Page 78 - รายงานฉบับสมบูรณ์โครงการศึกษาวิจัยแผนกลยุทธ์ด้านธุรกิจและสิทธิมนุษยชนของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2562

รายงานฉบับสมบูรณ์ (Final Report)
แผนกลยุทธ์ด้านธุรกิจและสิทธิมนุษยชนของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2562

การประสานงานกับกลไกที่เกี่ยวข้องในระดับภูมิภาคและระดับระหว่างประเทศด้านสิทธิ

มนุษยชน

- การรับเรื่องร้องเรียน เช่น การตรวจสอบการละเมิดจากเรื่องร้องเรียน การสร้างฐานข้อมูล
จากเรื่องที่ได้รับ ตลอดจนการติดตามการปฏิบัติงานที่ต่อเนื่อง รวมถึงการประสานงานกับ

กลไกอื่นในกระบวนการยุติธรรม เช่น ศาล

- การไกล่เกลี่ย เช่น การไกล่เกลี่ยระหว่างเจ้าของกิจการกับสหภาพแรงงานรัฐบาล กับผู้ได้รับ

ผลกระทบ การช่วยเหลือผู้ได้รับผลกระทบ การส่งต่อเรื่องไปยังหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง

 ท างานร่วมกับองค์กรและภาคส่วนต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง ทั้งในระดับชาติ ระดับภูมิภาค และระดับ
ระหว่างประเทศ เช่น ภาคธุรกิจ สหภาพแรงงาน ภาคประชาสังคม ผู้พิทักษ์สิทธิมนุษยชน ภาคประชาสังคม

โดยเฉพาะกลุ่มที่เสี่ยงต่อการถูกละเมิด และ UN Global Compact

 ที่ประชุมขอให้สถาบันสิทธิมนุษยชนแต่ละภูมิภาคจัดการสัมมนาเพื่อหารือแผนยุทธศาสตร์ในการ

ด าเนินงานทั้งในระดับประเทศและระดับภูมิภาค และรายงานต่อที่ประชุม ICC ในเดือน พฤษภาคม 2554
และได้มีการรับรองปฏิญญา เอดินเบอระ ขึ้น

ปัจจัยเอื้อของเอกสารชุดนี้ คือ การให้ความช่วยเหลือแก่สถาบันสิทธิมนุษยชนแห่งชาติในการรับรอง

ว่าหลักการ UNGP จะได้รับการปฏิบัติโดยรัฐและภาคเอกชนอย่างไร ทั้งนี้ ยังได้ให้ตัวอย่างประสบการณ์ของ

สถาบันสิทธิมนุษยชนประเทศต่างๆ เพื่อน าไปศึกษาว่าแต่ละประเทศประสบความส าเร็จอย่างไร อาศัยปัจจัย
และแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นตามบริบทของประเทศตนเองได้อย่างไร อีกทั้ง ยังให้แหล่งข้อมูลเพิ่มเติมที่เป็น

ประโชยน์ที่เกี่ยวข้องเพื่อศึกษาต่อไป

นอกจากนี้ เอกสารดังกล่าวยังได้จ าแนกสิทธิมนุษยชนรายประเด็นที่เกี่ยวข้องกับการประกอบธุรกิจ

เพื่อช่วยให้สถาบันสิทธิมนุษยชนสามารถมองเห็นภาพที่ชัดเจนเกี่ยวกับสิทธิมนุษยชนและการประกอบธุรกิจ
ในเอกสารฉบับนี้ ยังได้กล่าวถึงการสร้างความเป็นหุ้นส่วนระหว่างสถาบันสิทธิมนุษยชนแห่งชาติกับองค์กร

ระหว่างประเทศ ซึ่งรวมทั้งมาตรการริเริ่มว่าด้วยสิทธิมนุษยชนและการประกอบธุรกิจไว้ด้วย

ปัจจัยท้าทายของเอกสารชุดนี้ พบว่า ข้อเสนอแนะต่างๆ ที่แนะน าให้กับสถาบันสิทธิมนุษยชน

แห่งชาตินั้นไม่ได้ลงรายละเอียดที่เพียงพอ เพียงแต่อธิบายถึงแนวทางคร่าวๆ ซึ่งอาจจะท าให้สถาบันสิทธิ
มนุษยชนแห่งชาติที่ไม่มีทรัพยากร หรือองค์ความรู้ที่เพียงพอจะสามารถด าเนินการให้บรรลุผลส าเร็จได้

3-8