Page 365 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 365

341


                   พื้นฐานของระยะเวลาที่ใช๎ในการทํางานตําแหนํงเดียวกันหลังการเป็นอิสรภาพ ทั้งนี้ประชาชนชาวลัตเวียซึ่ง
                   ทํางานในตําแหนํงเดียวกันมีสิทธิในการได๎รับเงินหลังเกษียณตามระยะเวลาทั้งหมดของการให๎บริการรวมถึง

                   การทํางานในชํวงเวลากํอนการเป็นอิสรภาพซึ่งแตกตํางไปจากการคํานวนให๎กับผู๎ร๎อง ทั้งนี้ ECtHR พบวําผู๎
                   ยื่นคําร๎องอยูํในสถานการณ์ที่เทียบเทํากับการเป็นประชาชนชาวลัตเวียเนื่องจากภายใต๎กฎหมายแหํงชาติ
                   นั้นเธอได๎รับอนุญาตให๎พํานักอยูํในลัตเวียอยํางถาวรในฐานะของพลเมืองตํางเชื้อชาติ นอกจากนั้นเธอยัง
                   เป็นผู๎ที่มีสํวนรํวมในการจํายภาษีซึ่งเธอต๎องจํายในอัตราเดียวกับประชาชนชาวลัตเวีย ศาลอธิบายวํา ความ

                   จําเป็นที่จะต๎องมีการปฏิบัติอยํางแตกตํางบนพื้นฐานของเชื้อชาตินั้นจําเป็นที่จะต๎องมีเหตุผลอันสําคัญอยําง
                   ยิ่ง (very weighty reasons) แตํในกรณีนี้ไมํสามารถให๎การปฏิบัติที่แตกตํางกันได๎ แม๎วําจะยอมรับวํารัฐมี
                   “ขอบเขตแหํงการใช๎ดุลพินิจ” ในสํวนของนโยบายการคลังและสังคม แตํในสถานการณ์ของผู๎ยื่นคําร๎องนั้น
                   ถือได๎วําเธออยูํในสถานภาพที่ใกล๎เคียงอยํางยิ่งในความเป็นพลเมืองของลัตเวีย ดังนั้นจึงถือวําการกระทํา

                   ดังกลําวเป็นการเลือกปฏิบัติ




                           4.7.1 หลัก “Margin of Appreciation” ในกรณีการเลือกปฏิบัติกับผู้ติดเชื้อ HIV


                           ตามหลัก “Margin of appreciation” ดังกลําวมาแล๎ว จะเห็นได๎วํา กฎหมายหรือนโยบายของรัฐ
                   ซึ่งมีลักษณะเป็นการเลือกปฏิบัติ อาจใช๎บังคับได๎โดยไมํขัดตํอหลักการตามอนุสัญญาสิทธิมนุษยชนยุโรป

                   ทั้งนี้ หากกรณีนั้น ขอบเขตการใช๎ดุลพินิจของรัฐในการตรากฎหมายที่มีลักษณะเลือกปฏิบัติอยูํภายใต๎
                   ขอบเขตที่กว๎าง โดยขอบเขตที่กว๎างนี้จะต๎องพิจารณาปัจจัยสําคัญคือประโยชน์หรือสิ่งที่กฎหมายนั้นมุํง
                   คุ๎มครองมีน้ําหนักเพียงพอหรือไมํ โดยพิจารณาประกอบกับลักษณะและสภาพของบุคคลที่ถูกเลือกปฏิบัติ
                   ตํอไปนี้จะได๎พิจารณาคดีตัวอยํางที่ศาลสิทธิมนุษยชนยุโรปพิจารณากฎหมายภายในของรัฐที่เลือกปฏิบัติตํอ
                   ผู๎ติดเชื้อ HIV ในบริบทของการปรับใช๎หลักการ “Margin of appreciation”


                                              262
                           คดี Kiyutin  v.  Russia   คดีนี้มีข๎อเท็จจริงสรุปได๎วํา Kiyutin  เป็นคนสัญชาติ Uzbek  และอยูํ
                   อาศัยในรัสเซีย ได๎ยื่นคําขอมีถิ่นที่อยูํในรัสเซียแตํถูกปฏิเสธ เนื่องจากเขาเป็นคนตํางชาติที่เป็นผู๎ติดเชื้อ HIV

                   ดังนั้น Kiyutin  ฟูองตํอศาลสิทธิมนุษยชนยุโรป  โดยอ๎างวํารัสเซียกระทําการละเมิดสิทธิมนุษยชนตาม
                   สนธิสัญญาสิทธิมนุษยชนยุโรป ศาลพิจารณาประเด็นตามมาตราที่ 14 และ 8


                           คําตัดสิน : ศาลได๎อ๎างคําพิพากษาในคดี Alajos Kiss v. Humgary ที่เกี่ยวข๎องกับการจํากัดสิทธิใน
                   การออกเสียงเลือกตั้งของประชาชนที่เป็นผู๎ มีจิตบกพรํอง ศาลตัดสินวํา “ในกรณีที่ข๎อจํากัดสิทธิพื้นฐานถูก
                   นํามาใช๎กับกลุํมบุคคลที่มีความเปราะบางในสังคม ผู๎ซึ่งได๎รับผลกระทบจากการเลือกปฏิบัติที่ผํานมาในอดีต

                   ดังเชํนกลุํมผู๎มีจิตบกพรํอง (Mentally Disabled) ดังนี้ “Margin of Appreciation” ของรัฐจะมีขอบเขตที่
                   แคบอยํางยิ่งและจะต๎องมีน้ําหนักเหตุผลที่มากเพียงพอใน  การจํากัดสิทธิเชํนนั้น”  ทั้งนี้เนื่องจากบุคคลใน
                   กลุํมดังกลําวต๎องเผชิญกับอคติซึ่งสํงผลกระทบตามมา  อยํางยาวนานในประวัติศาสตร์  จนกระทั่งสํงผลให๎



                   262
                      Case of Kiyutin v. Russia, 10 March 2011, no. 2700/10 (First Section)
   360   361   362   363   364   365   366   367   368   369   370