Page 109 - รายงานข้อเสนอแนะเชิงนโยบายของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติต่อกรณีข้อร้องเรียนของเครือข่ายประชาชนภาคตะวันออก
P. 109
ต่อกรณีข้อร้องเรียนของเครือข่ายประชาชนภาคตะวันออก 83
รายงานข้อเสนอแนะเชิงนโยบายของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ
ทั้ง ๒ กลุ่ม คือ กลุ่ม ๑ และ ๒ A หรือกลุ่ม ๑ และกลุ่ม ๒ B นอกจากนี้ มีการระบุว่าสารเคมี
ที่เกี่ยวข้องกับโครงการก่อให้เกิดผลกระทบต่อระบบทางเดินหายใจ ๓๔ โครงการ ระบบประสาท
๒๔ โครงการ ระบบสืบพันธุ์ ๑๐ โครงการ ทารกในครรภ์ ๔ โครงการ ระบบเลือด ๑๘ โครงการ
๑๕
ตับ ๒๕ โครงการ ไต ๒๕ โครงการ ผิวหนัง ๓๓ โครงการ และดวงตา ๓๓ โครงการ จึงเห็นได้ว่า
รายงาน EIA/HIA ดังกล่าว มีข้อมูลสำาคัญที่ชุมชน แพทย์ และผู้เกี่ยวข้องควรได้รับทราบ เพื่อใช้ใน
การวางแผนลดผลกระทบและเฝ้าระวังติดตามตรวจสอบผลกระทบต่อชุมชน ดังนั้น การกำาหนด
ให้โครงการเหล่านี้จัดทำารายงานเฉพาะ EIA จึงเป็นการกระทบต่อสิทธิของชุมชนในด้านการรับรู้
ข่าวสารที่จำาเป็นต่อชุมชน
๔.๔.๕ ชุมชนขาดมาตรการป้องกันที่ดีจากเจ้าของโรงงาน ในขั้นตอนการทำารายงาน
EIA/HIA ได้กำาหนดการมีส่วนร่วมของชุมชนไว้ ๓ ครั้ง ทำาให้ชุมชนสามารถใช้สิทธิในการร่วม
เวทีโดยกำาหนดให้โรงงานต้องเพิ่มมาตรการลดผลกระทบต่อชุมชน โดยเฉพาะกรณีที่พบว่า
สารพิษเหล่านั้น มีอยู่ในปริมาณมากและสูงเกินเกณฑ์มาตรฐานอยู่แล้ว รวมทั้งเป็นสารพิษที่มี
ผลกระทบต่อสุขภาพของชุมชน ดังนั้น ในเวทีการรับฟังความคิดเห็นของประชาชน จึงมีการเรียกร้อง
ให้โรงงานมีมาตรการลดมลพิษ เช่น โรงงานที่มีการปล่อยก๊าซไนโตรเจนออกไซด์หลายชนิด หรือที่
เรียกรวมๆ กันว่า น๊อกซ์ (NOx) ซึ่งมีผลต่อระบบทางเดินหายใจ และจะก่อให้เกิดผลกระทบมากขึ้น
ในรายที่เป็นโรคในระบบทางเดินหายใจอยู่แล้ว รวมทั้งมีผลต่อประสิทธิภาพการทำางานของปอด
ทำาให้เจ้าของโครงการต้องลงทุนด้านเทคโนโลยี เช่น เลือกใช้เตาเผาที่ลดการปล่อยน๊อกซ์ออกสู่
บรรยากาศ (Low NOx Burner)
๔.๔.๖ ชุมชนขาดการเฝ้าระวังผลกระทบต่อสุขภาพที่ดีจากภาครัฐและเจ้าของ
โรงงาน เพราะขาดข้อมูลที่เป็นปัจจุบันของผลการตรวจวัดคุณภาพสิ่งแวดล้อมและข้อมูลประชากร
ในชุมชน โดยเฉพาะประชาชนกลุ่มเสี่ยงขาดข้อมูลผลกระทบต่อทรัพยากรธรรมชาติ และคุณค่า
การใช้ประโยชน์ของมนุษย์ ทำาให้รัฐและเจ้าของโรงงานมีการกำาหนดมาตรการติดตามเฝ้าระวัง
ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม ทรัพยากรธรรมชาติ และสุขภาพของชุมชนได้ไม่ครบถ้วน อีกทั้ง
โรงพยาบาลส่วนใหญ่ที่ตั้งอยู่ใกล้เขตนิคมอุตสาหกรรมในประเทศไทย ขาดความพร้อมในการ
เตรียมรับอุบัติภัยสารเคมีและวัตถุอันตราย ทั้งในด้านการบริหารจัดการ การป้องกันผลกระทบต่อ
สุขภาพจากการปนเปื้อนสารเคมี และการเตรียมบุคลากร โดยขาดการจัดทำาแผนและแนวทางรองรับ
อุบัติภัยสารเคมีอย่างเป็นลายลักษณ์อักษร
๑๕
โปรดดู เรณู เวชรัชต์พิมล และคณะ, เครือข่ายวิชาการเพื่อการเฝ้าระวังสิ่งแวดล้อมและสุขภาพ มหาวิทยาลัย
ศิลปากร, อ้างแล้ว เชิงอรรถที่ ๑๔, น. ๒.
