Page 364 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 364

340


                                                                                                         259
                   พบและติดตํอบุตรนอกสมรสมากกวําบิดาที่สมรสและหยําร๎างกับมารดาของเด็ก กฎหมายของเยอรมัน
                   จึงเป็นการเลือกปฏิบัติระหวํางบิดานอกสมรสกับบิดาที่สมรสกับมารดาของเด็ก อยํางไรก็ตาม ศาลได๎

                   อธิบายวํา การเลือกปฏิบัติของกฎหมายดังกลําวอาจทําได๎หากมีเหตุผลที่มีน้ําหนักเพียงพอ (Very weighty
                   reasons) ซึ่งศาลไมํพบเหตุผลดังกลําวในคดีนี้


                           จะเห็นได๎วํา หลักการ “Margin  of  Appreciation”  ถูกนํามาใช๎ในการตัดสินคดี กลําวคือ การที่
                   ศาลเยอรมัน ปฏิเสธสิทธิของบิดาในการพบเด็ก โดยหลักแล๎วเป็นการละเมิดสิทธิในครอบครัว แตํศาลสิทธิ
                   มนุษยชนยุโรปพิจารณาถึงเหตุผลของการปฏิเสธดังกลําวแล๎วเห็นวํามีเหตุอันสมควร ทําให๎ไมํเป็นการละเมิด
                   ตํอมาตรา 8 นอกจากนี้ ในการพิจารณาประเด็นมาตรา 14 จะเห็นได๎วํา กฎหมายมีการวางเกณฑ์ที่แตกตําง

                   กันสําหรับบิดาที่ไมํสมรสกับที่สมรสกับมารดาของเด็ก แตํกรณีนี้ศาลยังไมํเห็นถึงเหตุผลจําเป็นของความ
                   แตกตํางกัน กลําวคือ หากกฎหมายดังกลําวมีเหตุผลที่แสดงให๎เห็นวําเกณฑ์อันแตกตํางนั้นมีขึ้นเพื่อ
                   ประโยชน์ของเด็กอยํางไรแล๎ว ก็อาจเป็น “เหตุผลที่มีน้ําหนักเพียงพอ” (Very weighty reasons) อันทําให๎
                   เข๎าข๎อยกเว๎นตามหลัก “Margin of Appreciation” และไมํเป็นการเลือกปฏิบัติ


                           ปัจจัยสําคัญที่ศาลนํามากําหนดขอบเขตแหํงการใช๎ดุลพินิจก็คือ “เหตุผลที่มีน้ําหนักเพียงพอ”
                   (Very weighty reasons) ซึ่งหากเป็นกรณีที่เกี่ยวกับมาตรการของรัฐอันมุํงใช๎กับกลยุทธ์ทางเศรษฐกิจหรือ

                   สังคมของประเทศ ศาลจะให๎ขอบเขตแหํงการใช๎ดุลพินิจที่กว๎าง นั่นคือกฎเกณฑ์หรือมาตรการของรัฐที่
                   พิพาทวําเป็นการเลือกปฏิบัตินั้นจะไมํขัดตํอกฎหมายสหภาพยุโรป

                                                     260
                           ในคดี Stec and Others v. UK  ผู๎ยื่นคําร๎องได๎ทําการร๎องเรียนถึงผลของความแตกตํางของการ
                   เกษียณอายุระหวํางผู๎ชายและผู๎หญิง โดยแตํละสํวนมีข๎อเสียเปรียบของผลประโยชน์ที่แตกตํางซึ่งถูกกําหนด
                   ตามอายุเษียณ ECtHR พบวําโดยหลักของการเลือกปฏิบัติด๎วยเหตุแหํงเพศอาจมีเหตุผลสมควรได๎ในกรณีที่
                   มี“เหตุผลที่มีน้ําหนักเพียงพอ”  ทั้งนี้ศาลจะพิจารณาให๎รัฐมีขอบเขตการใช๎ดุลพินิจโดยกว๎างสําหรับ

                   มาตรการที่ใช๎ในทางเศรษฐกิจหรือกลยุทธ์ทางสังคม (a wide margin is usually allowed to the State
                   under the [ECHR] when it comes to general measures of economic or social strategy)


                           อยํางไรก็ตาม แม๎วําศาลจะยอมรับถึงการมีขอบเขตในการใช๎ดุลพินิจของรัฐ แตํสําหรับเหตุแหํงการ
                   เลือกปฏิบัติบางอยํางเชํน เชื้อชาติ แล๎ว ศาลให๎น้ําหนักกับการคุ๎มครองผู๎ถูกเลือกปฏิบัติ ดังจะเห็นได๎จาก ใน
                                                261
                   คดี Andrejeva  v.  Latvia  case   ผู๎ยื่นคําร๎องเคยเป็นเมืองของสหภาพโซเวียตเกําแตํได๎รับสิทธิในการ
                   พํานักอยูํอยํางถาวรในประเทศลัตเวีย  ตามกฎหมายภายใน  ได๎จัดให๎ผู๎ยื่นคําร๎องเป็นผู๎ที่ทํางานอยูํนอก
                   ประเทศลัตเวียในชํวงกํอนการประกาศอิสรภาพ (แม๎วําจะทําตําแหนํงเดิมซึ่งอยูํภายในอาณาเขตลัตเวียกํอน
                   และหลังการเป็นอิสรภาพ) และในลําดับตํอมาการคํานวนเงินหลังเกษียณของผู๎ร๎องเป็นการคํานวนตาม



                   259  กฎหมายแพํงเยอรมัน (German Civil Code) มาตรา 1634 § 1 เกี่ยวกับผู๎ปกครองเด็กที่เกิดจากการสมรส regarding
                   (born in wedlock) และ มาตรา 1711 § 2 เกี่ยวกับพํอของเด็กที่เกิดนอกสมรส (born out of wedlock)
                   260  ECtHR, Stec and Others v. UK [GC] (Nos. 65731/01 and 65900/01), 12 April 2006
                   261
                      ECtHR, Andrejeva v. Latvia [GC] (No. 55707/00), 18 February 2009
   359   360   361   362   363   364   365   366   367   368   369