Page 117 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 117

93


                         - มีประกาศวําการกระท าตามที่ร๎องเรียนเป็นการเลือกปฏิบัติ

                         - สั่งให๎ผู๎ฝุาฝืนด าเนินการใดๆอันเป็นการลดผลกระทบของการเลือกปฏิบัติที่เกิดขึ้น
                         - สั่งให๎ผู๎ฝุาฝืนให๎สิทธิ ผลประโยชน์ โอกาสใดๆที่ผู๎ร๎องสูญเสียไปเนื่องจากการเลือกปฏิบัติ

                         - สั่งให๎ผู๎ฝุาฝืนชดใช๎คําจ๎าง ผลประโยชน์ ใดๆแกํผู๎ถูกเลือกปฏิบัติ

                         - สั่งให๎ผู๎ฝุาฝืนชดใช๎คําสินไหมทดแทนส าหรับความสูญเสียตํอเกียรติยศ (Injury  to  Dignity)
                  ความรู๎สึก (Feeling) ที่เกิดจากการเลือกปฏิบัติ

                         ส าหรับการบังคับตามค าสั่งของคณะผู๎พิจารณานั้น กฎหมายให๎สิทธิแกํผู๎ซึ่งได๎รับค าสั่งจากคณะผู๎

                  พิจารณาให๎ได๎รับชดใช๎หรือเยียวยาความเสียหายจากการเลือกปฏิบัติ น าค าสั่งของคณะผู๎พิจารณาไปยื่นตํอ
                  ศาลสูงสุดเพื่อให๎มีค าพิพากษาบังคับตามค าสั่งนั้นได๎ ซึ่งจะสํงผลให๎ค าสั่งของคณะผู๎พิจารณามีผลบังคับ

                  เชํนเดียวกับค าพิพากษาของศาลสูงสุด (มาตรา 39)


                         กฎหมายมลรัฐ Ontario
                         กฎหมายเกี่ยวกับการเลือกปฏิบัติของมลรัฐ Ontario  ปรากฏในประมวลกฎหมายสิทธิมนุษยชน

                  (Human Rights Code R.S.O. 1990, CHAPTER H.19) โดยมีหลักส าคัญเกี่ยวกับการห๎ามเลือกปฏิบัติโดย

                  จ าแนกออกเป็นการเลือกปฏิบัติในมิติตํางๆ ดังนี้


                         การเลือกปฏิบัติเกี่ยวกับบริการ

                         มาตรา 1 วางหลักวํา “บุคคลทุกคนมีสิทธิได๎รับการปฏิบัติที่เทําเทียมกันเกี่ยวกับบริการ สินค๎า สิ่ง
                  อ านวยความสะดวก โดยปราศจากการเลือกปฏิบัติด๎วยเหตุแหํงเชื้อชาติ บรรพบุรุษ สถานที่ก าเนิด สีผิว

                  กลุํมชาติพันธุ์ สัญชาติ เพศ รสนิยมทางเพศ อัตลักษณ์ทางเพศ การแสดงออกทางเพศ อายุ สถานภาพการ
                  สมรส สถานะครอบครัว ความพิการ”


                         การเลือกปฏิบัติเกี่ยวกับที่อยู่อาศัย

                         ในกรณีที่เกี่ยวกับที่อยูํอาศัย (Accommodation) นั้น มาตรา 2 แบํงเป็นสองกรณี คือ

                         กรณีแรก บุคคลทุกคนมีสิทธิได๎รับการปฏิบัติที่เทําเทียมกันในกรณีเกี่ยวกับที่พักอาศัย โดย
                  ปราศจากการเลือกปฏิบัติ ด๎วยเหตุแหํงเชื้อชาติ บรรพบุรุษ สถานที่ก าเนิด สีผิว กลุํมชาติพันธุ์ สัญชาติ เพศ

                  รสนิยมทางเพศ อัตลักษณ์ทางเพศ การแสดงออกทางเพศ อายุ สถานภาพการสมรส สถานะครอบครัว

                  ความพิการ หรือการรับการอุดหนุนสาธารณะ
                         กรณีที่สอง หลักกฎหมายการคุกคามเกี่ยวกับที่อยูํอาศัย (Harassment  in  Accommodation)

                  ซึ่งวางหลักวํา “บุคคลทุกคนผู๎ซึ่งครอบครองที่อยูํอาศัย มีเสรีภาพจากการคุกคามโดยผู๎ให๎เชําหรือตัวแทน
                  ผู๎ให๎เชําหรือผู๎ครอบครองอาคารเดียวกัน ด๎วยเหตุแหํงเชื้อชาติ บรรพบุรุษ สถานที่ก าเนิด สีผิว กลุํมชาติ

                  พันธุ์ สัญชาติ เพศ รสนิยมทางเพศ อัตลักษณ์ทางเพศ การแสดงออกทางเพศ อายุ สถานภาพการสมรส
                  สถานะครอบครัว ความพิการ หรือการรับการอุดหนุนสาธารณะ”
   112   113   114   115   116   117   118   119   120   121   122