของผูติดเชื้อเอชไอวี

เพื่อประโยชนในการศึกษาเปรียบเทียบ การศึกษาครั้งนี้มีเกณฑในการคัดเลือกกรณีศึกษาดังตอไปนี้
1. ประเทศที่ไดรับการยอมรับจากประชาคมโลกวามีความกาวหนาในการพัฒนากฎหมายและนโยบาย

เกี่ยวกับดานเอดสในลําดับตน ๆ และดวยผลของการมีกฎหมายและนโยบายฯ รวมถึงการบังคับใชกฎหมายอยางมี
ประสิทธิภาพ ทําใหกลุมผูติดเชื้อเอชไอวีไดรับการคุมครองดานสิทธิและไดรับการเยียวยาในกรณีที่สิทธิถูกละเมิด

ไดแก เครือรัฐออสเตรเลีย
2. ประเทศที่มีการบัญญัติกฎหมายวาดวยการขจัดการเลือกปฏิบัติตอผูติดเชื้อเอชไอวีเปนการเฉพาะ

ไดแก สาธารณรัฐฟลิปปนส
3. ประเทศที่มีการบัญญัติกฎหมายวาดวยการขจัดการเลือกปฏิบัติตอผูติดเชื้อเอชไอวี ในมุมมองของ

กฎหมายวาดวยความเสมอภาค ไดแก สหราชอาณาจักร

2.2.1 เครือรัฐออสเตรเลีย
เครือรัฐออสเตรเลียไดรับการยอมรับจากนานาประเทศในฐานะประเทศที่มีกฎหมายและนโยบาย

ในการแกไขปญหาเกี่ยวกับโรคเอดสที่กาวหนามากที่สุดอีกแหงหนึ่ง และเปนประเทศตนแบบที่สําคัญในการพัฒนา
กฎหมายเกี่ยวกับการขจัดการเลือกปฏิบัติใหกับประเทศตาง ๆ อาทิ สหรัฐอเมริกา ฮองกง และ นิวซีแลนด 34

จากการศึกษาทบทวนกรอบกฎหมายของเครือรัฐออสเตรเลีย พบวา การเลือกปฏิบัติตอผูติดเชื้อเอชไอวีถือเปน
การละเมิดกฎหมายทั้งในระดับประเทศและระดับมลรัฐ สําหรับกรอบกฎหมายระดับประเทศของเครือรัฐออสเตรเลีย

ที่เกี่ยวของกับการขจัดการเลือกปฏิบัติตอผูติดเชื้อเอชไอวี มีดังตอไปนี้
- Commonwealth of Australia Constitution Act of 9 July 1900

- Human Rights and Equal Opportunity Commission Act 1986
- Privacy Act 1988

- Disability Discrimination Act 1992 (amendment up to Act. No. 169 of 2012) 35
- Fair Work Act 2009

พระราชบัญญัติ Disability Discrimination Act 1992 (DDA) ถือเปนกฎหมายหลักที่สําคัญที่ให
ความคุมครองผูติดเชื้อเอชไอวีจากการถูกเลือกปฏิบัติสําหรับขอบเขตการบังคับใชกฎหมาย แมวากฎหมายฉบับนี้

ไมไดกลาวถึงการเลือกปฏิบัติตอผูติดเชื้อเอชไอวีโดยเฉพาะ แตเมื่อพิจารณาจากคําจํากัดความของความพิการและ
เจตนารมณของกฎหมายจะเห็นไดวาความพิการใหตีความครอบคลุมถึงสภาวะสุขภาพอีกทั้งยังไมไดกําหนด

เงื่อนเวลาของความพิการหรือสภาวะสุขภาพ กลาวคือ กฎหมายจะใหความคุมครองครอบคลุมไปถึงสภาวะ
สุขภาพ ทั้งในอดีต ปจจุบัน และอนาคต นอกจากนี้ กฎหมายฉบับนี้ยังขยายความคุมครองผูที่เกี่ยวของกับ

ผูติดเชื้อเอชไอวี อาทิ สมาชิกในครอบครัวของผูติดเชื้อเอชไอวี หรือผูที่นาจะหรือเชื่อวาเปนผูอาศัยอยูรวมกับ
เชื้อเอชไอวี เปนตน กฎหมายไดกําหนดขอบเขตการหามมิใหมีการเลือกปฏิบัติตอผูติดเชื้อเอชไอวี ในกรณีการ
36
จางงาน การศึกษา การเขาไปยังสถานที่ตาง ๆ การจัดใหบริการและเครื่องอํานวยความสะดวก การจัดที่พักอาศัย
และอื่น ๆ 37

34 DC Jayasuriya, HIV Law, Ethics and Human Rights – Text and Materials, (New Delhi: UNDP),1995 p.103
35 http://www.comlaw.gov.au/Details/C2013C00022 , visited 12 พ.ย. 2556
36 Sect.4 (c),(d), 7 และ 8
37 Part II Divsion I and II