Page 78 - รายงานโครงการศึกษา เรื่อง การจัดทำตัวชี้วัดสิทธิมนุษยชนเบื้องต้นตามปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน
P. 78
77
รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง
การจัดทำาตัวชี้วัดสิทธิมนุษยชนเบื้องต้นตามปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน
• การพัฒนาตัวชี้วัดเริ่มจากการพิจารณาพัฒนาแผน และสร้างศักยภาพให้กับบุคลากร
ที่มีบทบาทสำาคัญในการสร้างการเปลี่ยนแปลง
• ใช้ประโยชน์จากแผนสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ และบูรณาการเข้าสู่แผนพัฒนาเศรษฐกิจ
และสังคมแห่งชาติ รวมถึง การวางแผนงบประมาณประจำาปี ฯลฯ
• ผลักดันนโยบายอย่างต่อเนื่อง ด้วยการจัดวางยุทธศาสตร์ และปรับโครงสร้างให้รองรับ
• ประสานความร่วมมือกับภาคส่วนต่างๆ ที่เป็น key stakeholders ในการพัฒนา
เครื่องมือ
• พัฒนาตัวชี้วัดควบคู่ไปกับการวางแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ โดยใช้กรอบ
สิทธิมนุษยชนเป็นฐานในการพัฒนาเศรษฐกิจ สังคม และการเมือง หรือที่เรียกว่า
Human Rights-Based Approach Development
หลังจากนั้น ที่ประชุมได้เปิดโอกาสให้ผู้เข้าร่วมสัมมนาได้พิจารณาตัวชี้วัดร่วมกัน
ในแต่ละด้าน ทีละเรื่อง โดยมีนายสันติ ลาตีฟี เจ้าหน้าที่งานด้านพันธกรณีระหว่างประเทศ สำานักงาน
กสม. เป็นผู้ดำาเนินการอภิปราย ในการสัมมนาแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ที่ประชุมฯ ได้มีการอภิปราย
อย่างกว้างขวาง ผู้เข้าร่วมประชุมได้ให้ข้อมูล ให้ข้อเสนอแนะ และตั้งข้อสังเกตเกี่ยวกับร่างตัวชี้วัด
ที่คณะผู้ศึกษานำาเสนอ ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อคณะผู้ศึกษาในการนำาไปปรับแก้ตัวชี้วัดให้ดียิ่งขึ้น ซึ่งสรุป
ประเด็นได้ ดังนี้
• ตัวชี้วัดที่จะพัฒนาขึ้นไม่ควรจำากัดอยู่กับตัวชี้วัดเชิงปริมาณ ในเรื่องสิทธิมนุษยชน
สิ่งที่บ่งชี้ในด้านคุณภาพของสิทธิมีความสำาคัญไม่ยิ่งหย่อนกว่าปริมาณ นอกจากนั้น
ไม่ควรจะต้องคำานึงถึงลักษณะเฉพาะของบุคคลที่ถูกละเมิด หรือได้รับผลกระทบ เช่น
ความกลัว ความวิตกกังวลของสตรี ในเรื่องความมั่นคงปลอดภัยในชีวิตที่ต่างจากบุรุษ
ตัวชี้วัดควรต้องสะท้อนความแตกต่างนี้ ตัวชี้วัดจึงควรออกแบบให้แก้ไขปัญหาได้
ทั้งกระบวนการ ไม่ควรดูแต่เฉพาะตัวเลขที่เป็นผลลัพธ์
• ตัวชี้วัดที่พัฒนาขึ้นควรจะต้องมีการนำาไปใช้ปฏิบัติจริง ทั้งนี้ เพราะหลายกรณีที่มีการ
ศึกษาวิจัยแล้วมิได้นำาไปใช้ให้เกิดประโยชน์
• ตัวชี้วัดที่นำาเสนอมีอยู่ค่อนข้างละเอียด แต่ควรพิจารณาว่า อะไรคือปัญหาเร่งด่วน
หรือเป็นปัญหาที่สำาคัญของสังคมไทยในช่วงสิบปีที่ผ่านมา ถ้าทำาได้หมดก็ดี แต่ควร
กำาหนดว่าจะทำาอะไรก่อน หลัง ในกรอบระยะเวลาหนึ่ง
• ตัวชี้วัดเกี่ยวกับสิทธิในการกำาหนดเจตจำานงตนเอง เน้นเรื่องการปลอดจากรัฐประหาร
การเลือกตั้ง และพรรคการเมืองมากเกินไป แต่ควรออกแบบตัวชี้วัดเพื่อให้สะท้อนถึง
การมีส่วนร่วมในการปกครองที่แท้จริง ควรมีตัวชี้วัดในเรื่องการเป็นอิสระปลอดจาก
การแทรกแซงขององค์การปกครองจากการเมือง การส่งเสริมให้ประชาชนได้รู้และ
ตระหนักถึงสิทธิ
