Page 43 - รายงานฉบับสมบูรณ์ นโยบายการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนชายแดนไทย-พม่า : กรณีผู้อพยพจากภัยสงคราม
P. 43
๓๔
รายงานศึกษาวิจัย “นโยบายการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนชายแดนไทย – พม่า : กรณีผู้อพยพจากภัยสงคราม”
บางส่วนไม่อยากกลับเพราะไม่ต้องการอยู่ในพื้นที่ที่อาจเกิดการสู้รบเมื่อไรก็ได้ จึงกระจายตัวอยู่ใน
กระจายอยู่ใน ๓ อ าเภอ คือ อ าเภอพบพระ อ าเภออุ้มฝาง และ อ าเภอท่าสองยาง รวมทั้งสิ้นประมาณ
๔,๐๐๐ คน ผู้ลี้ภัยที่เป็นเด็กประมาณ ๓,๐๐๐ คน ต้องพักพิงอยู่ในบ้านพักซึ่งเรียกว่า Boarding House
โดยผู้ลี้ภัยที่อยู่ในประเทศไทยมานานได้ประสานงานกับองค์กรที่ให้การสนับสนุนผู้ลี้ภัยให้เข้ามา
สนับสนุนงบประมาณในการจัดการจัดชั้นเรียนเพื่อให้การศึกษาแก่เด็กพร้อมทั้งสนับสนุนงบประมาณเป็น
ค่าอาหารด้วย เด็กที่อยู่ใน Boarding House ประมาณร้อยละ ๖๐-๗๐ มาจากภาวะสงคราม สภาพ
ความเป็นอยู่ของเด็กค่อนข้างล าบาก ส าหรับผู้ที่อยู่ในวัยแรงงาน ก็จะมีอาชีพรับจ้างรายวันในภาค
เกษตรได้ค่าแรงวันละ ๘๐ บาท ขณะที่ค่าแรงขั้นต ่าจังหวัดตากวันละ ๑๗๐ บาท
๒) อ าเภอสบเมย จังหวัดแม่ฮ่องสอน เคยมีการสู้รบครั้งใหญ่เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๓๙ ท าให้มี
ผู้ลี้ภัยไหลทะลักเข้ามาในพื้นที่ของจังหวัดแม่ฮ่องสอนจ านวนมาก พื้นที่พักพิงชั่วคราวหนีภัยการสู้รบใน
จังหวัดแม่ฮ่องสอน มี ๔ แห่ง คือ พื้นที่พักพิงชั่วคราวบ้านแม่สุริน ต าบลขุนยวม อ าเภอขุนยวม พื้นที่พัก
พิงชั่วคราวบ้านแม่ลามาหลวง อยู่ที่ต าบลสบเมย อ าเภอสบเมย พื้นที่พักพิงชั่วคราวบ้านแม่ละอูน อยู่ที่
ต าบลแม่สามแลบ อ าเภอสบเมย และพื้นที่พักพิงชั่วคราวบ้านใหม่ในสอย ต าบลปางหมู อ าเภอเมือง
พื้นที่พักพิงทุกแห่งอยู่ในความดูแลของคณะอนุกรรมการแก้ไขปัญหาผู้ลี้ภัยจากประเทศเมียนมาร์
ประกอบด้วยส่วนราชการที่เกี่ยวข้อง คือ กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย และมีเลขาธิการ
สภาความมั่นคงแห่งชาติ เป็นประธาน เพื่อแก้ไขปัญหาต่าง ๆในการควบคุมดูแลผู้หนีภัยสงคราม รวมถึง
การแก้ไขปัญหาระยะยาว ส าหรับผู้ลี้ภัยที่อยู่นอกค่าย มีอยู่ที่บ้านแม่สามแลบ อ าเภอสบเมย ซึ่งลี้ภัยเข้า
มานานแล้ว จึงสร้างที่อยู่อาศัยแบบถาวรติดกับแม่น ้าสาละวิน ผู้ลี้ภัยกลุ่มนี้ส่วนใหญ่ยังไม่ได้รับสัญชาติ
ไทย จึงถูกจ ากัดการเดินทางออกนอกพื้นที่ ส่วนใหญ่มีอาชีพรับจ้าง รายได้เฉลี่ยต่อเดือนละ ๓,๐๐๐ บาท
เด็กได้มีโอกาสเรียนหนังสือในโรงเรียนของประเทศไทยในระดับประถมศึกษา แต่ไม่สามารถเรียนต่อใน
ระดับที่สูงกว่านั้นได้
๓) อ าเภอสังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรี ในอดีตทหารพม่าเข้าโจมตีฐานที่ตั้งของรัฐ
กะเหรี่ยงได้ยาก เนื่องจากสภาพภูมิประเทศที่เป็นภูเขา และการเดินทางขึ้นมาต้องผ่านหมู่บ้านกะเหรี่ยง
มาเป็นระยะ ๆ กองก าลังทหารของรัฐกะเหรี่ยงได้ใช้วิธีรบแบบกองโจร กล่าวคือ การซุ่มโจมตีกองทัพพม่า
ท าให้กว่าจะมาถึงฐานที่ตั้งของรัฐกะเหรี่ยงได้ก็เหลือทหารพม่าอยู่จ านวนไม่มากพอที่จะสู้รบต่อได้
จึงต้องยกทัพกลับ แต่สภาพภูมิประเทศดังกล่าวได้เปลี่ยนไป เมื่อรัฐบาลไทยให้สัมปทานแก่นายทุนตัดไม้
