Page 169 - ประมวลรายงานผลการพิจารณาเพื่อเสนอแนะนโยบายและข้อเสนอในการปรับปรุงกฎหมาย และกฎของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ : เล่ม 1 ระหว่างวันที่ 1 มีนาคม 2554 - 31 ธันวาคม 2557
P. 169

167
                                                   ประมวลรายงานผลการพิจารณาเพื่อเสนอแนะนโยบายหรือข้อเสนอในการปรับปรุงกฎหมาย และกฎ
                                                   ของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ  เล่ม ๑  ระหว่าง ๑ มีนาคม ๒๕๕๔ – ๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๗




                                    (๕)  ศ�ลที่มีอำ�น�จในก�รพิจ�รณ�คดี  ๑๓๑

                                         (๕.๑) คณะกรรมการพิจารณาข้อพิพาททางปกครอง (Administrative
                     Tribunals)

                                              คณะกรรมการพิจารณาข้อพิพาททางปกครอง เป็นคณะกรรมการ
                     พิเศษที่เป็นอิสระทำาหน้าที่คล้ายศาลปกครอง แต่ไม่ใช่ศาลปกครอง  คณะกรรมการประกอบด้วย

                     ผู้เชี่ยวชาญทั้งหลายในฝ่ายปกครอง มีหน้าที่คล้ายตุลาการ หรือกึ่งตุลาการ  โดยมีหน้าที่หลักในการ
                     ตัดสินข้อพิพาทระหว่างฝ่ายปกครองกับเอกชน  สามารถตัดสินได้ทั้งในส่วนความชอบด้วยกฎหมาย

                     และความเหมาะสมของการกระทำาทางปกครอง ซึ่งหากมีการทำาคำาวินิจฉัยออกมาแล้ว แต่คู่พิพาท
                     ไม่พอใจก็สามารถนำาคดีไปสู่ศาลยุติธรรมได้

                                         (๕.๒) ศาลยุติธรรม
                                              ในการพิจารณาคดีปกครอง การนำาคดีขึ้นสู่ศาลนั้น ไม่จำาเป็นต้อง

                     ผ่านการพิจารณาหรือวินิจฉัยของคณะกรรมการพิจารณาข้อพิพาททางปกครองก่อน สามารถนำาคดี
                     ขึ้นสู่ศาลยุติธรรมได้  ในการนำาคดีปกครองขึ้นสู่ศาลยุติธรรมจะต้องพิจารณาก่อนว่าเป็นคดีประเภทใด

                     หากเป็นคดีปกครองที่มีลักษณะความผิดทางอาญาให้ขึ้นศาลอาญา เช่น การทำาให้เสียชีวิต หรือได้รับ
                     บาดเจ็บ  หากเป็นคดีความเสียหายทางแพ่งให้ขึ้นศาลแพ่ง เช่น การละเมิด หรือการผิดสัญญา


                                ๔.๓.๒  กฎหมายของประเทศฝรั่งเศส

                                ประเทศฝรั่งเศสมีกฎหมายที่ให้อำานาจพิเศษแก่ฝ่ายบริหารและฝ่ายปกครองบังคับใช้
                     กฎหมายเกี่ยวกับความมั่นคง ๓ ฉบับ คือ


                                ๑)  รัฐธรรมนูญฉบับปี ค.ศ. ๑๙๕๘ มาตรา ๑๖ มีเนื้อหา ดังนี้
                                    “ในกรณีที่สถาบันแห่งสาธารณรัฐ ความเป็นเอกราชของชาติ บูรณภาพแห่งดินแดน

                     หรือการปฏิบัติตามพันธกรณีระหว่างประเทศถูกคุกคามอย่างร้ายแรงและปัจจุบันทันด่วน และการ

                     ดำาเนินการตามปกติของสถาบันทางการเมืองแห่งรัฐตามรัฐธรรมนูญหยุดชะงักลง  ประธานาธิบดี
                     แห่งสาธารณรัฐมีอำานาจใช้มาตรการที่จำาเป็นสำาหรับจัดการกับสถานการณ์ดังกล่าวได้ ภายหลังจาก
                     ที่ได้มีการปรึกษาหารืออย่างเป็นทางการกับนายกรัฐมนตรี  ประธานสภาทั้งสองและคณะตุลาการ

                     รัฐธรรมนูญแล้ว  ประธานาธิบดีจะต้องแถลงให้ประชาชนทราบถึงการใช้มาตรการดังกล่าวและ








                     ๑๓๑  วิบูลย์ สุนทรพันธ์, การปรับปรุงกฎหมายเกี่ยวกับความมั่นคงของประเทศไทย : ศึกษากรณีพระราชบัญญัติ
                         อัยการศึก พ.ศ. ๒๕๔๗  พระราชบัญญัติว่าด้วยการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน พ.ศ. ๒๔๙๕ และ
                         พระราชบัญญัติป้องกันการกระทำาอันเป็นคอมมิวนิสต์ พ.ศ. ๒๔๙๕, (นิติศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัย
                         รามคำาแหง, ๒๕๔๑), ๖๒.
   164   165   166   167   168   169   170   171   172   173   174