Page 23 - วารสารกฎหมายสิทธิมนุษยชน. ปีที่ 1 ฉบับที่ 3 (กันยายน - ธันวาคม 2563)
P. 23
22 วารสารกฎหมายสิทธิมนุษยชน
ที่เกี่ยวกับก�รประกันสุขภ�พของบุคคลในครอบครัวของแรงง�นต่�งด้�ว และม�ตรก�รเกี่ยวกับก�รรองรับ
ง�นด้�นก�รศึกษ�ให้กับบุตรของแรงง�นต่�งด้�ว ไม่ว่�อย่�งไรก็ต�ม รัฐผู้รับย่อมชอบที่จะแสดงเจตจำ�นง
ในก�รอนุญ�ตให้มีก�รเข้�เมืองของแรงง�นต่�งด้�วที่ชัดเจนไว้เป็นก�รเบื้องต้น และจัดห�ม�ตรก�ร
ที่เหม�ะสมเพื่อกลั่นกรองก�รเข้�เมืองของต่�งด้�วเพื่อไม่ให้เกิดผลกระทบกับก�รบริห�รจัดก�รนโยบ�ย
33
ท�งด้�นแรงง�นได้
ก�รลักลอบเดินท�งเข้�ม�ของแรงงง�นต่�งด้�วจ�กประเทศต้นท�ง ที่มีคว�มเจริญท�งเศรษฐกิจ
ที่ตำ�กว่� มักกล�ยเป็นข้อเรียกร้องต่อประเทศผู้รับซึ่งมีสถ�นะท�งเศรษฐกิจที่ดีกว่�ในก�รดูแลแรงง�น
อพยพเหล่�นั้นภ�ยใต้เหตุผลแห่งหลักคว�มชอบด้วยสิทธิมนุษยชน ซึ่งแนวท�งหนึ่งในก�รแก้ไขปัญห�
ดังกล่�วสำ�หรับประเทศผู้รับก็คือก�รประส�นคว�มร่วมมือกับประเทศผู้ส่งเกี่ยวกับนโยบ�ยก�รบริห�ร
จัดก�รแรงง�นอพยพที่ชัดเจนม�กไปกว่�ก�รกำ�หนดนโยบ�ยกีดกัดหรือจำ�กัดก�รจ้�งง�นอพยพของรัฐผู้รับ
แต่เพียงฝ่�ยเดียวอีกทั้ง ก�รกำ�หนดและประก�ศใช้นโยบ�ยเกี่ยวกับก�รจ้�งง�นและก�รพัฒน�แรงง�น
อย่�งมีประสิทธิภ�พและยั่งยืนของประเทศผู้ส่งก็เป็นอีกเงื่อนไขที่จำ�เป็นในก�รช่วยแก้ไขปัญห�แรงง�นอพยพ
ซึ่งเป็นที่ม�ของปัญห�ก�รใช้แรงง�นเถื่อนและก�รใช้แรงง�นที่ผิดรูปแบบได้อย่�งแท้จริง
อนึ่ง ก�รจ้�งง�นตลอดจนก�รกำ�หนดเงื่อนไขและสิทธิประโยชน์เกี่ยวกับก�รจ้�งง�นจะต้อง
เค�รพหลักคว�มเสมอภ�คและก�รไม่เลือกปฏิบัติห�กปร�กฏว่�ลักษณะของง�นเหมือนหรือมีลักษณะ
ในทำ�นองเดียวกันก็จะต้องปฏิบัติต่อลูกจ้�งผู้ใช้แรงง�นในลักษณะและภ�ยใต้เงื่อนไขเดียวกัน โดยไม่อ�จเลือก
ปฏิบัติด้วยเหตุแห่งคว�มแตกต่�งท�งเพศ ช�ติพันธุ์ สัญช�ติ สีผิว คว�มเชื่อ ภ�ษ� ก�รรวมกลุ่มท�งแรงง�น
และคว�มแตกต่�งอื่นใดได้
34
2.3.2 ก�รพิจ�รณ�กรอบแห่งคว�มสงบเรียบร้อยของส�ธ�รณะจ�ก “วิธีก�รจ้�ง”สภ�พเศรษฐกิจ
