Page 56 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง ปัญหาและมาตรการทางกฎหมายในการรับรองและคุ้มครองสิทธิในความเป็นอยู่ส่วนตัว

รายงานการศึกษาวิจัย 41
เรื่อง ปญหาและมาตรการทางกฎหมายในการรับรองและคุมครองสิทธิในความเปนอยูสวนตัว

(2) การรับรองและคุมครองสิทธิของพลเมืองในการเขาถึงขอมูลสวนบุคคลที่เกี่ยวกับตน
ในระบบขอมูลสารสนเทศ
นอกจากการกําหนดกฎเกณฑตาง ๆ เกี่ยวกับการจัดทําระบบขอมูลสารสนเทศ

ทั้งกระบวนการดังกลาวขางตนแลว รัฐบัญญัติฯ ลงวันที่ 6 มกราคม 1978 ยังไดกําหนดบทบัญญัติอันเปน

การรับรองและคุมครองสิทธิของพลเมืองในการเขาถึงขอมูลสวนบุคคลที่เกี่ยวกับตนในระบบขอมูลสารสนเทศ
รัฐบัญญัติฯ ลงวันที่ 6 มกราคม 1978 ไดใหคํานิยามคําวา “ขอมูลสวนบุคคล”
(une donnée à caractère personnel) วาหมายถึง ขอมูลทั้งหลายที่เกี่ยวของกับบุคคลธรรมดาที่ระบุตัวบุคคลนั้น

หรือสามารถระบุตัวบุคคลไดไมวาโดยทางตรงหรือทางออม โดยการอางอิงถึงเลขประจําตัวหรือลักษณะ

อยางหนึ่งอยางใดที่เปนลักษณะเฉพาะของบุคคลนั้น และคําวา“บุคคลที่เกี่ยวของกับขอมูลสวนบุคคลในระบบ
ขอมูลสารสนเทศ” ไดแก บุคคลซึ่งขอมูลที่เกี่ยวกับตนเปนวัตถุแหงระบบขอมูลสารสนเทศ 55
สิทธิของบุคคลผูเกี่ยวของกับขอมูลสวนบุคคลหรือผูเปนเจาของขอมูลสวนบุคคลไดรับ

การรับรองและคุมครองไวหลายประการ โดยเฉพาะอยางยิ่งสิทธิในการโตแยงการเก็บขอมูลสวนบุคคลที่เกี่ยวกับ

56
ตนในระบบขอมูลสารสนเทศหรือโตแยงการนําขอมูลสวนบุคคลที่เกี่ยวกับตนไปใชประโยชนในทางพาณิชย
สิทธิในการขอใหผูจัดทําระบบขอมูลสารสนเทศแกไขเพิ่มเติม ทําใหชัดเจนขึ้น ปรับปรุงใหทันสมัยหรือลบขอมูล
สวนบุคคลของตนที่ไมถูกตอง ไมครบถวนสมบูรณ คลุมเครือหรือซึ่งการเก็บรวบรวม การนําไปใชประโยชน

57
หรือการเก็บรักษาขอมูลสวนบุคคลนั้นเปนการตองหาม สิทธิในการไดรับการเปดเผยขอมูลสวนบุคคล
ที่เกี่ยวกับตน และสิทธิที่จะไดรับสําเนาขอมูลสวนบุคคลที่เกี่ยวกับตน
58
59
2) มิติทับซอนระหวางการใชสิทธิเกี่ยวกับขอมูลสวนบุคคลกับการใชสิทธิในชีวิตสวนตัว
ของบุคคล

ขอมูลสวนบุคคลตามนัยแหงรัฐบัญญัติฯ ลงวันที่ 6 มกราคม 1978 มีขอบเขตที่กวางขวาง

มากและครอบคลุมขอมูลในหลายลักษณะ ซึ่งอาจมีความสัมพันธกับสิทธิในชีวิตสวนตัวของบุคคลที่ไดรับ
ความคุมครอง ตามมาตรา 8 วรรคหนึ่ง ของอนุสัญญาแหงยุโรปวาดวยการคุมครองสิทธิมนุษยชนและเสรีภาพ
ขั้นพื้นฐาน และมาตรา 9 แหงประมวลกฎหมายแพง ดังนั้น การเขาถึงขอมูลสวนบุคคลของตนในบางกรณี

ยอมเปนการใชสิทธิในชีวิตสวนตัวของบุคคลดวยในขณะเดียวกัน ในกรณีเชนนั้น การที่องคกรของรัฐหรือองคกร

เอกชนปฏิเสธมิใหบุคคลที่เกี่ยวของกับขอมูลสวนบุคคลที่เกี่ยวกับตน ซึ่งจัดเก็บไวในระบบขอมูลสารสนเทศ
ที่องคกรนั้นจัดทําขึ้นเขาตรวจดูขอมูลดังกลาว จึงมิไดมีผลแตเพียงเปนการไมปฏิบัติตามบทบัญญัติแหงรัฐบัญญัติฯ
ลงวันที่ 6 มกราคม 1978 แตเพียงอยางเดียว หากแตยังถือวาเปนการดําเนินการที่เปนการแทรกแซงหรือขัดตอ

55 มาตรา 2 รัฐบัญญัติฯ ลงวันที่ 6 มกราคม 1978
56 มาตรา 38 รัฐบัญญัติฯ ลงวันที่ 6 มกราคม 1978
57 มาตรา 40 รัฐบัญญัติฯ ลงวันที่ 6 มกราคม 1978
58 มาตรา 39-I-4° รัฐบัญญัติฯ ลงวันที่ 6 มกราคม 1978
59 มาตรา 39-I วรรคสอง รัฐบัญญัติฯ ลงวันที่ 6 มกราคม 1978