Page 557 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 557

533





                           ในสํวนนี้จะได๎ศึกษาวิเคราะห์ประเด็นปัญหาความเทําเทียมกันและการเลือกปฏิบัติในกรณีที่
                   กฎหมายอาญากําหนดความผิดสําหรับการกระทําทางเพศระหวํางชายกับชาย ซึ่งมีประเด็นวําเป็นการเลือก
                   ปฏิบัติด๎วยเหตุแหํงรสนิยมทางเพศและขัดตํอหลักความเทําเทียมกันตามรัฐธรรมนูญหรือไมํ โดยในหัวข๎อนี้

                   จะเลือกศึกษากฎหมายสิงค์โปร์ เปรียบเทียบกับกฎหมายอินเดีย




                           กฎหมายอาญาสิงค์โปร์ มาตรา 377A  กําหนดโทษสําหรับชายซึ่งกระทําทางเพศหรือกระทําที่ไมํ
                                                              571
                   เหมาะสมตํอชายอื่น ไมํวําในที่สํวนตัวหรือสาธารณะ

                           หลักกฎหมายนี้กํอให๎เกิดการวิพากษ์วิจารณ์วํา  ขัดตํอหลักความเทําเทียมกันและเป็นการเลือกปฏิบัติด๎วย
                   เหตุรสนิยมทางเพศ ภาครัฐของสิงค์โปร์มีความเห็นวําโดยทั่วไปแล๎วจะไมํได๎มีการบังคับใช๎มาตราดังกลําว แตํยังคงต๎อง

                   ระบุไว๎ในกฎหมาย ทั้งนี้เนื่องจากชาวสิงค์โปร์ที่อนุรักษ์นิยมยังไมํสามารถยอมรับกับพฤติกรรมการรักเพศเดียวกัน
                   อยํางไรก็ตามกลุํมเรียกร๎องสิทธิมนุษยชนโต๎แย๎งวําการมีกฎหมายซึ่งวางหลักดังกลําว “เป็นการรับรองความชอบด๎วย
                   กฎหมายของการเลือกปฏิบัติตํอกลุํมรักเพศเดียวกัน และยังเป็นการแสดงสัญลักษณ์วําสิงค์โปร์เป็นประเทศที่ล๎า
                        572
                   หลัง”  อยํางไรก็ตาม มีหลายคดีที่จําเลยถูกดําเนินคดีตามกฎหมายนี้ ซึ่งจําเลยบางคนได๎ตํอสู๎วํากฎหมายดังกลําวขัด
                   ตํอหลักความเทําเทียมกัน ดังจะเห็นจากคดีตัวอยํางซึ่งศาลตัดสินในปี 2013 ดังตํอไปนี้




                                                             573
                           คดี Tan Eng Hong v. Attorney-General

                            โจทก์ถูกดําเนินคดีข๎อหามีเพศสัมพันธ์กับเพศเดียวกัน ตามกฎหมายอาญา (Section  377  A  of
                   the Penal Code) โจทก์ตํอสู๎วากฎหมายดังกลําวละเมิดสิทธิในชีวิตรํางกายตามรัฐธรรมนูญมาตรา 9 และ
                   ขัดตํอหลักความเทําเทียมกัน (Equal Protection) ตามรัฐธรรมนูญมาตรา 12


                           สําหรับประเด็นการละเมิดสิทธิในความเป็นมนุษย์นั้น มีประเด็นวํา การรักเพศเดียวกัน
                   (Homosexuality) ซึ่งจัดเป็นรสนิยมทางเพศชนิดหนึ่ง (Sexual Orientation) นั้นถือเป็นคุณลักษณะที่ติด

                   ตัวมนุษย์ตามธรรมชาติหรือไมํ ศาลเห็นวํา ประเด็นนี้เป็นปัญหาข๎อเท็จจริง ทนายความของโจทก์ได๎อ๎างถึง
                   คําพิพากษาตํางประเทศหลายคดีที่ตัดสินวําการรักเพศเดียวกันเป็นคุณลักษณะที่ติดตัวมนุษย์ตาม




                   571
                      Section 377A “any male person who, in public or private, commits... or procures or attempts to
                   procure the commission by any male person of, any act of gross indecency with another male
                   person.”
                   572  http://www.dawn.com/news/794735/modern-singapore-grapples-with-archaic-sex-law
                   573
                      Tan Eng Hong v. Attorney-General [2012] 4 SLR 476
   552   553   554   555   556   557   558   559   560   561   562