Page 191 - รายงานฉบับสมบูรณ์โครงการศึกษาวิจัยแผนกลยุทธ์ด้านธุรกิจและสิทธิมนุษยชนของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2562
P. 191

รายงานฉบับสมบูรณ์ (Final Report)

               แผนกลยุทธ์ด้านธุรกิจและสิทธิมนุษยชนของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2562


               แผนภาพที่ 4.2 การดําเนินคุ้มครองสิทธิมนุษยชนขององค์การต่างๆ ในประเทศไทย

























               ที่มา:   รศ.ดร.บรรเจิด  สิงคะเนติ และคณะ. (2558) “คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติกับการตรวจสอบการละเมิด
                     สิทธิมนุษยชนในความสัมพันธ์ระหว่างเอกชนด้วยกัน.” สํานักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ.



                       เมื่อพิจารณาในประเด็นสิทธิมนุษยชนและการประกอบธุรกิจ จะพบว่าแต่ละภาคส่วนได้เข้ามามี

               บทบาทคุ้มครองและส่งเสริม แบ่งออกได้ดังนี้


                       ภาครัฐ


                       ประเทศไทยได้รับรองปฏิญญาสากลสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ.
               2491 และต่อมาได้แสดงเจตนารมณ์ในการพัฒนาส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิมนุษยชนในประเทศไทย และใน

               ระดับสากล โดยการเข้าเป็นภาคีพันธกรณีระหว่างประเทศด้านสิทธิมนุษยชนอีกหลายฉบับที่สําคัญ ซึ่งการเป็น

               ภาคีพันธกรณีระหว่างประเทศเหล่านี้ มีผลทําให้ประเทศไทยมีข้อผูกพันที่จะต้องรายงานสถานการณ์
               สิทธิมนุษยชนแต่ละด้านต่อสหประชาชาติ และจะต้องมีการปรับปรุงรัฐธรรมนูญ กฎหมาย กฎระเบียบต่างๆ

               และการปฏิบัติของหน่วยงานรัฐให้สอดคล้องกับพันธกรณีต่างๆ รวมถึงการจัดตั้งสถาบันสิทธิมนุษยชน

               ระดับชาติ ซึ่งก็คือ กสม.เพื่อทําหน้าที่ตรวจสอบ คุ้มครอง และส่งเสริมสิทธิมนุษยชนให้ปรากฏผลในทาง
                     12
               ปฏิบัติ

                       ในประเด็นการป้องกัน ภาครัฐได้กําหนดกลไกในการผลักดันเพื่อให้เป็นไปตามแผนสิทธิมนุษยชน
               แห่งชาติ ฉบับที่ 3 มีทั้งกลไกในการป้องกัน กลไกในการคุ้มครอง การมีส่วนร่วมในทุกภาคส่วน และการแก้ไข

               กฎหมาย ทั้งในระดับพระราชบัญญัติและกฎหมายอื่นๆ ที่มีลําดับรองลงมา ซึ่งในบางกรณีมีความคาบเกี่ยวกับ




               12
                   เยาวพา ทัพผดุง.  “บทบาท อํานาจหน้าที่ของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติต่อปัญหาการละเมิดสิทธิมนุษยชนในประเทศ
                   ไทย.” วิทยานิพนธ์สาขานิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ ปีการศึกษา 2547. หน้า 88-89.



                                                           4-44
   186   187   188   189   190   191   192   193   194   195   196