Page 27 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง พันธกรณีด้านสิทธิมนุษยชนของประชาคมอาเซียน
P. 27
นอกจากนั้น หลักการสิทธิมนุษยชนโดยทั่วไปยังประกอบด้วยหลักการส�าคัญอื่น ๆ ได้แก่
• สิทธิมนุษยชนมีความเป็นสากลและถ่ายโอนให้บุคคลอื่นมิได้ (Universality and Inalienability)
หลักการข้อนี้หมายความว่า สิทธิมนุษยชนเป็นสิทธิพื้นฐานที่มนุษย์ทุกคนมี และเป็นสิ่งที่ได้รับถ่ายทอดมา
ตั้งแต่เกิดโดยอัตโนมัติ นอกจากนี้ สิทธิมนุษยชนยังเป็นสิ่งที่ไม่สามารถถ่ายโอนให้ผู้ใดได้ และไม่มีผู้ใด
สามารถพรากสิ่งดังกล่าวไปจากผู้ทรงสิทธิได้ ยกเว้นในกรณีที่เป็นไปตามกฎหมายเท่าที่จ�าเป็น เช่น สิทธิ
เสรีภาพของบุคคลอาจถูกจ�ากัดหากพบว่าบุคคลผู้นั้นกระท�าความผิดทางอาญา เป็นต้น
• สิทธิมนุษยชนเป็นสิทธิที่ไม่สามารถแบ่งแยกได้ (Indivisibility)
สิทธิมนุษยชนมีความหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นสิทธิทางการเมือง เศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม และยัง
ครอบคลุมบุคคลทุกประเภท โดยเฉพาะคนที่มีความต้องการเป็นพิเศษกลุ่มต่าง ๆ เช่น คนพิการ เด็ก และ
ผู้สูงอายุ เป็นต้น สิทธิมนุษยชนแต่ละประเภทล้วนมีความส�าคัญและแบ่งแยกไม่ได้ สิทธิมนุษยชนในเรื่องหนึ่ง
ย่อมมีความเชื่อมโยงและเป็นปัจจัยส่งเสริมและสนับสนุนสิทธิมนุษยชนด้านอื่น และการปฏิเสธสิทธิมนุษยชน
ด้านหนึ่งก่อให้เกิดอุปสรรคในการใช้สิทธิเรื่องอื่น ๆ ตามมา หลักการดังกล่าวได้สะท้อนในมาตรฐานสิทธิมนุษยชน
ระหว่างประเทศ ไม่ว่าจะเป็นในปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน (Universal Declaration of Human
Rights) กติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง (International Covenant on
Civil and Political Rights) และปฏิญญาและแผนปฏิบัติการกรุงเวียนนาปี พ.ศ. ๒๕๓๖
• สิทธิมนุษยชนเป็นสิ่งที่มีความเกี่ยวข้องและพึ่งพากัน (Interdependence and Interrelatedness)
สิทธิมนุษยชนแต่ละประเภทมีความเกี่ยวข้องกันและต่างช่วยส่งเสริมซึ่งกันและกัน เช่น สิทธิในการเข้าถึง
บริการสุขภาพ ต้องพึ่งพาการมีสิทธิประเภทอื่น ๆ เช่น สิทธิในการเข้าถึงข้อมูล และสิทธิทางศึกษา เป็นต้น
๒.๒ มาตรฐานสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศ
มาตรฐานสิทธิมนุษยชน (Human Rights Standards) ในระดับระหว่างประเทศเป็นประเด็นส�าคัญที่ท�าให้มี
การขับเคลื่อนด้านสิทธิมนุษยชน ทั้งในระดับภูมิภาคและในระดับประเทศ และเป็นที่น่าสังเกตว่าพัฒนาการของมาตรฐาน
สิทธิมนุษยชนในระดับระหว่างประเทศมีความคล้ายคลึงกับพัฒนาการตราสารสิทธิมนุษยชนในภูมิภาคอาเซียน กล่าวคือ
ต่างมีที่มาจากตราสารทางการเมืองที่ได้รับการพัฒนา ต่อมา เป็นพันธกรณีทางกฎหมาย โดยมีการจัดท�ามาตรฐานในแต่ละ
หัวข้อเป็นการเฉพาะ แต่ข้อแตกต่างที่ส�าคัญ คือ โครงสร้างกลไกและสถาบัน และจ�านวนตราสารที่สามารถพัฒนาได้
โดยส�าหรับอาเซียนยังถือว่าอยู่ในระยะเริ่มต้นเท่านั้น ดังที่จะได้อธิบายต่อไป ในหัวข้อนี้จะกล่าวถึงมาตรฐานสิทธิมนุษยชน
ในระดับระหว่างประเทศหรือระบบสิทธิมนุษยชนของสหประชาชาติ (United Nations Human Rights System)
26
ส�ำนักงำนคณะกรรมกำรสิทธิมนุษยชนแห่งชำติ
