Page 221 - รายงานฉบับสมบูรณ์โครงการศึกษาวิจัยเพื่อจัดทำข้อเสนอแนะนโยบายหรือมาตรการเพื่อคุ้มครองและส่งเสริมสิทธิของผู้สูงอายุ: กรณีการเลือกปฏิบัติในผู้สูงอายุ

โครงการศึกษาวิจัยเพื่อจัดท าข้อเสนอแนะนโยบายหรือมาตรการเพื่อคุ้มครองและส่งเสริมสิทธิของผู้สูงอายุ :1111
กรณีการเลือกปฏิบัติในผู้สูงอายุ | 163

ก่อนจะมีนโยบายสร้างรัฐสวัสดิการ (Welfare State) นั้น แนวทางการด าเนินนโยบายใน

ภาคเอกชนของประเทศฝรั่งเศสต่างใช้อายุเกษียณเป็นเครื่องมือในการดึงดูดแรงงานให้ยอมท างานที่เหนื่อยยาก
หรืออันตราย เช่น ในปี ค.ศ. 1679 ได้มีการก าหนดให้แรงงานทางทะเลได้รับบ านาญในกรณีที่ต้องหยุดงาน
เนื่องจากการบาดเจ็บปี 1709 ชาวประมงและผู้ค้าสินค้าทางทะเลได้รับประโยชน์จากบ านาญเมื่อถึงช่วง
เกษียณอายุและในศตวรรษที่ 19 หลากหลายอาชีพได้รับเงินบ านาญพิเศษต่าง ๆ

ภายหลังนโยบายกองทุนสวัสดิการของภาครัฐ ซึ่งรวมถึงการวางแผนการเกษียณอายุของแรงงาน

ในปี 1930 และปี 1945 แรงงานในภาคเอกชนได้เข้ามามีส่วนร่วมในนโยบายดังกล่าวมากขึ้นมีการตรา
กฎหมายจัดตั้งระบบการประกันสุขภาพหลัก (Sécurité Sociale) เมื่อวันที่ 4 ตุลาคม 1945 ซึ่งปัจจุบันถูก
188
รวมเข้าเป็นประมวลกฎหมายว่าด้วยประกันสุขภาพหลัก (Code de la Sécurité Sociale) และได้พัฒนา
เป็นการวางแผนอายุเกษียณแบบพิเศษที่เรียกว่า régimes spéciaux (special retirement plans) ภายใต้

ห น่ วย งาน Conseil d'Orientation des Retraites: COR (Pension Steering Committee) ซึ่งเป็ น
คณะกรรมการที่ประกอบด้วย ตัวแทนจากรัฐสภา ตัวแทนจากกลุ่ม ลูกจ้างและนักวิชาการ ท าหน้าที่จัดเตรียม
ข้อมูลส าหรับการปฏิรูประบบบ านาญและการพิจารณาระบบเกษียณอายุของประเทศฝรั่งเศส รวมถึงเป็น
หน่วยงานที่ให้ค าแนะน าแก่รัฐบาลในการก าหนดนโยบาย สาธารณะ ให้เชื่อมโยงกับระบบเกษียณอายุอีกด้วย

อย่างไรก็ดีนโยบายการเกษียณอายุของภาครัฐในปัจจุบัน ก าลังถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างมาก เนื่องจาก
ก่อให้เกิดผลกระทบด้านลบต่อเศรษฐกิจของประเทศหลากหลายประการ อาทิท าให้ต้นทุนค่าใช้จ่ายในระบบ
เงินบ านาญเพิ่มขึ้นมหาศาล เป็นภาระแก่เงินคงคลังของภาครัฐ อีกทั้งยังมีนัยทางนโยบายที่เป็นข้อขัดแย้งกับ
นโยบายการพัฒนาระบบเงินบ านาญของภาคเอกชน ท าให้ภาครัฐเริ่มมีแนวคิดในการขยายอายุเกษียณ และลด

แนวโน้มการลาออกจากงานก่อนเกษียณ ตลอดจนส่งเสริมให้แรงงานสูงอายุได้ท างานต่อไปจนถึงวัยเกษียณที่
ภาครัฐวางแผนไว้ในอนาคต

3.5.1.2 มาตรการและกลไก

ในอดีตอายุเกษียณของแรงงานในประเทศฝรั่งเศสเฉลี่ยเท่ากับ 65 ปี โดยอายุเกษียณดังกล่าว
เริ่มมีผลบังคับใช้ตามกฎหมายในปี 1982 อย่างไรก็ดีในปี 1989 ได้มีการปรับอายุเกษียณให้ลดลงเหลือ 60 ปี
ตามนโยบายด้านแรงงานในช่วงเวลาดังกล่าว และคงก าหนดอายุเกษียณไว้ที่ 60 ปีอีกเป็นระยะเวลาถึง 14 ปี

โดยแรงงานส่วนใหญ่มักถือปฏิบัติโดยทั่วไปว่าอายุเกษียณเป็นอายุขั้นต่ าที่จะสามารถมีสิทธิในบ านาญเต็ม
จ านวน ในปัจจุบันมีการก าหนดประโยชน์จากแผนเกษียณอายุแบบพิเศษตามกฎหมายจ าแนกตามอาชีพ
ประเภทต่าง ๆ ต่อมาได้มีแผนปฏิรูประบบบ านาญของประเทศฝรั่งเศสที่รัฐบาลให้ความส าคัญคือการขยายอายุ
เกษียณออกไป ซึ่งหมายถึงการจ้างงานที่ยาวนานขึ้น ในขณะที่การลาออกก่อนอายุเกษียณต้องลดลงโดยได้เริ่ม
ด าเนินการขึ้นอย่างชัดเจนในปี 2010 ในขณะที่แผนพัฒนาเพื่อการมีงานท าของผู้สูงอายุนั้นได้เริ่มด าเนินการไป

188 Ordonnance n˚ 45-2250 du 4 octobre 1945 portant organisation de la sécurité sociale