Page 484 - รายงานฉบับสมบูรณ์ การประเมินศักยภาพและพัฒนาระบบงานและกระบวนการตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชน ตามมาตรา 257 (1) ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550
P. 484
บทลงโทษไว้ในมาตรา 34 แห่งพระราชบัญญัติคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ พ.ศ.2542
ว่า ต้องระวางโทษจ าคุกไม่เกินหกเดือน หรือปรับไม่เกินหนึ่งหมื่นบาท หรือทั้งจ าทั้งปรับ
(7.2) ปัญหาอุปสรรค
ั
ั
-มีปญหาเกี่ยวกับอ านาจในการรับฟงข้อเท็จจริงและแสวงหา
พยานหลักฐาน เมื่อพิจารณาบทบัญญัติของพระราชบัญญัติคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ
พ.ศ.2542 ที่ก าหนดอ านาจของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติในการแสวงหาข้อเท็จจริง
และเข้าถึงข้อมูล พบว่า ยังมีขอบเขตจ ากัดเมื่อเปรียบเทียบกับคณะกรรมการสิทธิมนุษยชน
แห่งชาติของต่างประเทศ และผู้ตรวจการแผ่นดินของรัฐสภาซึ่งเป็นองค์กรที่ท าหน้าที่ตรวจสอบ
เพื่อจัดท ารายงานพร้อมทั้งเสนอความเห็นและข้อเสนอแนะให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อ
ั
ด าเนินการแก้ไขปญหา ไม่มีอ านาจออกค าสั่ง หรือบังคับได้โดยตรงเช่นเดียวกับคณะกรรมการ
สิทธิมนุษยชนในต่างประเทศ
-ไม่มีกรอบระยะเวลาเบื้องต้นตามกฎหมายที่ก าหนดให้บุคคลหรือ
หน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการละเมิดสิทธิมนุษยชนชี้แจงข้อเท็จจริง ทั้งนี้มาตรา 25 แห่ง
พระราชบัญญัติคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ พ.ศ. 2542 ก าหนดว่าให้บุคคลหรือ
หน่วยงานที่คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติเห็นว่าเกี่ยวข้องกับการละเมิดสิทธิมนุษยชน
ชี้แจงข้อเท็จจริงภายในระยะเวลาที่คณะกรรมการก าหนด ซึ่งตามระเบียบคณะกรรมการสิทธิ
มนุษยชนแห่งชาติว่าด้วยหลักเกณฑ์และวิธีการในการตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชน พ.ศ.
2545 ข้อ 14 วรรคหนึ่ง ก าหนดให้บุคคลหรือหน่วยงานนั้นชี้แจงข้อเท็จจริงภายในระยะเวลา 15
วัน นับตั้งแต่วันที่ได้รับแจ้งจากคณะกรรมการ แต่ในทางปฏิบัติปรากฏว่ามีการละเลยในการชี้แจง
ตามระยะเวลาดังกล่าว ดังนั้นเพื่อให้มีความชัดเจนและมีผลในทางปฏิบัติยิ่งขึ้น จึงเห็นว่า ควร
ก าหนดกรอบระยะเวลาในการชี้แจงข้อเท็จจริงดังกล่าวไว้ ตามมาตรา 25 ในท านองเดียวกับการ
ก าหนดระยะเวลาในการชี้แจงข้อเท็จจริงตามกฎหมายว่าด้วยคณะกรรมการสิทธิมนุษยชน
แห่งชาติของประเทศเกาหลีใต้ที่ก าหนดระยะเวลาไว้ 14 วัน
-กสม. ไม่มีอ านาจในการเข้าตรวจตราเรือนจ า หรือสถานกักกันต่างๆ
โดยไม่ต้องมีการร้องขอ ทั้งนี้ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540 และกติกา
ระหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง ได้มีการรับรองและคุ้มครองสิทธิต่างๆ
ของผู้ถูกคุมขังผู้ต้องหาหรือจ าเลย เช่น สิทธิในชีวิตร่างกายที่จะไม่ถูกลงโทษด้วยวิธีการที่ทารุณ
โหดร้าย สิทธิที่จะได้รับการปฏิบัติอย่างมีมนุษยธรรมและเคารพศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ สิทธิที่จะ
ได้รับการเยี่ยม เป็นต้น แต่พระราชบัญญัติคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ พ.ศ. 2542 ไม่มี
- 378 -
