Page 168 - ประมวลรายงานผลการพิจารณาเพื่อเสนอแนะนโยบายและข้อเสนอในการปรับปรุงกฎหมาย และกฎของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ : เล่ม 1 ระหว่างวันที่ 1 มีนาคม 2554 - 31 ธันวาคม 2557
P. 168

166   ประมวลรายงานผลการพิจารณาเพื่อเสนอแนะนโยบายหรือข้อเสนอในการปรับปรุงกฎหมาย และกฎ
                  ของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ  เล่ม ๑  ระหว่าง ๑ มีนาคม ๒๕๕๔ – ๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๗




                  กำาหนดกฎเกณฑ์ดังต่อไปนี้ได้ คือ การกำาหนดหน้าที่ให้รัฐมนตรีหรือบุคคลอื่นใด ตามที่กำาหนดไว้มี

                  อำานาจหรือหน้าที่ที่จะต้องปฏิบัติการด้วยความรอบคอบหรือมีอำานาจที่จะบังคับบัญชาหรือสั่งการใดๆ
                  ไม่ว่าจะเป็นด้วยวาจาหรือลายลักษณ์อักษรได้  หรือกำาหนดให้มีการเรียกร้องหรือรับเอาซึ่งทรัพย์สินได้

                  หรือกำาหนดให้มีการย้าย เคลื่อนย้าย เข้าหรือออกจากสถานที่ที่กำาหนด หรือต้องขออนุญาตเพื่อที่จะ
                  เข้าหรือออกจากสถานที่ที่กำาหนดนั้นๆ หรือกำาหนดห้ามมิให้การทำากิจกรรมหนึ่งเป็นการเฉพาะไว้

                                 มาตรา ๒๓ อนุมาตรา (๑), (๓) และ (๔) ได้กำาหนดข้อจำากัดของบทบัญญัติตามกฎ
                  ในสถานการณ์ฉุกเฉินเอาไว้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตามอนุมาตรา (๑) (b) กำาหนดให้ผู้มีอำานาจออกกฎจะ

                  ต้องแน่ใจว่าบทบัญญัติของกฎในสถานการณ์ฉุกเฉินนั้นเป็นไปตามหลักความได้สัดส่วนระหว่างสภาพ
                  หรือผลกระทบของสถานการณ์ฉุกเฉินนั้น กับวัตถุประสงค์ของกฎเกณฑ์ดังกล่าวที่จะป้องกัน ควบคุม

                  หรือบรรเทาสถานการณ์  อนุมาตรา (๒) กำาหนดให้กฎในสถานการณ์ฉุกเฉินนั้นต้องมีผลบังคับใช้
                  เฉพาะแคว้นใดแคว้นหนึ่ง และมีผลบังคับในอาณาเขตที่จำากัดในสหราชอาณาจักรเท่านั้น  กรณีจึง

                  หมายความว่า กฎในสถานการณ์ฉุกเฉินนั้นจะต้องชอบด้วยหลักความได้สัดส่วนและจะต้องมีผล
                  บังคับในเขตที่กำาหนดไว้เท่านั้น

                                 (๓)  ผลของก�รประก�ศสถ�นก�รณ์ฉุกเฉิน

                                      เมื่อมีการประกาศสถานการณ์ฉุกเฉิน ฝ่ายบริหารต้องออกกฎตามพระราช-
                  บัญญัตินี้ เป็นกฎหมายลายลักษณ์อักษร ๑๒๙

                                                                                 ๑๓๐
                                 (๔)  ขอบเขตระยะเวล�ของก�รประก�ศสถ�นก�รณ์ฉุกเฉิน
                                      Civil Contingencies Act 2004  มาตรา ๒๖  อนุมาตรา (๑)  กำาหนดให้

                  การประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินต้องตราเป็นกฎ และกฎดังกล่าวจะสิ้นระยะเวลาการบังคับใช้ภายใน
                  ๓๐ วัน นับจากวันที่ตราขึ้นหรือก่อนหน้านั้นตามที่กฎได้กำาหนดไว้  อย่างไรก็ตาม ไม่ห้ามในการที่จะ

                  ออกกฎอย่างเดียวกันนั้นมาบังคับใช้อีก (ซึ่งการประกาศต้องแสดงเหตุผลความจำาเป็นในการประกาศ)
                  และการขยายระยะเวลาของสถานการณ์ฉุกเฉิน มาตรา ๒๗ อนุมาตรา (๑)  กำาหนดให้รัฐมนตรีอาวุโส

                  (Senior Minister of The Crown) เสนอกฎต่อรัฐสภาโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำาได้อย่างสมเหตุสมผล
                  และให้กฎนั้นสิ้นผลไปเมื่อสิ้นสุดระยะเวลา ๗ วัน นับแต่วันที่เสนอต่อสภา เว้นแต่ในระหว่างระยะ

                  เวลานั้น แต่ละสภาได้มีมติเห็นชอบด้วยกับกฎในสถานการณ์ฉุกเฉินดังกล่าว หากอยู่ในสมัยปิดการ
                  ประชุมหรือเลื่อนการประชุมของรัฐสภา รัฐสภาจะต้องเรียกให้มีการประชุมสภาเกิดขึ้น










                  ๑๒๙ ดุสิต ยมจินดา, บทวิเคราะห์ว่าด้วยกฎหมายการรักษาความมั่นคงภายในราชอาณาจักร, ๘๙.

                  ๑๓๐  Civil Contingencies Act 2004
   163   164   165   166   167   168   169   170   171   172   173