Page 589 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ

565

-การอ้างว่าไม่ได้รับการเยียวยาความเสียหายจากบริการสาธารณะของรัฐ เนื่องจากส านักงาน

คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานมีมติไม่จ่ายเงินชดเชยความเสียหายจากกรณีไฟไหม้โรงเรียนและเด็ก
เสียชีวิตให้กับครอบครัวผู้ร้องทั้งสาม คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติเห็นว่า โรงเรียนมีหน้าที่ตาม

หลัก “Duty of Care” แม้บุคลากรของโรงเรียนจะไม่ต้องรับผิดต่อส่วนตัว แต่เนื่องจากการจัดการศึกษา

เป็นการบริการสาธารณะอันเป็นหน้าที่ของรัฐ ดังนั้นกระทรวงศึกษาธิการยังคงต้องรับผิดชดใช้เยียวยา
ค่าเสียหายตามหลัก Duty of Care โดยไม่ต้องพิสูจน์ว่าเจ้าหน้าที่กระกระท าผิดหรือไม่ (รายงานผลการ

พิจารณา ที่ 632/2558) อย่างไรก็ตามกรณีนี้ไม่ปรากฏว่าการไม่จ่ายเงินชดเชยความเสียหายดังกล่าวมี
สาเหตุสัมพันธ์กับ เหตุแห่งการเลือกปฏิบัติตามกฎหมายสิทธิมนุษยชนหรือไม่ แต่มีข้อสังเกตว่า กรณี

ข้อเท็จจริงลักษณะนี้ กล่าวคือ การไม่เยียวยาความเสียหายอันเกิดจากเหตุใดๆ มักจะมีการกล่าวอ้างว่า
การไม่เยียวยานั้นเป็นการ “เลือกปฏิบัติ” ซึ่งในทางกฎหมายสิทธิมนุษยชนอาจไม่ใช่การเลือกปฏิบัติ

-ค าร้องต่อคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ ผู้ร้องเป็นกลุ่มผู้ปกครองของนักเรียนโรงเรียน

แห่งหนึ่ง ที่เรียกร้องสิทธิกลับเข้าศึกษาต่อโรงเรียนเดิมจ านวน 36 คน หลังจากที่มีปัญหาภายในโรงเรียน

เพราะเหตุนักเรียนกลุ่มดังกล่าวเรียกร้องสิทธิในการศึกษาต่อที่โรงเรียนเดิม และโรงเรียนผู้ถูกร้องได้รับ
นักเรียนกลุ่มดังกล่าวเข้าศึกษาต่อ แต่เข้าเพียง 1 สัปดาห์ นักเรียนกลุ่มดังกล่าวได้รับแรงกดดันและ

พฤติกรรมไม่เหมาะสมจากเพื่อนนักเรียน อีกทั้งหนังสือเรียนที่ได้รับและกระบวนการเรียนการสอนก็
แตกต่างจากนักเรียนภาคปกติ อย่างไรก็ตามกรณีนี้คณะอนุกรรมการฯ ได้มีการประสานกับฝ่ายที่เกี่ยวข้อง

และได้รับการแก้ไขปัญหาแล้ว คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติจึงยุติเรื่อง (ค าร้องที่ 282/2555)
กรณีนี้แม้จะพิจารณาว่านักเรียนกลุ่มที่เรียกร้องสิทธิได้รับการปฏิบัติแตกต่างจากนักเรียนกลุ่มอื่น และอาจ

พิจารณาว่าไม่มีเหตุผลสมควรหรืออาจมองว่าไม่เป็นธรรม แต่เหตุดังกล่าวก็ไม่เกี่ยวข้องกับเหตุแห่งการ

เลือกปฏิบัติตามนัยกฎหมายสิทธิมนุษยชน

-กรณีอ้างว่าเด็กถูกเลือกปฏิบัติจากการปฏิบัติของโรงเรียนด้วยเหตุ “ความประพฤติ”
คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติเห็นว่าเป็นการเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมต่อเด็ก (รายงานผลการ

พิจารณาที่ 865/2555 ) จะเห็นได้ว่ากรณีนี้เป็นการพิจารณาในขอบเขตที่กว้างกว่าเหตุแห่งการเลือก
ปฏิบัติ เนื่องจากเกี่ยวข้องกับกฎหมายเฉพาะคือพระราชบัญญัติคุ้มครองเด็ก

-กรณีที่คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติเห็นว่า นโยบายยุบ ควบรวม โรงเรียนเป็นนโยบายที่

ละเมิดสิทธิและเสรีภาพในการศึกษาของเด็กนักเรียน (รายงานผลพิจารณาที่ 477-478/2557) กรณี
นี้จะเห็นได้ว่า “ขนาด” ของโรงเรียน มิได้เกี่ยวข้องกับเหตุแห่งการเลือกปฏิบัติตามกฎหมายสิทธิมนุษยชน

แต่อย่างใด แต่หากปรากฏข้อเท็จจริงว่า เหตุด้าน “ขนาด” ของโรงเรียนที่ถูกยุบหรือควบรวมนั้น มีความ

เกี่ยวข้องกับเหตุแห่งการเลือกปฏิบัติ เช่น เชื้อชาติ ศาสนา ก็อาจเป็นการเลือกปฏิบัติในกรอบกฎหมายสิทธิ
มนุษยชนได้