Page 142 - แด่ศักดิ์ศรีเสมอกันทุกชั้นชน : วรรณกรรมกับสิทธิมนุษยชนศึกษา

วรรณกรรมกับสิทธิมนุษยชนศึกษา 141

เลอแปลติเยร์ เดอ แซงต์-ฟาร์โก (Lepeletier de Saint-Fargeau) ซึ่งเริ่มต้นอภิปรายในสภาด้วยคําถามว่า
“เราควรคงไว้หรือยกเลิกโทษประหารชีวิต?” (Bloch-Michel, 1979 [1957]: 181) การอภิปรายและแปร

ญัตติกินเวลาทั้งหมดสามวันและจบลงด้วยการผ่านประมวลกฎหมายอาญาปี ค.ศ. 1791 โดยยังคงโทษประหาร

ชีวิตไว้แต่ได้กําหนดให้เหลือวิธีประหารชีวิตเพียงวิธีเดียว กล่าวคือ

ในมาตรา 3 ระบุว่า “ผู้ถูกตัดสินว่ามีความผิดจะต้องถูกตัดศ ีรษะ”
(Bloch-Michel, 1979 [1957]: 184) และในวันที่ 25 เมษายน

ค.ศ. 1792 มีการใช้เครื่องมือที่เรียกว่า “กิโยติน” ในการประหาร
ชีวิตเป็นครั้งแรก จากนั้นเป็นต้นมากิโยตินก็ได้เริ่มทําหน้าที่ปลิด

ชีวิตผู้คนที่ต้องโทษประหารชีวิตทุกคนอย่างเท่าเทียมกันไม่ว่าเขา

การประหารด้วยกิโยตินในช่วงปฏิวัติฝรั่งเศส จะมาจากฐานันดรใดๆ

ในช่วงศตวรรษที่ 19-20 การเคลื่อนไหวเรียกร้องของกลุ่มผู้ต่อต้านโทษประหารชีวิตยังคงดําเนิน
2
ต่อไป ดังเช่นในช่วงปฏิวัติเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1848 ได้มีการเดินขบวนเรียกร้องการยกเลิกโทษประหาร
ชีวิต (Bloch-Michel, 1979 [1957]: 203) และว ิกตอร์ อูโก (Victor Hugo) นักประพันธ์ผู้โด่งดังได้เสนอร่างรัฐ
บัญญัติยกเลิกโทษประหารชีวิตเข้าสู่สภา หรือในปี ค.ศ. 1906 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมขณะนั้น

ได้เสนอร่างรัฐบัญญัติยกเลิกโทษประหารชีวิต และสื่อมวลชนได้จัดสํารวจความคิดเห็นสาธารณะปรากฏว่า

1,038,655 คน จากผู้ที่ทําประชามติทั้งหมด 1,412,347 คน สนับสนุนให้คงไว้ซึ่งโทษประหารชีวิต (Bloch-
Michel, 1979 [1957]: 206) ร่างรัฐบัญญัติฉบับนี้ได้ถูกนําเข้าพิจารณาในสภาอีกสองปีต่อมา (ค.ศ. 1908) แต่ไม่
ผ่านการสนับสนุนจากเสียงส่วนใหญ่ในสภา

3
ต่อมาในปี ค.ศ. 1939 ได้เกิดเหตุอื้อฉาวจากกรณีการประหารชีวิตของนักโทษไวด์มานน์ (Wiedmann)
ทําให้รัฐบาลฝรั่งเศสยกเลิกการประหารชีวิตในสถานท ี่สาธารณะ และให้เปลี่ยนเป็นในทัณฑสถานแทน

2 การปฏิวัติเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1848 เป็นการปฏิวัติมิใช่เพื่อต่อต้านระบอบการปกครองเท่านั้น หากเป็นการ
ปฏิวัติทางสังคมและวัฒนธรรมด้วยเช่นกัน ประชาชนโดยเฉพาะผู้ใช้แรงงานในกรุงปารีสออกมาขับไล่กษัตริย์หลุยส์-ฟิลิปป์
(Louis-Philippe) และเรียกร้องระบอบสาธารณรัฐ เหตุการณ์นี้จบลงที่การสละราชบัลลังก์ของหลุยส์-ฟิลิปป์และการ
สถาปนาสาธารณรัฐที่สอง (La Deuxième République).
3 ในวันที่ 17 มิถุนายน 1939 เออเฌน ไวด์มานน์ (Eugène Weidmann) ฆาตรกรหลายศพได้ถูกประหารชีวิต

โดยกิโยติน ที่เมืองแวร์ซายย์ (Versailles) ผู้คนมากมายกระตือรือล้นเข้าชม “มหรสพแห่งความตาย” ครั้งนี้ภาพนิ่งและว ิดิโอ
ถูกเผยแพร่โดยสื่อมวลชน พฤติกรรมของผู้เข้าชมการประหารชีวิตและบทความบรรยายบรรยากาศและขั้นตอนของการ
ประหารชีวิตอย่างละเอียดนี้ ทําให้รัฐบาลฝรั่งเศสตัดสินใจยกเลิกการประหารชีวิตในที่สาธารณะ ดูวิดีโอบันทึกการประหาร
ชีวิตไวด์มานน์ได้ที่ [ออนไลน์] http://www.youtube.com/watch?v=pz98cNH5bJ4&has_verified=1 [20 กรกฎาคม
2553].