Page 91 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง ความสัมพันธ์ระหว่างสิทธิมนุษยชนและสิ่งแวดล้อมเพื่อการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนที่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน
P. 91

ส�ำนักงำนคณะกรรมกำรสิทธิมนุษยชนแห่งชำติ





                       ดังนั้น เพื่อพิเคราะห์ถึงประเด็นเรื่องสิทธิมนุษยชนและสิ่งแวดล้อมของภูมิภาคอเมริกา จึงเป็นการสมควร

          ที่จะศึกษาพัฒนาการของการคุ้มครองสิ่งแวดล้อมในบริบทของสิทธิมนุษยชนผ่านแนวทางการชี้ขาดข้อพิพาทที่มีความ
          เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อม  ของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนและศาลสิทธิมนุษยชนของภูมิภาคอเมริกา  อันสามารถจ�าแนก

          แนวทางการตีความชี้ขาดข้อพิพาทเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมได้ดังต่อไปนี้


                       ๓.๒.๒.๑ การตีความว่าการท�าให้เกิดความเสื่อมโทรมแก่สิ่งแวดล้อมเป็นการละเมิดต่อสิทธิในการมีชีวิต

          (Right to Life)
                               คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนของภูมิภาคอเมริกาและศาลสิทธิมนุษยชนของภูมิภาคอเมริกามี
          แนวทางการตีความขอบเขตของสิทธิในการมีชีวิตค่อนข้างกว้าง อย่างไรก็ดี ในปัจจุบัน สิทธิในการมีชีวิตยังไม่มีการก�าหนด

          ขอบเขตของสิทธิที่ชัดเจน เนื่องจากในการมีค�าชี้ขาดข้อพิพาทเกี่ยวกับการละเมิดสิทธิมนุษยชน คณะกรรมการสิทธิมนุษยชน
          และศาลสิทธิมนุษยชนมักจะพิจารณาข้อเท็จจริงในกรณีพิพาทนั้นแล้วตีความว่ากรณีดังกล่าวมีการกระท�าอันละเมิดต่อ
          สิทธิในการมีชีวิตหรือไม่ ไม่ได้มีการวางหลักการในทางทฤษฎีหรือวางหลักเกณฑ์เพื่อก�าหนดขอบเขตของสิทธิในการมีชีวิต

          ไว้เป็นการทั่วไป 83
                               ในกรณีค�าร้องหรือข้อพิพาทเกี่ยวกับปัญหาสิ่งแวดล้อม ผู้ร้องไม่สามารถกล่าวอ้างเพียงแค่มีการ

          ท�าให้เกิดความเสื่อมโทรมแก่สิ่งแวดล้อมเท่านั้น  แต่ต้องแสดงให้เห็นด้วยว่าการก่อให้เกิดความเสื่อมโทรมแก่สิ่งแวดล้อม
          นั้นได้มากระทบในทางลบต่อคุณภาพชีวิตหรือสุขภาพร่างกายของประชาชนอันสามารถถือได้ว่ามีการกระท�าละเมิดต่อ
          สิทธิในการมีชีวิต ตัวอย่างข้อพิพาทเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมที่ได้มีการกล่าวอ้างว่าเป็นกรณีที่มีการกระท�าละเมิดสิทธิมนุษยชน

          ภายใต้ระบบการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนของภูมิภาคอเมริกา ได้แก่ คดี Yanomami v. Brazil



                        คดี Yanomami v. Brazil, 1989 84


                        กรณีคดี Yanomami v. Brazil เป็นข้อพิพาทที่ผู้เสียหาย คือ ชาว Yanomami Indians ซึ่งเป็นชนพื้นเมือง
           ที่อาศัยอยู่ในประเทศบราซิลได้ร้องต่อคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนของภูมิภาคอเมริกา  โดยกล่าวอ้างว่าการกระท�าของ
           รัฐบาลประเทศบราซิลเป็นการละเมิดต่อสิทธิในการมีชีวิตอันเป็นสิทธิมนุษยชนประการหนึ่งที่รัฐมีหน้าที่ต้องรับรอง

           และคุ้มครอง
                        ข้อเท็จจริงปรากฏว่ารัฐบาลประเทศบราซิลได้ด�าเนินการก่อสร้างเส้นทางหลวงสายหลักผ่านผืนดิน

           ซึ่งเป็นพื้นที่อยู่อาศัยของชาว Yanomami ทั้งยังอนุญาตให้มีการส�ารวจ ใช้สอย และพัฒนาที่ดินบริเวณดังกล่าว อันเป็น
           สาเหตุท�าให้ต่อมามีการค้นพบแร่ธาตุอันมีมูลค่าในบริเวณดังกล่าว การรุกล�้าเข้าใช้สอยผืนดินเช่นนี้ท�าให้มีการอพยพ
           หรือย้ายถิ่นที่อยู่ของชนพื้นเมืองบางคน  และการก่อสร้างเส้นทางหลวงยังน�ามาซึ่งการทะลักเข้ามาของบุคคลภายนอก

           ที่ไม่ใช่ชนพื้นเมืองในบริเวณพื้นที่ดังกล่าว น�าพาเอาโรคติดต่อมายังชนพื้นเมือง โดยที่รัฐบาลประเทศบราซิลไม่ได้เข้ามา
           จัดการป้องกันหรือแก้ไขปัญหาเหล่านี้แต่อย่างใด





                 83
                   From “The Inter-American System of Human Rights: An Effective Means of Environmental Protection?” by
          Inara K. Scott (2000) Va. Envtl. L. J. 19; 197, pp 211 - 212.
                 84
                   No. 5/1989 Yanomami v. Brazil, Inter – Am. Ct. H.R. (Ser. C) 1989.


                                                           90
   86   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96