Page 478 - รายงานฉบับสมบูรณ์ การประเมินศักยภาพและพัฒนาระบบงานและกระบวนการตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชน ตามมาตรา 257 (1) ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550
P. 478
้
-การพิจารณารับเรื่องกรณีเปาหมายของค าร้องเป็นเอกชน มีความไม่
ชัดเจนว่า “บุคคล” และ “หน่วยงาน” ที่อยู่ภายใต้อ านาจตรวจสอบของคณะกรรมการสิทธิ
มนุษยชนแห่งชาติ ครอบคลุมถึงบุคคลหรือหน่วยงานในภาคเอกชนด้วยหรือไม่ ท าให้เกิดกรณี
การโต้แย้ง คัดค้านอ านาจของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ ในประเด็นว่าการกระท าหรือ
ละเลยการกระท าของบุคคลหรือนิติบุคคลในภาคเอกชนไม่ควรอยู่ภายใต้อ านาจตรวจสอบของ
คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ
ั
-มีปญหาการตีความเกี่ยวกับ “สาระของค าร้อง” หรือกรณีที่
คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติมีอ านาจรับไว้พิจารณาตรวจสอบ เนื่องจากรัฐธรรมนูญไม่มี
บทบัญญัติที่กล่าวถึงค าว่า “สิทธิมนุษยชน” และการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนไว้โดยตรง แต่เมื่อ
พิจารณาหลักการคุ้มครองศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ สิทธิ และเสรีภาพของบุคคล ว่าด้วยสิทธิและ
เสรีภาพของชนชาวไทย ท าให้เห็นว่า “ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์” “สิทธิ” และ “เสรีภาพ” เป็นค าที่
รวมอยู่ในความหมายของสิทธิมนุษยชน ซึ่งเป็นค าที่บุคคลทั่วไป ไม่อาจเข้าใจตรงกันได้อย่าง
ชัดเจน แม้ว่ามาตรา 3 แห่งพระราชบัญญัติคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ พ.ศ. 2542 จะ
ได้บัญญัติถึงนิยามของค าว่า “สิทธิมนุษยชน” ไว้ แต่ก็ไม่สามารถสร้างความเข้าใจที่ชัดเจน
เกี่ยวกับความหมายของค าต่างๆ เหล่านี้ จึงท าให้ขอบเขตของการตรวจสอบการละเมิดสิทธิ
ั
มนุษยชนโดยคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ ยังขาดความชัดเจน และมีปญหาเกี่ยวกับ
กรณีที่คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติมีอ านาจรับไว้พิจารณาตรวจสอบอันเนื่องมาจาก
ความเข้าใจในเรื่องสิทธิมนุษยชนที่ไม่ตรงกัน ดังปรากฏว่ามีผู้ร้องเรียนขอให้คณะกรรมการสิทธิ
มนุษยชนแห่งชาติคุ้มครองสิทธิต่างๆ อันเป็นกรณี ข้อพิพาทเกี่ยวกับประโยชน์ของบุคคลในทาง
แพ่ง ซึ่งโดยหลักจะอยู่ในอ านาจของศาลยุติธรรม
ั
-มีปญหาข้อจ ากัดในการรับค าร้องไว้พิจารณา ในกรณีที่เป็นเรื่องคาบ
้
เกี่ยวกับการฟองร้องคดีในศาล ถึงแม้ว่าเรื่องที่พิจารณาจะมีประเด็นที่แตกต่างไปจากเรื่องที่เป็น
คดีความในชั้นศาล แต่ก็เป็นสาเหตุท าให้เกิดความยุ่งยากในการตรวจสอบบุคคลที่เกี่ยวข้องได้
ทั้งนี้บทบัญญัติของรัฐธรรมนูญ พระราชบัญญัติคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ พ.ศ. 2542
และระเบียบคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติว่าด้วยหลักเกณฑ์และวิธีการในการตรวจสอบ
การละเมิดสิทธิมนุษยชนพ.ศ. 2545 รวมทั้งการด าเนินงานที่ผ่านมาของคณะกรรมการสิทธิ
ั
มนุษยชนแห่งชาติ จะเห็นว่ามีประเด็นปญหาเกี่ยวกับข้อจ ากัดในการรับค าร้องไว้พิจารณาที่
ั
ส าคัญ ได้แก่ ปญหาเกี่ยวกับข้อจ ากัดอ านาจตรวจสอบของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ
ตามมาตรา 22 แห่งพระราชบัญญัติคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ พ.ศ. 2542 ที่บัญญัติว่า
“ในกรณีที่มีการกระท าหรือการละเลยการกระท าอันเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชนและมิใช่เป็นเรื่อง
- 372 -
