Page 201 - รายงานการศึกษาเรื่องโทษประหารชีวิตในประเทศไทย
P. 201

๒.๒) ยกเลิกโทษประห�รชีวิตในคดีบ�งประเภทคดี
                                           ประเทศไทยจึงควรมีการผลักดันให้มีการยกเลิกโทษประหารชีวิต

                  ในคดีบางประเภทที่ไม่ใช้ความรุนแรง  หรือไม่เหมาะสมที่จะใช้โทษประหารชีวิตเนื่องจากอาจเกิด

                  ความผิดพลาดหรือไม่เหมาะสมต่อวัตถุประสงค์ในการลงโทษ  โดยย้ายออกจากกลุ่มของความผิด
                  ที่ต้องใช้โทษประหารชีวิต ซึ่งปัจจุบันมีอยู่ ๕๕ ฐานความผิด เช่น ในความผิดเกี่ยวกับยาเสพติด
                  ซึ่งผู้กระทำาความผิดมิใช่ตัวการใหญ่  โดยการใช้โทษทางเศรษฐกิจ  เช่น  การยึดทรัพย์และจำาคุก

                  ตลอดชีวิตแทน

                                      ๒.๓) ผลักดันให้รัฐบ�ลเร่งปฏิรูประบบเรือนจำ�ให้ส�ม�รถรองรับนักโทษ
                  ประห�ร ถ้�จะต้องเปลี่ยนเป็นโทษจำ�คุกตลอดชีวิต
                                           โดยจำาเป็นที่จะต้องมีเรือนจำาที่มีความพร้อมในการรองรับนักโทษ

                  จำาคุกตลอดชีวิต  ซึ่งจะต้องถูกจำาคุกระยะยาว  และใช้เวลาอยู่ในเรือนจำาเป็นเวลานาน  โดยทำาให้

                  เรือนจำามีความมั่นคงแข็งแรง  มีประสิทธิภาพในการควบคุม  สามารถป้องกันไม่ให้นักโทษจำาคุก
                  ตลอดชีวิตทำาความผิดก่อความเดือดร้อนต่อสังคมแม้ขณะอยู่ในเรือนจำาได้  นอกจากนี้  ยังจะต้อง
                  ปรับเรือนจำาให้มีสภาพความเป็นอยู่ที่ไม่เป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชนของนักโทษจำาคุก

                  ตลอดชีวิตด้วย  ทั้งนี้  การปฏิรูปดังกล่าวเป็นการยืนยันต่อสาธารชนว่าจำาคุกตลอดชีวิต

                  สามารถทดแทนโทษประหารชีวิตได้


                                  ๓) ระยะย�ว

                                      ๓.๑) เรียกร้องให้ทุกฝ่�ยดำ�เนินก�รให้มีก�รระงับก�รใช้โทษประห�รชีวิต
                  ในท�งปฏิบัติ เพื่อให้มีก�รพักก�รใช้โทษประห�รชีวิตอย่�งแท้จริง

                                           จากข้อกำาหนดของอนุสัญญาต่อต้านการทรมานฯ  จึงควรมีการ
                  ยกเลิกโทษประหารชีวิตด้วย  เนื่องจากการลงโทษประหารชีวิตเป็นข้อห้ามของอนุสัญญาต่อต้าน

                  การทรมาน  และการปฏิบัติหรือการลงโทษอื่นที่โหดร้าย  ไร้มนุษยธรรม  หรือที่ย่ำายีศักดิ์ศรี

                  (Convention against Torture and Other Cruel, Inhuman or Degrading Treatment
                  or  Punishment  :  CAT)  โดยการลงโทษประหารชีวิตเป็นการปฏิบัติที่ต่ำากว่ามาตรฐานสากล
                  และเป็นการปฏิบัติของรัฐที่มีการละเมิดต่อสิทธิขั้นพื้นฐานในการมีชีวิตของมนุษย์  ดังนั้น

                  การลงโทษประหารชีวิตเป็นสิ่งที่ไม่ควรมีการปฏิบัติต่อผู้กระทำาผิด  เนื่องจากเป็นการลงโทษ

                  ที่โหดร้าย  ไร้มนุษยธรรม  หรือย่ำายีศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์  นอกจากนี้  อนุสัญญาต่อต้าน
                  การทรมาน  และการปฏิบัติหรือการลงโทษอื่นที่โหดร้าย  ไร้มนุษยธรรม  หรือที่ย่ำายีศักดิ์ศรี
                  (Convention against Torture and Other Cruel, Inhuman or Degrading Treatment or

                  Punishment  :  CAT)  ยังได้มีข้อกำาหนดต่อการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับการประหารชีวิตที่เป็น

                  การทรมาน  หรือการปฏิบัติที่ไร้มนุษยธรรมจะกระทำาไม่ได้  รวมทั้งสภาพแวดล้อมที่มีผลกระทบ
                  ทั้งด้านร่างกายและจิตใจที่มีต่อนักโทษประหาร อาทิ ระยะเวลาที่ยาวนานในการรอการพิจารณาคดี






      188      คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ
   196   197   198   199   200   201   202   203   204   205   206