Page 121 - รายงานฉบับสมบูรณ์ เหลียวหลังแลหน้า 2 ทศวรรษ สิทธิมนุษยชนในสังคมไทย
P. 121

สิ่งเหล่านี้ส่งผลให้ประชาชนตั้งคำถามต่อการดำรงอยู่ของศูนย์ฯ ภูมิภาค และเปรียบเทียบ
                    ศูนย์ฯ ภูมิภาคด้วยคำว่า “ขยะ” เนื่องจากไม่สามารถแก้ไขปัญหา หรือทำหน้าที่ผ่อนหนักเป็นเบา
                    ให้กับการละเมิดสิทธิมนุษยชนในพื้นที่ได้จริงดังคำบอกเล่าของเจ้าหน้าที่ศูนย์ฯท่านหนึ่ง
                                        “มันก็มีการตั้งคำถามนะคะว่าศูนย์มีไว้ทำไม และในช่วงระยะเวลาที่
                                 ผ่าน … มีกระดาษออกมาติดที่หน้าศูนย์ด้วย เป็นกระดาษเอสี่จำนวนนึง
                                 บอกว่า ศูนย์ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเลย หรือเวลาขึ้นไปไฮด์ปาร์คของเด็ก หรือ
                                 เวลาที่ภาคสังคมที่เขาบอกว่าศูนย์ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเลย คือมีตั้งไว้เฉยๆ
                                 อย่างล่าสุดไปเวทีภาคสังคม เขาบอกว่า กสม. หรือว่าศูนย์เนี่ยเป็น “ขยะ”
                                 คือเขาพูดคำนี้ ซึ่งเราเองก็ค่อนข้างขัดแย้งอยู่ เพราะเราอยากเต็มที่ที่จะช่วย
                                 แต่ว่าทั้งนี้ทั้งนั้นเราไม่รู้ว่าเราจะทำอะไรได้บ้าง   แล้วในระยะเวลาที่ผ่านมา
                                 ศูนย์คือเข้าใจว่าเราเป็นที่ปรึกษากฎหมายเท่านั้น คือพอผลงานที่มันออกมา
                                  มันกลายเป็นว่าคนที่เข้ามาเป็นเหมือนปรึกษากฎหมายเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น”
                                 (สนทนากลุ่มภายใน, 27 มกราคม 2565)

                       เสียงสะท้อนจากผู้ปฏิบัติงาน คือ อยากทำอะไรมากกว่านี้ และสะท้อนปัญหาเรื่องขอบเขตและ
                       ความไม่
                    ชัดเจนของศูนย์ฯ ที่ตั้งอยู่ในมหาวิทยาลัย

                                        “บางอย่างมันควรที่จะเชิงรุกได้ คืออันนี้ก็เคยตั้งคำถามนะคะว่า ตัว
                                 ศูนย์เองเมื่อเกิดการละเมิดเมื่อเราเห็นการเละเมิดแล้วเนี่ยศูนย์ทำอะไรได้บ้าง
                                 ในการละเมิดที่มันจะเกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นกับตัวนักศึกษาในพื้นที่เองที่เราเอง
                                 ที่ตั้งอยู่ในกลางมหาวิทยาลัยจริง ๆ แต่กลับช่วยอะไรไม่ได้เลย หรือว่า  ใ น
                                 ส่วนของจังหวัดอื่น ๆ ที่เขาโดนละเมิดไม่ว่าจะเป็นเรื่องของสิ่งแวดล้อมบ้าง
                                 หรือเรื่องต่าง ๆ ที่เรา  มองเห็นแล้วทำอะไรได้บ้าง” (สนทนากลุ่มภายใน,
                                 27 มกราคม 2565)

                                        “คือถ้ามองไปถึงจุดที่อยากทำอะไรได้บ้าง คืออยากให้ตัวเราเองมีตัว
                                 ชัดเจนว่าเราทำอะไรได้บ้างมากกว่า คือบางทีมันเหมือนเรารอรับแค่เรื่อง
                                 ร้องเรียนใช่ไหม แล้วถ้าเขาไม่มาร้องเรียนกับเรา เรา   จะเดินดุ่ม ๆ เข้าไป
                                 เขาไม่ได้เชื่อใจเราขนาดนั้น คือเราเข้าไปเข้ามองว่าเราเป็นขยะ หรือ
                                 แม้กระทั่งเวลาที่มีการจัดม็อบเราเข้าไปเขามองว่า เฮ้ย!มาทำไม ซึ่งมัน
                                 กลายเป็นว่าพอมันไม่ชัดเจน เขาไม่รู้ว่า คุณมาทำอะไร แล้วตัวเราเองก็ไม่รู้
                                 ว่าแล้วเราจะมาทำอะไร มันก็เลยกลายเป็นว่าจุดระหว่างตรงกลาง หรือว่า
                                 จุดที่มันคอนเนคเชื่อมกันแล้วให้มันเดินไปต่อมันจะยังไง เพราะว่าถ้ามันไม่
                                 ชัดเจนทิศทางมันก็ไปไม่ได้” (สนทนากลุ่มภายใน, 27 มกราคม 2565)

                    บทสรุปสิ่งที่คนนอกและคนในอยากเห็น
                           สิ่งที่คนในอยากเห็น 3 ด้าน
                            1. ด้านโครงสร้าง การขับเคลื่อนการทำงานด้วยประเด็น (Issue based function) และ
                    ระเบียบที่ยืดหยุ่นเพื่อรองรับการทำงานที่มีความคล่องตัวในการเข้าถึงประชาชน





                                                           -114-
   116   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126