Page 87 - รายงานการศึกษาเรื่องโทษประหารชีวิตในประเทศไทย
P. 87

ยกเลิกการใช้โทษประหารชีวิต เนื่องจากการใช้โทษประหารชีวิตอาจไม่ใช่เป็นวิธีการในการตัดโอกาส
                  ในการกระทำาผิดของอาชญากรที่มีความเหมาะสมแต่เพียงประการเดียว  เนื่องจากสามารถใช้โทษ

                  จำาคุกตลอดชีวิต หรือการจำาคุกเป็นระยะเวลานานสำาหรับผู้กระทำาผิดที่มีลักษณะความเป็นอาชญากร

                  โดยกมลสันดานที่ไม่สามารถแก้ไขฟื้นฟูได้  เนื่องจากการตัดโอกาสการกระทำาผิดด้วยการจำาคุก
                  นอกจากจะเป็นการลงโทษเพื่อตัดโอกาสการกระทำาผิดของอาชญากรแล้ว  ยังสามารถทำาให้
                  อาชญากรมีโอกาสในการสำานึกผิด  หรือการบำาบัดแก้ไขฟื้นฟูผู้กระทำาผิด  รวมทั้งหากมีความ

                  ผิดพลาดของกระบวนการยุติธรรมเกิดขึ้น  ยังสามารถแก้ไขได้  เพราะไม่ใช่เป็นการทำาลายชีวิต

                  ของผู้กระทำาผิดแต่ประการใด
                           ๔) ก�รลงโทษเพื่อแก้ไขฟื้นฟู (Rehabilitation)
                              ปัจจุบันการลงโทษผู้กระทำาผิดจะเน้นการลงโทษเพื่อแก้ไขฟื้นฟู เนื่องจากมีความเชื่อ

                  ตามแนวคิดของสำานักปฏิฐานนิยม (Positive School) ซึ่งเชื่อว่ามนุษย์ทุกคนเกิดมาเปรียบเสมือน

                  ผ้าขาวที่บริสุทธิ์  หากแต่สภาพแวดล้อมเป็นปัจจัยที่สำาคัญที่ทำาให้บุคคลในสังคมต้องกระทำาผิด
                  ดังนั้น จึงอาจกล่าวได้ว่าผู้ที่กระทำาผิดหรืออาชญากรเปรียบเสมือนเป็นผู้ป่วยหรือผู้ที่มีความบกพร่อง
                  ที่ทำาให้ไม่สามารถควบคุมพฤติกรรมของตนเองจนกระทั่งต้องกระทำาผิด

                              แนวความคิดของสำานักปฏิฐานนิยมมีสมมติฐานเกี่ยวกับสาเหตุอาชญากรรมที่สำาคัญ

                  ๒ ประการ คือ พฤติกรรมของมนุษย์มีสาเหตุมาจากแรงกดดันหรือปัจจัยที่อยู่นอกเหนือการควบคุม
                  ของมนุษย์ (Criminal Behavior as Caused) และปัจจัยที่กระตุ้นให้เกิดพฤติกรรมอาชญากรรม
                  จะแตกต่างจากปัจจัยกระตุ้นให้เกิดพฤติกรรมตามกฎหมาย  โดยปัจจัยที่ทำาให้เกิดอาชญากรรม

                  ประกอบด้วย ปัจจัยทางชีวภาพ ปัจจัยทางจิต และปัจจัยทางสภาพแวดล้อมภายนอก (Adler, 1991)

                              สำาหรับปัจจัยที่เป็นสภาพแวดล้อมที่มีผลต่อการกระทำาผิด  ประกอบด้วยปัจจัย
                  สภาพแวดล้อมระดับมหภาคและระดับจุลภาค ได้แก่
                               • ปัจจัยทางด้านเศรษฐกิจ สังคม การเมือง

                               • ปัจจัยทางด้านครอบครัว สถาบันการศึกษา การคบเพื่อน ที่อยู่อาศัย การคบเพื่อน

                                  สื่อ อาชีพ อบายมุข ศาสนา
                               • ปัจจัยสภาพแวดล้อมทางด้านร่างกายและสภาพจิตใจ
                              ซึ่งจากสภาพแวดล้อมทั้งในระดับมหภาคและระดับจุลภาคดังกล่าวข้างต้นเป็นปัจจัย

                  ที่หล่อหลอมทำาให้บุคคลในสังคมมีบุคลิกภาพที่อ่อนแอ  จนกระทั่งไม่สามารถควบคุมพฤติกรรม

                  การกระทำาผิดได้ เช่นเดียวกับนักโทษประหารที่กระทำาผิดจนกระทั่งต้องโทษประหารชีวิต เนื่องจาก
                  อาจได้รับความกดดันจากสภาพแวดล้อม  หรือได้รับการหล่อหลอมบุคลิกภาพและสภาพจิตใจจาก
                  สภาพแวดล้อมที่อยู่รอบข้าง จนกระทั่งทำาให้นักโทษประหารมีบุคลิกภาพที่อ่อนแอ ไม่สามารถควบคุม

                  พฤติกรรมการกระทำาผิดของตนเองได้ โดยในปัจจุบันประเทศต่าง ๆ ส่วนใหญ่ทั่วโลก โดยเฉพาะประเทศ

                  ที่พัฒนาแล้วจะให้ความสำาคัญต่อแนวคิดด้านการแก้ไขฟื้นฟูผู้กระทำาผิด  เนื่องจากมีความเชื่อว่า
                  ผู้กระทำาผิดต้องกระทำาผิดเพราะถูกสภาพแวดล้อมกดดันดังกล่าวข้างต้น  ซึ่งหากผู้กระทำาผิดได้รับ






        74     คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ
   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92