Page 241 - รายงานศึกษาวิจัยฉบับสมบูรณ์ โครงการศึกษาวิจัยผังเมืองกับการคุ้มครองสิทธิชุมชนและสิทธิการมีส่วนร่วมของประชาชน
P. 241

210


                                มาตรา 83“ผูใดฝsาฝxนหรือไม$ปฏิบัติตามมาตรา 27 หรือมาตรา 48 มีความผิดตองระวาง

                         โทษจําคุกไม$เกินหกเดือนหรือปรับไม$เกินหนึ่งหมื่นบาทหรือทั้งจําทั้งปรับ


                                เมื่อพนักงานเจาหนาที่รองขอ ศาลอาจสั่งใหผูกระทําผิดแกไขสภาพของอสังหาริมทรัพย0ที่


                         ถูกเปลี่ยนแปลงไปใหเปBนไปตามที่ไดกําหนดไวในผังเมืองรวมหรือผังเมืองเฉพาะ ภายในระยะเวลา

                         ที่กําหนดให หรือใหเจาพนักงานทองถิ่นมีอํานาจจัดการอย$างใดอย$างหนึ่งเพื่อเปลี่ยนแปลงแกไขให

                         เปBนไปตามผังเมืองรวมหรือผังเมืองเฉพาะนั้นและคิดเอาค$าใชจ$ายจากเจาของหรือผูครอบครอง

                         อสังหาริมทรัพย0ตามที่จ$ายจริงโดยประหยัด”


                         จากบทบัญญัติทั้งสองมาตราที่ยกมาแสดงใหเห็นว$าพระราชบัญญัติการผังเมือง พ.ศ. 2518

                  มีบทบัญญัติที่ชัดเจนเกี่ยวกับป;ญหาการใชประโยชน0ที่ดินที่ขัดกับกฎกระทรวงใหใชบังคับผังเมืองรวม

                  โดยกําหนดหามไม$ใหมีการใชประโยชน0ที่ดินแตกต$างไปจากที่กําหนดไวในกฎกระทรวงและไดกําหนด

                  บทลงโทษต$อการกระทําผิดดังกล$าวไวดวย นอกจากนี้เมื่อพิจารณาในแง$มุมของกฎหมายปกครองแลว

                  หากหน$วยงานทางปกครองหรือเจาหนาที่ของรัฐที่เกี่ยวของไดออกใบอนุญาตใหมีการใชประโยชน0ที่ดินไป

                  ในทางที่ขัดหรือแยงกับกฎกระทรวงใหใชบังคับผังเมืองรวม ใบอนุญาตดังกล$าวย$อมถือเปBนคําสั่งทาง

                  ปกครองที่ไม$ชอบดวยกฎหมาย ซึ่งศาลปกครองมีอํานาจในการพิจารณาพิพากษาให เพิกถอนคําสั่งทาง

                  ปกครองดังกล$าวได ตามที่พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542


                  กําหนดไวในมาตรา 9 (1) และมาตรา 72 (1)


                                มาตรา 9  “ศาลปกครองมีอํานาจพิจารณาพิพากษาหรือมีคําสั่งในเรื่องดังต$อไปนี้


                                (1) คดีพิพาทเกี่ยวกับการที่หน$วยงานทางปกครองหรือเจาหนาที่ของรัฐกระทําการโดยไม$

                         ชอบดวยกฎหมายไม$ว$าจะเปBนการออกกฎ คําสั่งหรือการกระทําอื่นใดเนื่องจากกระทําการโดยไม$มี

                         อํานาจหรือนอกเหนืออํานาจหนาที่หรือไม$ถูกตองตามกฎหมายหรือโดยไม$ถูกตองตามรูปแบบ

                         ขั้นตอน หรือวิธีการอันเปBนสาระสําคัญที่กําหนดไวสําหรับการนั้นหรือโดยไม$สุจริตหรือมีลักษณะ

                         เปBนการเลือกปฏิบัติที่ไม$เปBนธรรม หรือมีลักษณะเปBนการสรางขั้นตอนโดยไม$จําเปBนหรือสรางภาระ

                         ใหเกิดกับประชาชนเกินสมควร หรือเปBนการใชดุลพินิจโดยมิชอบ”



                                มาตรา 72 “ในการพิพากษาคดีศาลปกครองมีอํานาจกําหนดคําบังคับอย$างหนึ่งอย$างใด

                          ดังต$อไปนี้
   236   237   238   239   240   241   242   243   244   245   246