และสังคมปัจจุบันทำ�ให้น�ยจ้�งผู้ประกอบก�รต่�งห�วิธีผ่อนภ�ระค่�ใช้จ่�ยในกิจก�รของตนเองให้ได้ม�ก
ที่สุดเท่�ที่จะทำ�ได้ และวิธีก�รหนึ่งเพื่อให้บรรลุคว�มมุ่งหม�ยดังกล่�ว คือ ก�รเปลี่ยนวิธีก�รจ้�งแรงง�น
ด้วยเหตุที่ก�รทำ�สัญญ�จ้�งแรงง�นกับลูกจ้�งคนหนึ่งนั้น นอกจ�กน�ยจ้�งจะต้องจ่�ยค่�จ้�งซึ่งไม่ตำ�ไป
กว่�อัตร�ค่�จ้�งขั้นตำ�ที่กฎหม�ยกำ�หนดแล้วน�ยจ้�งยังมีหน้�ที่อื่นต�มที่กฎหม�ยกำ�หนดอันเกี่ยวเนื่อง
กับก�รจ้�งแรงง�นด้วย เช่น ก�รส่งเงินสมทบเข้�กองทุนประกันสังคมเพื่อประโยชน์ของลูกจ้�งซึ่งเป็น
ผู้ประกันตน ก�รจัดสวัสดิก�รแรงง�น ก�รจัดสถ�นที่ทำ�ง�นให้สอดคล้องกับหลักคว�มปลอดภัยอ�ชีวะ
อน�มัยก�รทำ�ง�น ฯลฯ ดังนี้ ห�กผู้ประกอบก�รได้ม�ซึ่งแรงง�นโดยมีหน้�ที่รับผิดชอบแต่เฉพ�ะค่�จ้�ง
ที่ต้องเสียที่ส�ม�รถกำ�หนดจำ�นวนตัวเลขเงินที่ต้องจ่�ยต�ยตัวได้ ถือเป็นเรื่องที่ผู้ประกอบก�รทุกคนปร�รถน�
ผลที่เกิดขึ้นต�มม�ก็คือ วิถีท�งแบบใหม่ของก�รจ้�งแรงง�นโดยผู้ประกอบก�รจ้�งบุคคลอื่นที่ไม่ใช่
สำ�นักง�นหรือบริษัทจัดห�ง�นต�มกฎหม�ยให้ห�แรงง�นม�ทำ�ง�นให้กับผู้ประกอบก�ร ภ�ยใต้เงื่อนไข
และร�ยละเอียดเกี่ยวกับก�รทำ�ง�นที่ผู้ประกอบก�รได้ตกลงไว้กับบุคคลผู้จัดห�แรงง�น ซึ่งจะเรียกก�รจ้�งง�น
ลักษณะนี้ว่� “ก�รจ้�งเหม�แรงง�น (outsourcing)”
33 นโยบ�ยเกี่ยวกับก�รทำ�ง�นของคนต่�งด้�วที่กล่�วนี้หม�ยถึงแต่เฉพ�ะนโยบ�ยภ�ยในรัฐเท่�นั้น ดังนี้ ก�รที่รัฐใดอยู่ภ�ยใต้เงื่อนไขก�รรวมกลุ่มท�ง
ภูมิภ�ค เช่น สหภ�พยุโรป อ�จจำ�ต้องคำ�นึงถึงหลัก “ก�รเคลื่อนย้�ยแรงง�นเสรี (la liberté de circulation)” ซึ่งเป็นหนึ่งในหลักก�รสำ�คัญที่จะทำ�ให้ก�รรวม
กลุ่มท�งภูมิภ�คประสบผลสำ�เร็จได้อย่�งแท้จริงประกอบกันด้วย (ผู้เขียน) โปรดศึกษ� R. Blanpain et J.-C. Javillier, Droit du travail Communautaire,
Paris, LGDJ, 2éd., 1995, P. 141s.
34 อนุสัญญ�องค์ก�รแรงง�นระหว่�ประเทศฉบับที่ 111 ว่�ด้วยก�รเลือกปฏิบัติ (ก�รจ้�งง�นและอ�ชีพ) ค.ศ. 1958.
