Page 119 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง ความสัมพันธ์ระหว่างสิทธิมนุษยชนและสิ่งแวดล้อมเพื่อการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนที่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน
P. 119

ส�ำนักงำนคณะกรรมกำรสิทธิมนุษยชนแห่งชำติ




                          เอกชนด้านสิ่งแวดล้อมและผู้แทนสถาบันอุดมศึกษาที่จัดการศึกษาด้านสิ่งแวดล้อมให้ความเห็น
                            ประกอบด้วย  ในกรณีที่จะด�าเนินโครงการหรือกิจกรรมที่อาจก่อผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมอย่างรุนแรง

                         มาตรา  ๘๕  มีการเพิ่มส่วนว่าด้วยแนวนโยบายของรัฐในเรื่องทรัพยากรธรรมชาติและ
                          สิ่งแวดล้อม โดยก�าหนดให้รัฐต้องด�าเนินนโยบายในด้านการใช้และการจัดสรรที่ดิน การจัดการน�้า
                              และทรัพยากรธรรมชาติ รวมถึงการผังเมือง ให้สอดคล้องกับการดูแลรักษาทรัพยากรธรรมชาติ

                        มาตรา ๒๙๐ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีอ�านาจหน้าที่ส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อม รวมทั้ง
                          การจัดการ การบ�ารุงรักษา และการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่อยู่ในเขต

                          พื้นที่ การเข้าไปมีส่วนร่วมในการบ�ารุงรักษาทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่อยู่นอกเขตพื้นที่
                           เฉพาะในกรณีที่อาจมีผลกระทบต่อการด�ารงชีวิตของประชาชนในพื้นที่ของตน การมีส่วนร่วมในการ
                            พิจารณาเพื่อริเริ่มโครงการหรือกิจกรรมใดนอกเขตพื้นที่ซึ่งอาจมีผลกระทบต่อคุณภาพสิ่งแวดล้อมหรือ

                           สุขภาพอนามัยของประชาชนในพื้นที่  และการมีส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่น


                       ๖) การจ�ากัดสิทธิของประชาชนเพื่อคุ้มครองสิ่งแวดล้อม

                           ได้มีการก�าหนดให้รัฐสามารถออกกฎหมายเพื่อจ�ากัดสิทธิและเสรีภาพของประชาชนเพื่อการคุ้มครอง
          สิ่งแวดล้อมได้ใน ๒ กรณี
                        กรณีแรก ตามมาตรา ๔๒ เป็นการก�าหนดให้การเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ของเอกชนอาจกระท�าได้

                           หากมีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อม
                         กรณีที่สอง ตามมาตรา ๔๓ ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับเสรีภาพในการประกอบอาชีพซึ่งอาจถูกจ�ากัดได้ด้วย

                            เหตุผลเพื่อส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อม


               ๕.๑.๔ การน�าประเด็นสิ่งแวดล้อมมาบัญญัติไว้ในร่างรัฐธรรมนูญ ฉบับศาสตราจารย์กิตติคุณ
          ดร. บวรศักดิ์ อุวรรณโณ (๒๕๕๘)

                       ร่างรัฐธรรมนูญฉบับนี้จัดท�าขึ้นภายหลังจากที่คณะรักษาความสงบแห่งชาติ (คสช.) เข้าท�าการยึดอ�านาจ

          การปกครองประเทศ โดยมีความหวังที่จะน�าเอาร่างฉบับนี้มาใช้เป็นกลไกส�าคัญในการขับเคลื่อนการปฏิรูปประเทศในด้าน
          ต่าง ๆ โดยในประเด็นทางด้านสิ่งแวดล้อมนั้น ร่างรัฐธรรมนูญฯ ได้มีการร่างไว้ ดังนี้



                       ๑) สิทธิในข้อมูลข่าวสารด้านสิ่งแวดล้อม
                          ได้มีการบัญญัติถึงสิทธิของประชาชนในการเข้าถึงข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมที่อยู่ในความ
          ครอบครองของราชการไว้  โดยอาจจ�าแนกออกเป็นบทบัญญัติที่มีลักษณะเป็นการทั่วไปและบทบัญญัติที่มีลักษณะเฉพาะ

                          บทบัญญัติที่มีลักษณะเป็นการทั่วไป ได้มีการบัญญัติไว้ในมาตรา ๖๑ ถึงสิทธิพลเมืองในการรับทราบ
                          ข้อมูลหรือข่าวสารสาธารณะในครอบครองของหน่วยงานราชการ หน่วยงานของรัฐ รัฐวิสาหกิจ
                            หรือราชการส่วนท้องถิ่น ภายใต้เงื่อนไขที่กฎหมายก�าหนด ซึ่งข้อมูลข่าวสารที่ประชาชนอาจเข้าถึงได้นี้

                           ย่อมหมายความถึงข้อมูลข่าวสารด้านสิ่งแวดล้อมด้วย
                         บทบัญญัติที่มีลักษณะเฉพาะ ได้มีการบัญญัติไว้ในมาตรา ๖๒ วรรคสอง ให้ประชาชนมีสิทธิที่จะ

                          ได้รับข้อมูล ค�าชี้แจง และเหตุผลจากหน่วยงานราชการ หน่วยงานของรัฐ รัฐวิสาหกิจ หรือราชการ
                          ส่วนท้องถิ่น ก่อนการอนุญาตหรือการด�าเนินโครงการหรือกิจกรรมใดที่อาจส่งผลกระทบต่อคุณภาพ
                           สิ่งแวดล้อม

                                                           118
   114   115   116   117   118   119   120   121   122   123   124