Page 255 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 255
ส�ำนักงำนคณะกรรมกำรสิทธิมนุษยชนแห่งชำติ
ประเทศ กฎหมาย การปฏิบัติที่ การปฏิบัติที่ไม่ต้อง เกณฑ์การจ�าแนกระหว่างการ
ต้องห้ามตาม ห้ามตามกฎหมาย ปฏิบัติที่ต้องห้ามและไม่ต้องห้าม
กฎหมาย ตามกฎหมาย
อินเดีย รัฐธรรมนูญ กำรเลือกปฏิบัติ ไม่ก�ำหนดค�ำไว้ หำกเป็น “มำตรกำรพิเศษ”
(Discrimination) เฉพำะ (Special Provision) ส�ำหรับเด็ก
สตรี และกลุ่มผู้เสียเปรียบทำง
ด้ำนสังคมและกำรศึกษำ ไม่ถือว่ำ
เป็นกำรเลือกปฏิบัติ (มำตรำ ๑๕
(๓) - (๕) , รัฐธรรมนูญอินเดีย)
แคนำดำ กฎหมำยสิทธิ “กำรกระท�ำที่ “ไม่เป็นกำรกระท�ำ หำกกำรปฏิบัติที่แตกต่ำงกันนั้น
มนุษยชน เป็นกำรเลือก ที่เป็นกำรเลือก เข้ำข้อยกเว้นตำมกฎหมำย จะไม่
แคนำดำ ปฏิบัติ” (Discrimi- ปฏิบัติ” / กำร ถือเป็นกำรเลือกปฏิบัติ เช่น
(Canada natory Practice) ปฏิบัติที่แตกต่ำงกัน ก�ำหนดคุณสมบัติเฉพำะที่
Human Rights (Distinction) เกี่ยวกับกำรจ้ำงแรงงำนด้วย
Act 1985 , last ควำมสุจริต (Bona Fide
amended Occupational Requirement)
November, กำรปฏิบัติที่แตกต่ำงอันมี
2014) เหตุผลสมควรด้วยควำมสุจริต
(Bona Fide Justification)
เยอรมัน รัฐธรรมนูญ กำรเลือกปฏิบัติ ไม่ได้ก�ำหนดค�ำไว้ กำรปฏิบัติที่แตกต่ำงกันเป็นไป
เฉพำะ ตำม “อ�ำเภอใจ” หรือไม่
หลักควำมได้สัดส่วน
กำรปฏิบัติแตกต่ำงนั้นเป็นไป
ตำมวัตถุประสงค์ของกฎหมำย
หรือไม่ และวิธีกำรเพื่อบรรลุ
วัตถุประสงค์นั้นเหมำะสมและ
จ�ำเป็นหรือไม่
ฟินแลนด์ กฎหมำยห้ำม กำรเลือกปฏิบัติ กำรปฏิบัติที่แตกต่ำง กำรปฏิบัตินั้นอยู่บนพื้นฐำน
เลือกปฏิบัติ (Discrimination) กัน (Differential ของกฎหมำยและเป็นไปเพื่อ
(Non-Discrim- Treatment) วัตถุประสงค์ที่ยอมรับได้
ination Act, (Acceptable Objective) และ
1325/2014) มำตรกำรที่จะน�ำไปสู่วัตถุประสงค์
นั้นเป็นมำตรกำรที่ได้สัดส่วน
(มำตรำ ๑๑)
254