Page 40 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 40

16


                                                         บทที่ 2

                                        ข้อเท็จจริงและสภาพปัญหาของการเลือกปฏิบัติ


                       ในบทนี้จะชี้ให๎เห็นสภาพปัญหาและข๎อเท็จจริงที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับการเลือกปฏิบัติในประเด็นตํางๆ ซึ่ง

               แยกพิจารณาเป็นสองสํวนคือ สํวนแรก หัวข๎อ 2.1 ข๎อเท็จจริงและสภาพปัญหาการเลือกปฏิบัติจากค าร๎องตํอ
               คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแหํงชาติ และ สํวนที่สอง หัวข๎อ 2.2 ข๎อเท็จจริงและสภาพปัญหาการเลือกปฏิบัติ

               จากการรับฟังความคิดเห็น / การสัมภาษณ๑เชิงลึก / การประชุมกลุํมยํอย (Focus Group)


               2.1 ข้อเท็จจริงและสภาพปัญหาของการเลือกปฏิบัติในมิติต่างๆ:  ศึกษาข้อมูลค าร้องและรายงานผลการ

               ตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชนของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ


                       ในสํวนนี้จะได๎ชี้ให๎เห็นสภาพปัญหาตามค าร๎องที่มีประเด็นเกี่ยวกับการเลือกปฏิบัติ  โดยร๎องตํอ
               คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแหํงชาติ



                       1)  ค าร้องที่ 737/2553:  กรณีส านักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือนก าหนดปรับปรุง
               ต าแหน่งของบุคลากรทางสาธารณสุขไม่เท่าเทียมกัน

                       ผู๎ร๎องอ๎างวํา ส านักงานคณะกรรมการข๎าราชการพลเรือน (ก.พ.)  ได๎มีหนังสือพิจารณาปรับปรุงการ

               ก าหนดต าแหนํงตํางๆ ในโรงพยาบาลศูนย๑ โรงพยาบาลทั่วไป และโรงพยาบาลชุมชน โดยการปรับปรุง
               ต าแหนํงเป็นระดับที่สูงขึ้นให๎น าต าแหนํงวํางมายุบรวม ซึ่งแตกตํางจากสายงานแพทย๑ที่ไมํต๎องน าต าแหนํงวําง

               มายุบรวม เป็นการเลือกปฏิบัติหรือเป็นการปฏิบัติที่ไมํเป็นธรรมตํอผู๎ร๎องกับพวก
                       คณะอนุกรรมการตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชนด๎านกฎหมายและการปฏิบัติที่ไมํเป็นธรรม ได๎

               พิจารณาข๎อเท็จจริงและพยานหลักฐานที่เกี่ยวข๎องกับเรื่องร๎องเรียนนี้โดยตลอดแล๎วเห็นวํา (รายงานผลการ
               พิจารณาที่ 1/2555)  การที่ส านักงาน ก.พ. ได๎อนุมัติในหลักการโดยให๎ปรับปรุงการก าหนดต าแหนํงตํางๆ ใน

               โรงพยาบาลศูนย๑ โรงพยาบาลทั่วไป และ โรงพยาบาลชุมชน โดยมีหลักการวํา การก าหนดต าแหนํงที่มีผลท า

               ให๎คําใช๎จํายด๎านบุคคลของสํวนราชการเพิ่มขึ้น ให๎สํวนราชการน าต าแหนํงวํางที่มีเงินมายุบเลิก โดยค านวณ
               จากคําตอบแทนเฉลี่ยของต าแหนํงที่น ามายุบจะต๎องครอบคลุมคําตอบแทนเฉลี่ยที่เพิ่มสูงขึ้นจากการก าหนด

               ต าแหนํงนั้น เพื่อควบคุมคําใช๎จํายด๎านบุคคลไมํให๎เพิ่มสูงขึ้น ดังเชํนโรงพยาบาลชุมชนจ านวน 777 แหํง มีผู๎ที่

               ได๎ปรับต าแหนํงเป็นหัวหน๎าพยาบาล (พยาบาลวิชาชีพ 8 วช.) จ านวน 377 คน คงเหลือหัวหน๎าพยาบาลผู๎ที่ยัง
               ไมํได๎ปรับต าแหนํงอีก 360 คน ซึ่งติดขัดในหลักการดังกลําว และตํอมา ส านักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุขได๎

               มีหนังสือขอยกเว๎นหลักเกณฑ๑ดังกลําวในต าแหนํงสายงานแพทย๑และทันตแพทย๑ โดยขอให๎การก าหนดต าแหนํง
               สูงขึ้นของทั้งสองต าแหนํงนี้เป็นระดับเชี่ยวชาญโดยไมํต๎องน าต าแหนํงวํางมายุบรวม ซึ่งส านักงาน ก.พ.อนุมัติ

               ตามที่ส านักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุขขอเฉพาะต าแหนํงสายงานแพทย๑ ท าให๎ต าแหนํงสายงานแพทย๑ที่ไมํ
               ต๎องน าต าแหนํงวํางมายุบรวมนั้น เป็นกรณีที่ส านักงาน ก.พ. ปฏิบัติต่อบุคลากรต าแหน่งสายงานอื่นที่ท า
   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45