Page 122 - รายงานฉบับสมบูรณ์ เหลียวหลังแลหน้า 2 ทศวรรษ สิทธิมนุษยชนในสังคมไทย
P. 122
2. ด้านการบริหารจัดการ ได้แก่ ความเชื่อมั่นจากเครือข่ายภาคประชาสังคมและประชาชน
บทบาทที่ชัดเจนของศูนย์ในการตอบสนองต่อการปกป้องและคุ้มครองสิทธิมนุษยชนได้อย่าง
แท้จริง การบ่มเพาะวัฒนธรรมองค์กร การลำดับความสำคัญของงาน โดยมีใจความสำคัญอยู่ที่การ
ตอบสนองต่อการละเมิดสิทธิมนุษยชนได้ทันท่วงที ไม่ใช่ในรูปแบบของเอกสาร รวมถึงการใช้
เทคโนโลยีดิจิทัลที่เหมาะสมกับงาน
3. การสนับสนุนบุคลากร ได้แก่ การพัฒนาศักยภาพด้านต่าง ๆ ของพนักงาน เช่น
ภาษาอังกฤษ การอัพเดทความรู้ด้านสิทธิมนุษยชน การมีห้องทำงานที่เอื้อต่อรูปแบบการทำงานที่
ขับเคลื่อนด้วยประเด็น (Issue based function) การสร้างสมดุลระหว่างงานและชีวิตส่วนตัว รวม
ไปถึงการกล่าวถึงการจัดตั้งสหภาพแรงงานด้วยเช่นกัน
สิ่งที่คนนอกอยากเห็น 3 ด้าน
1. ด้านโครงสร้าง ความร่วมมือและความเป็นพันธมิตรกับองค์กรภาคสังคมหรือ
หน่วยงานอื่น ๆ ที่สามารถเป็นหน่วยรับเรื่องร้องเรียนการละเมิดสิทธิมนุษยชนได้ กสม.ประจำ
จังหวัด และการจัดตั้งศาลสิทธิมนุษยชนที่แยกออกจากศาลเดิม
2. ด้านการบริหารจัดการ ปกป้องคุ้มครอง การแสดงเจตจำนงที่ชัดเจนต่อสาธารณะใน
การแก้ไขกฎหมายที่ละเมิดและเป็นอุปสรรคต่อการยกระดับสิทธิมนุษยชนในประเทศไทย การอุด
ช่องว่างอำนาจเหนือการแทรกแซง และลดวัฒนธรรมความเกรงใจ การสร้างโอกาสในการทำงาน
กับองค์กรที่มีหลักการ (Core value) สอดคล้องกัน เช่น ศาล ตำรวจ อัยการ กรรมาธิการชุดต่าง ๆ
รวมถึงองค์กรภาคประชาสังคม การรับเรื่องร้องเรียนในกรณีที่เร่งด่วนจะต้องมีช่องทางเร่งด่วน
(fast track) ที่แยกออกจากช่องทางปกติ การที่บุคลากรในส่วนภูมิภาคสามารถสื่อสารภาษา
ท้องถิ่นได้
3. การบริหารจัดการ ส่งเสริม การส่งเสริมให้สังคมรับรู้และเข้าใจในหลักการสิทธิ
มนุษยชนสากล การจัดให้มีหลักสูตรสิทธิมนุษยชนในการศึกษาขั้นพื้นฐาน การทำงานสิทธิ
มนุษยชนศึกษากับต้นน้ำของกระบวนยุติธรรม เช่น โรงเรียนกฎหมาย และการเสริมพลัง
(empower) ให้กับผู้ถูกละเมิดและสังคม
-115-
