Page 20 - รายงานผลการศึกษาวิจัย ฉบับสมบูรณ์ โครงการศึกษาวิจัยเพื่อการปรับปรุงแก้ไขนโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนด้านที่ดินและป่า
P. 20

ซึ่งเป็นเรื่องที่มีความสําคัญอย่างยิ่งสําหรับชนเผ่าพื้นเมืองเพราะว่าวิถีชีวิตของชนเผ่าพื้นเมืองในหลายด้านนั้น
                                                 ั
                       เป็นประเด็นร่วม หรือการแบ่งปน เช่น สิทธิความเป็นเจ้าของในที่ดินและทรัพยากร เป็นต้น
                              โดยมีมาตราสําคัญที่เกี่ยวข้อง ได้แก่

                              มาตรา 10.  ชนเผ่าพื้นเมืองต้องไม่ถูกบังคับให้ออกจากที่ดินหรือเขตแดนของตน จะไม่มีการ
                       ตั้งถิ่นฐานใหม่เกิดขึ้นโดยปราศจากการยินยอมที่มีการบอกแจ้ง เข้าใจล่วงหน้า และเป็นอิสระ ของชนเผ่า
                       พื้นเมืองที่เกี่ยวข้อง และหลังจากที่มีข้อตกลงในการชดเชยที่เป็นธรรมและเหมาะสมแล้ว และหากเป็นไปได้

                       ให้มีทางเลือกในการกลับคืนถิ่นนั้นได้อีก
                              มาตรา 18.  ชนเผ่าพื้นเมืองมีสิทธิที่จะเข้าร่วมในการตัดสินใจในเรื่องต่าง ๆ ซึ่งอาจมีผลกระทบ
                       ต่อสิทธิของพวกเขา โดยผ่านผู้แทนที่พวกเขาเลือกเองตามกระบวนการของตนเอง และในการธํารง

                       รักษาและพัฒนาสถาบันที่ทําหน้าที่ตัดสินใจอันเป็นลักษณะของชนเผ่าพื้นเมืองของตนเอง
                              มาตรา 25.  ชนเผ่าพื้นเมืองมีสิทธิที่จะธํารงรักษาและเสริมสร้างความเข้มแข็งของความสัมพันธ์
                                                              ั่
                       ด้านจิตวิญญาณกับที่ดิน เขตแดน นํ้าและชายฝงทะเลและทรัพยากรอื่น ๆ ซึ่งพวกเขาได้เป็นเจ้าของ
                       ตามประเพณีหรือมิฉะนั้นเคยครอบครองหรือใช้ประโยชน์อยู่ก่อนแล้ว  และมีสิทธิที่ดํารงความรับผิดชอบ
                       ในการส่งเสริมสิ่งเหล่านี้สู่คนในรุ่นต่อไป
                              มาตรา 26.  ชนเผ่าพื้นเมืองมีสิทธิในที่ดินและเขตแดนและทรัพยากร ซึ่งพวกเขาได้ครอบครอง

                       เป็นเจ้าของตามประเพณี หรือมิฉะนั้นจากการที่เคยใช้หรือเคยได้รับมาก่อน
                              ชนเผ่าพื้นเมืองมีสิทธิเป็นเจ้าของ ใช้ พัฒนาและควบคุมที่ดิน เขตแดนและทรัพยากรที่พวกเขา
                       เป็นเจ้าของด้วยเหตุผลจากการเป็นเจ้าของตามประเพณี หรือการครอบครองหรือการใช้ตามประเพณีอื่น ๆ

                       รวมทั้งกรณีการได้มาซึ่งสิ่งเหล่านั้นโดยวิธีอื่น
                              รัฐจักต้องให้การยอมรับและการคุ้มครองในทางกฎหมายต่อที่ดิน เขตแดนและทรัพยากรเหล่านี้
                       การยอมรับดังกล่าวจักต้องกระทําโดยการให้ความเคารพต่อประเพณี วัฒนธรรมและระบบการ

                       ถือครองที่ดินของชนเผ่าพื้นเมืองที่เกี่ยวข้องด้วย
                              มาตรา 27.  รัฐต้องจัดตั้งและดําเนินการร่วมกับชนเผ่าพื้นเมืองที่เกี่ยวข้อง โดยกระบวนการ
                       ที่เป็นธรรม อิสระ เป็นกลาง เปิดเผย และโปร่งใส ให้การยอมรับกฎหมาย ธรรมเนียมปฏิบัติ จารีต

                       ประเพณีและระบบการถือครองที่ดินของชนเผ่าพื้นเมือง เพื่อสร้างการยอมรับและพิจารณาถึงสิทธิของ
                       ชนเผ่าพื้นเมืองที่เกี่ยวข้องกับที่ดิน เขตแดนและทรัพยากรอย่างเหมาะสม รวมทั้งพื้นที่ที่ชนเผ่าพื้นเมือง
                       เคยเป็นเจ้าของตามประเพณี หรือมิฉะนั้นเคยครอบครองหรือใช้มาก่อน ชนเผ่าพื้นเมืองควรมีสิทธิ

                       ที่จะเข้าไปมีส่วนร่วมในกระบวนการดังกล่าวนี้ด้วย
                              มาตรา 28.  ชนเผ่าพื้นเมืองมีสิทธิที่จะได้รับการชดเชย  ซึ่งหมายรวมถึงการให้คืน  หากการให้คืน

                       ไม่อาจกระทําได้ก็ควรให้การชดเชยอื่น ๆ ที่ยุติธรรม เป็นธรรม และมีมูลค่าเท่ากับที่ดินอาณาเขต และ
                       ทรัพยากร ที่ชนเผ่าพื้นเมืองเคยเป็นเจ้าของมาแต่ดั้งเดิม เคยครอบครอง หรือเคยใช้ประโยชน์ ซึ่งสิ่งเหล่านี้
                       ได้ถูกยึดไป  เอาไปครอบครอง  ใช้สอย  หรือทําลาย  โดยชนเผ่าพื้นเมืองมิได้ยินยอมอย่างเต็มใจ  หรือมิได้
                       ยินยอมให้กระทําการดังกล่าวก่อนล่วงหน้า





                                                                                                       2‐6
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25