Page 49 - คู่มือการจัดการเรียนรู้สิทธิมนุษยชนศึกษา : ระดับประถมศึกษาตอนต้น
P. 49
คูมือการจัดการเรียนรูสิทธิมนุษยชนศึกษา • ระดับประถมศึกษาตอนตน
นิทานเรื่อง เด็กดีรักประชาธิปไตย
เรียบเรียงโดย จินตนา วีรเกียรติสุนทร
หนูนิดและพี่โหนงมีพอเปนชางกอสรางสวนแมเปนสาวโรงงาน พอแมเปนคนที่ขยันขันแข็งรูจัก
เก็บออม เมื่อมีลูกสองคนพอแมมีความฝนจะใหลูกไดเรียนหนังสือในระดับสูง ๆ จะไดมีงานทําสบาย ๆ
หนูนิดกับพี่โหนงเปนเด็กที่เรียนดีขยันขันแข็งมีนํ้าใจตอผูอื่นเพราะแมสอนลูกใหกลาแสดงความคิดเห็น
และยอมรับความคิดเห็นของผูอื่น แมเรียกครอบครัวตัวเองวาครอบครัวประชาธิปไตย เวลารับประทาน
อาหารมื้อเย็นสมาชิกทุกคนจะรับประทานอาหารรวมกัน พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน
เย็นวันหนึ่งในขณะที่กําลังตั้งวงรับประทานอาหาร พอก็คุยเรื่องคาครองชีพที่กําลังพุงสูงขึ้น
รายจายในครอบครัวมากกวารายรับที่ได พอใหลูก ๆ ชวยกันออกความเห็นวาเราจะทําอยางไร ทั้งหนูนิด
และพี่โหนงมีความเห็นตรงกันวาตองชวยกันประหยัด พอแมยิ้มอยางพอใจ “หนูนิดจะประหยัด
ไดอยางไรลูก”
“หนูนิดจะไมซื้อของที่ไมจําเปนคะ ไมรับประทานขนมกรอบแกรบก็จะมีเงินเหลือวันละ 5 บาท”
“พี่โหนงจะไมซื้อของเลน และไมดื่มนํ้าอัดลม ก็จะลดรายจายเชนกัน”
“ลูก ๆ ออกความเห็นกันแลว ตานี้พอละนะ พอจะรับงานพิเศษ ใครจางงานนอกเวลา บานใคร
หลังคารั่ว กระเบื้องแตก ทอประปาแตก รับทําดวยฝมือประณีต คิดราคาไมแพงนักลูกๆเห็นดวยไหม”
“เห็นดวยคะ ครับ” ลูกพูดพรอม ๆกัน
“แมเปนสมาชิกในครอบครัวเมื่อทุกคนมีแนวทางลดคาใชจายและเพิ่มรายได แมก็ยินดีที่จะ
ใหความรวมมือ แมจะทําถุงผาไปขายเดี๋ยวนี้เขานิยมใชถุงผาแทนถุงพลาสติกที่แมทําถุงผาใชเองเพื่อน ๆ
ที่ทํางานเห็น เขาก็มาคุยอยูถาแมมีเวลาเพื่อน ๆ เขาจะรับซื้อไปขายตอดวย”
ทุกคนปรบมือพรอม ๆ กัน
“ตกลงนะเราจะเริ่มตนกันตั้งแตพรุงนี้นะ พอดีใจที่ทุกคนมีความคิดเห็นที่ดีใหความรวมมือกัน
พอรักทุกคนนะ”
48