Page 72 - รายงานผลการปฏิบัติงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2563

รายงานผลการปฎิบัติงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ 071
ประจ�าปีงบประมาณ พ.ศ. 2563

ข้อเสนอแนะมาตรการ เสนอต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. 2484 เพื่อประกอบการพิจารณา
หรือแนวทางในการ อนุญาต
ส่งเสริมและคุ้มครอง
สิทธิมนุษยชน (ต่อ) 2) ก่อนที่กรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่จะพิจารณาอนุญาตประทาน
บัตรท�าเหมืองแร่ในพื้นที่เขาโต๊ะกรัง ซึ่งเป็นพื้นที่ในแหล่งหินอุตสาหกรรมชื่อ “เขาลูกช้าง”
จังหวัดสตูล กระทรวงอุตสาหกรรมและกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
ควรร่วมกันก�าหนดบทนิยามหรือความหมายค�าว่า “ป่าน�้าซับซึม” ซึ่งเป็นพื้นที่ที่มีลักษณะ
ต้องห้ามมิให้ก�าหนดให้เป็นเขตแหล่งแร่เพื่อการท�าเหมืองตามพระราชบัญญัติแร่ พ.ศ. 2560
ให้ชัดเจน หลังจากก�าหนดบทนิยามหรือความหมายดังกล่าวแล้ว กระทรวงอุตสาหกรรม

ควรทบทวนแหล่งหินอุตสาหกรรมตามประกาศดังกล่าวว่า พื้นที่บริเวณเขาโต๊ะกรังเป็น
พื้นที่ป่าน�้าซับซึมหรือไม่ ก่อนที่จะด�าเนินการพิจารณาอนุญาตประทานบัตรตามขั้นตอน
ของกฎหมายต่อไป

บทที่

ความส�าเร็จ/ กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมแจ้งว่า ตามบทบัญญัติมาตรา 17 3
ความก้าวหน้าในการ แห่งพระราชบัญญัติแร่ พ.ศ. 2560 พื้นที่ที่จะก�าหนดให้เป็นเขตแหล่งแร่เพื่อการท�าเหมือง
คุ้มครองสิทธิมนุษยชน
ต้องไม่ใช่พื้นที่แหล่งต้นน�้าหรือป่าน�้าซับซึม กรมทรัพยากรธรณี ในฐานะส�านักงานเลขานุการ

คณะกรรมการนโยบายบริหารจัดการแร่แห่งชาติได้ด�าเนินการก�าหนดค�านิยาม “แหล่งต้นน�้า
หรือป่าน�้าซับซึม” ภายใต้กลไกคณะกรรมการนโยบายบริหารจัดการแร่แห่งชาติ ปัจจุบัน
อยู่ระหว่างการพิจารณาก�าหนดค�านิยามโดยคณะอนุกรรมการด้านจัดท�าแผนแม่บทบริหาร
จัดการแร่

กรณีที่ 5 สิทธิชุมชน กรณีกล่าวอ้างว่า การเสนอกลุ่มป่าแก่งกระจานเป็นมรดกโลกทางธรรมชาติ กระทบต่อ
สิทธิชุมชนท้องถิ่นดั้งเดิม และกลุ่มชาติพันธุ์

ประเด็นการร้องเรียน คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติได้รับเรื่องร้องเรียนกรณีกล่าวอ้างว่า
คณะรัฐมนตรี กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม และกรมอุทยานแห่งชาติ

สัตว์ป่า และพันธุ์พืช มีการน�าเสนอต่อที่ประชุมคณะกรรมการมรดกโลก สมัยสามัญ
ครั้งที่ 40 ณ นครอิสตันบูล สาธารณรัฐตุรกีให้ขึ้นบัญชีกลุ่มป่าแก่งกระจานเป็นมรดกโลก
ทางธรรมชาติกลุ่มป่าแก่งกระจาน โดยผู้ร้องเห็นว่า กลุ่มป่าแก่งกระจานมีความอุดมสมบูรณ์
ทางธรรมชาติและมีความหลากหลายทางชีวภาพเป็นที่ตั้งถิ่นฐานและที่อยู่อาศัยของชุมชน
ท้องถิ่นดั้งเดิมชนเผ่ากะเหรี่ยงมาเป็นระยะเวลานาน นอกจากนี้ ยังส่งผลกระทบต่อการใช้

ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ และยังไม่ได้รับฟังความคิดเห็น รวมทั้งจัดให้ราษฎร
มีส่วนร่วมในการบริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติ อาจเป็นการละเมิดสิทธิชุมชน