Page 195 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง ความสัมพันธ์ระหว่างสิทธิมนุษยชนและสิ่งแวดล้อมเพื่อการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนที่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน
P. 195

ส�ำนักงำนคณะกรรมกำรสิทธิมนุษยชนแห่งชำติ





                                (๕) Protocols on Shared Watercourse Systems, Wildlife Conservation and Law

          Enforcement, and Forestry to the Treaty of the Southern African Development Community, 1992
                                    มาตรา ๕   ส่งเสริมการพัฒนาอย่างยั่งยืนเพื่อลดปัญหาความยากจนและยกมาตรฐาน

                                                         ความเป็นอยู่ให้ดีขึ้น และคุ้มครองสิ่งแวดล้อม
                                    มาตรา ๒๓  ให้ประชาชนมีสิทธิในการมีส่วนร่วมได้อย่างเต็มที่
                                    มาตรา ๒๑ ก�าหนดให้รัฐมีความร่วมมือทางด้านความมั่นคงอาหาร ดินและการเกษตร

                                                 ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
                                    พิธีสารเพิ่มเติมในปี ค.ศ. ๑๙๙๕ ก�าหนดให้สิทธิในการเข้าถึงข้อมูลข่าวสาร และความ
          ตระหนักสาธารณะในปัญหาสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้อง

                                    พิธีสารในปี ค.ศ. ๒๐๐๒ ก�าหนดให้คุ้มครองในหลาย ๆ ด้าน เช่น คุ้มครองเกี่ยวกับปัญหา
          น�้าท่วม น�้าสะอาด อาหาร ป่าไม้ ความยุติธรรมในการเข้าถึงประโยชน์จากป่า การมีความรับผิดชอบต่ออนาคตชน สิทธิใน
          การมีส่วนร่วมในการจัดการป่าของประชาชน เป็นต้น

                                (๖) Treaty for the Establishment of the East African Community 2007
                                    ค�าปรารภของสนธิสัญญาก�าหนดความสัมพันธ์ระหว่างการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม กับความ

          มั่นคงทางอาหารและการพัฒนา
                                    มาตรา ๑๐๕   ก�าหนดให้รัฐภาคีต้องส่งเสริมความยั่งยืนทางด้านการเกษตรเพื่อความมั่นคง
                                                     ทางอาหาร และส่งเสริมการใช้พื้นดินอย่างยั่งยืน

                                    มาตรา  ๑๑๑  ก�าหนดว่าสิ่งแวดล้อมที่สะอาดและดีต่อสุขภาพเป็นสิ่งที่ต้องเกิดขึ้นก่อน
                                                     การพัฒนาอย่างยั่งยืน

                                    ต่อมา ในปี ค.ศ. ๒๐๐๕ ได้มีการจัดท�าพิธีสารขึ้นเพื่อก�าหนดสิทธิขั้นพื้นฐานเพิ่มเติม ใน
          มาตรา ๔ เกี่ยวกับสิทธิขั้นพื้นฐานของประชาชนในการมีชีวิตอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่สะอาดและดีต่อสุขภาพ


                       ๖.๑.๔.๓ วิเคราะห์
                               ภูมิภาคแอฟริกาเป็นภูมิภาคที่โดดเด่นชัดเจนที่ยอมรับว่า  สิทธิในสิ่งแวดล้อมเป็นสิทธิมนุษยชน
          จะเห็นได้จาก กฎบัตรสิทธิของมนุษย์และประชาชนแห่งแอฟริกัน (African Charter on Human and Peoples’ Rights)

          ซึ่งเป็นตราสารสิทธิมนุษยชนในระดับภูมิภาคที่ส�าคัญที่สุด  ได้ระบุชัดเจนว่า  มาตรา  ๒๔  ก�าหนดให้ประชาชนทุกคน
          มีสิทธิในสิ่งแวดล้อมที่เหมาะสมเพื่อการพัฒนา และสอดรับกับตราสารสิ่งแวดล้อมระหว่างประเทศ เช่น African
          Convention  on  the  Conservation  of  Nature  and  Natural  Resources  ค.ศ.  1968  และ  Treaty  for  the

          Establishment of the East African Community ค.ศ. 2007 ต่างก็ก�าหนดให้สิทธิในสิ่งแวดล้อมจะต้องได้รับความ
          คุ้มครองปรากฏชัดเจน  จึงวิเคราะห์ได้ว่าภูมิภาคแอฟริกายอมรับว่า  สิทธิในสิ่งแวดล้อม  และสิทธิในการพัฒนา  เป็นสิทธิ

          มนุษยชนที่สมควรได้รับการคุ้มครองเช่นเดียวกับสิทธิมนุษยชนโดยทั่วไป
                               นอกจากนี้  จากถ้อยค�าของกฎบัตรว่าด้วยสิทธิมนุษยชนและสิทธิของประชาชนแอฟริกันยัง
          รับรองว่าสิทธิในสิ่งแวดล้อมที่ดีเป็นสิทธิเชิงกลุ่ม  หรือสิทธิร่วมกันของประชาชน  (African  Charter  on  Human  and

          Peoples Rights) มาตรา ๒๔ บัญญัติว่า “All peoples shall have the right to a general satisfactory environment
          favourable to their development.” ในขณะที่การคุ้มครองสิทธิมนุษยชนอื่น ๆ ตามกฎบัตรฯ ฉบับนี้ เช่น มาตรา ๓




                                                           194
   190   191   192   193   194   195   196   197   198   199   200