Page 181 - แด่ศักดิ์ศรีเสมอกันทุกชั้นชน : วรรณกรรมกับสิทธิมนุษยชนศึกษา
P. 181
180 แดศักดิ์ศรีเสมอกันทุกชั้นชน
ภาพประหลาดอนาถหลายก็หายวูบ กลายเป็นรูปผลกรรมนําสนอง
พวกเศรษฐีสงครามทรามคะนอง บัดนี้ต้องซานซบวิ่งหลบภัย [...]
ฝนประหลาดสาดซัดทัศนา เป็นข้าวปลาผ้าเสื้อเหลือประมาณ
อนิจจาน่าสังเวชท่านเศรษฐี ฝนกลีจากฟ้ามาประหาร
ดิ้นสําลักข้าวเปลือกกะเดือกคลาน เม็ดข้าวสารอุดนาสาอาสัญญ์ลง [...]
เสียงสํารวลสรวลลั่นสนั่นฟ้า ของพระยายมคว้างอยู่กลางฝน
นี่แหละผลกรรมผองสนองคน ที่คอยปล้นสุขพสกตกอบาย
(แสงกรานต์ อ้างถึงใน อวยพร มิลินทางกูร, 2519: 123-124)
การกล่าวเช่นนี้ของสุภรถือได้ว่าเป็นการใช้กวีนิพนธ์เป็นปากเสียงแทนผู้ประสบเคราะห์ร้ายจาก
เหตุการณ์สงครามนั่นเอง
นอกจากกวีที่ถือว่ามีชื่อเสียงเช่นอุชเชนี นายผี และสุภร ผลชีวินแล้ว จะพบว่ายังมีกวีไทยอีกส่วน
หนึ่งที่แม้จะไม่ได้เป็นบุคคลที่มีชื่อและเป็นที่รู้จักแพร่หลายนัก แต่กวีเหล่านี้ก็ได้ทําหน้าที่ของกวีที่ใช้บทกวี
เป็นเครื่องมือในการแสดงอารมณ์ความรู้สึกต่อสิ่งใดสิ่งหนึ่งหรือเหตุการณ์ใดเหตุการณ์หนึ่งออกมาเช่นกัน
8
อาทิเช่นกวีร่วมสมัยที่เขียนงานลงพิมพ์ใน “วารสารเอกชน”
ในช่วงหลังสงครามสงบลง และเมื่อกิจการของวารสารได้กลับมาดําเนินการอีกครั้ง หลังจากหยุดไป
ระหว่างสงคราม จะพบว่านักเขียนหรือกวีกลุ่มนี้จะใช้พื้นที่ในวารสารดังกล่าวในการวิจารณ์สภาพเศรษฐกิจใน
ขณะนั้น เช่นใน “ชีวิตยามสงคราม” ของหยาดฝน กวีร่วมสมัยที่เขียนผลงานลงในวารสารเอกชนในสมัยนั้น
รายได้ทรงคงเดิมไม่เพิ่มขยาย แต่รายจ่ายท่วมท้นทนคําขวัญ
ต้องอดออมถนอมใช้ไปวันวัน เพื่อเข้าคั่นสมดุลย์กับทุนรอน
แม้มิได้บางเบ่งด้วยเซ็งลี้ หรือเศรษฐีสงครามลามสลอน
ไม่ฉ้อหลวงโกงราษฎร์ให้ขาดรอน ไม่ปลิ้นปล้อนสูบเลือดหรือเชือดเนื้อ
(หยาดฝน อ้างถึงใน อวยพร มิลินทางกูร, 2519: 114)
หยาดฝนใช้กวีนิพนธ์เป็นปากเสียงเรียกร้องและแสดงปฏิกิริยาแทนผู้สูญเสียโดยการวิจารณ์สภาพ
เศรษฐกิจว่าเกิดความตกต่ําเพราะเป็นผลกระทบจากสงครามโลกครั้งที่ 2 อาทิ ปัญหาเงินเฟ้ออย่างรุนแรง
แต่ก็ยังมีประชาชนบางส่วนที่มีรายได้ไม่เพียงพอกับรายจ่าย เพราะสินค้าจําเป็นบางประเภทขาดตลาด ส่งผล
8 วารสารเอกชน เริ่มต้นออกวางขายในช่วงปี พ.ศ.2485 และได้หยุดกิจการไประยะหนึ่งในช่วงสงคราม เนื่องจาก
ขาดแคลนกระดาษ ขาดเงินทุน และขาดกําลังการผลิต นักประพันธ์ที่เขียนงานลงในวารสารนี้ มักจะเป็นนักประพันธ์หน้าใหม่
ซึ่งสร้างสรรค์งานที่มีเนื้อหาเกี่ยวข้องอยู่กับเศรษฐกิจและฐานะความเป็นอยู่ของคนไทยในสมัยนั้น.