Page 51 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง ปัญหาและมาตรการทางกฎหมายในการรับรองและคุ้มครองสิทธิในความเป็นอยู่ส่วนตัว

36 รายงานการศึกษาวิจัย
เรื่อง ปญหาและมาตรการทางกฎหมายในการรับรองและคุมครองสิทธิในความเปนอยูสวนตัว

(2.2) ความรับผิดทางแพงของผูกระทําละเมิดสิทธิในชีวิตสวนตัวของบุคคลอื่น
นอกจากผูเสียหายจะขอใหศาลสั่งใหหยุดการกระทําอันเปนการละเมิดสิทธิในชีวิตสวนตัว
ของตนอันเปนมาตรการหลักในการดําเนินการดังที่ไดกลาวแลว ผูเสียหายยังสามารถเรียกคาเสียหายจาก

ผูละเมิดสิทธิในชีวิตสวนตัวของตนเพื่อความเสียหายที่ตนไดรับจากการกระทําละเมิดนั้นไดอีกดวย ซึ่งในทางปฏิบัติ

ผูเสียหายมักจะดําเนินการทั้งสองประการดังกลาวไปพรอม ๆ กัน โดยทั่วไปแลว การกระทําอันเปนการละเมิด
สิทธิในชีวิตสวนตัวยอมเขาเงื่อนไขแหงความรับผิดทางแพงจากการกระทําของบุคคล (la responsabilité civile
du fait personnel) ตามที่บัญญัติไวในมาตรา 1382 แหงประมวลกฎหมายแพงของสาธารณรัฐฝรั่งเศส

ความวา “บุคคลที่กอใหเกิดความเสียหายแกบุคคลอื่นจะตองรับผิดตอบุคคลนั้นเพื่อความเสียหายที่เกิดขึ้น

40
แตการนั้น” กลาวคือ มีการกระทํา ความผิดของบุคคลหนึ่งตอบุคคลอื่น และการกระทํานั้นกอใหเกิด
ความเสียหายแกผูเสียหาย
ในสวนที่เกี่ยวกับการกระทําความผิด (la faute) ความผิดของผูกระทําการอันกอใหเกิด

ผลกระทบหรือความเสียหายตอชีวิตสวนตัวของบุคคลในกรณีนี้ ไดแก การไมปฏิบัติหนาที่ที่ตามกฎหมายของตน

(un manquement à une obligation légale) ในอันที่จะตองเคารพตอสิทธิในชีวิตสวนตัวของบุคคลอื่น
การประพฤติตนไมถูกตอง (une erreur de conduite) หรือไมเหมาะสม (un comportement anormal)
แตโดยทั่วไปการกอใหเกิดผลกระทบตอชีวิตสวนตัวของบุคคลมักจะเปนการกระทําความผิดโดยจงใจ (une faute

délibérée) อันมาจากการเลือกที่จะกระทําการนั้นโดยสมัครใจ (un choix volontaire) ของผูกระทํา แตก็อาจ

มีกรณีเปนการกระทําโดยละเวน (une simple omission) ไดเชนกัน เชน กรณีบรรณาธิการนิตยสารฉบับหนึ่ง
ที่ปลอยใหมีการตีพิมพบทความซึ่งกอใหเกิดผลกระทบตอชีวิตสวนตัวของบุคคลหนึ่ง ทั้ง ๆ ที่ตนควรที่จะคัดคาน
การตีพิมพบทความดังกลาว บรรณาธิการนั้นจึงตองรับผิดรวมกับบริษัทนิตยสารในการชดใชคาเสียหาย

แกผูเสียหายเพื่อความเสียหายที่เกิดขึ้นแตการนั้น 41

การกระทําความผิดโดยสวนใหญจึงเปนความผิดทางละเมิด (la faute délictuelle)
แตในบางกรณีก็อาจเปนความผิดทางสัญญา (la faute contractuelle) ก็ได ในกรณีที่ผูเปดเผยขอมูลเกี่ยวกับ
ชีวิตสวนตัวของบุคคลอื่นมีขอผูกพันตอผูเสียหายที่จะไมกระทําเชนนั้น หากแตบุคคลนั้นมิไดปฏิบัติตามขอผูกพัน

ของตน ตัวอยางเชน กรณีหนังสือพิมพฉบับหนึ่งตีพิมพบทสัมภาษณของนักแสดงทานหนึ่งเกี่ยวกับชีวิตสวนตัว

ของตนทั้งหมด ในขณะที่มีการตกลงกันวาจะตีพิมพเฉพาะขอมูลสวนหนึ่งเทานั้น 42

40 Art. 1382 C. civ. « Tout fait quelconque de l’homme, qui cause à autrui un dommage, oblige celui par la faute
duquel il est arrivé à le réparer. »
41 Civ. 2, 9 juillet 1980, Bull. II, n° 179; Paris, 1ère Ch. A, 19 juin 1989, F. c/ L., D. 1989, I.R., 240.
42 Paris, 1ère Ch. A, 12 janvier 1987, Distel c/ Soc. anon. Cogedi-presse, D. 1987, I.R., 32.