Page 28 - รายงานการศึกษาวิจัย มาตรฐานสากลในการดำเนินธุรกิจเพื่อการเคารพสิทธิมนุษยชน
P. 28
3) ไม่ได้ให้แนวปฏิบัติที่ชัดเจนสำาหรับบริษัทแม่ ในกรณีที่บริษัทลูกถูกกล่าวหาว่าละเมิด
สิทธิมนุษยชน นอกจากนี้ ยังมีคำาถามถึงการดำาเนินงานของบริษัทในพื้นที่มีความขัดแย้ง
หรืออยู่ในรัฐที่กดขี่ประชาชนซึ่งหลักการชี้แนะชุดนี้เพียงแต่ให้ชี้ให้เห็นถึงประเด็นกฎหมาย
ในประเทศที่บริษัทต้องคำานึงถึงเท่านั้น แต่มิได้พยายามจัดทำาแนวทางเพื่อหลีกเลี่ยง
ความซับซ้อนของการละเมิดสิทธิมนุษยชนได้ ดังนั้น บริษัทจึงต้องกำาหนดทิศทางเหล่านี้เอง
โดยไม่ได้รับคำาแนะนำามากนักจากหลักปฏิบัติชุดนี้
4) แม้ว่าหลักปฎิบัตินี้จะได้ระบุถึงกลไกการเยียวยาที่หลากหลาย แต่สิ่งที่ขาดไป คือ
การประยุกต์ใช้กลไกต่างๆ ร่วมกัน ซึ่งกระบวนการจัดการปัญหาที่เกิดขึ้นมักใช้หลาย
วิธีการ (Deva, 2012)
4. แนวปฏิบัติสำาหรับบรรษัทข้ามชาติ OECD
(OECD Guidelines for Multinational Enterprises)
ใช้ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2519 และได้มีการปรับปรุงใหม่อย่างต่อเนื่องในปี พ.ศ. 2522, 2525, 2527,
2534, 2543 และ 2555 ตามลำาดับ แนวปฏิบัติสำาหรับบรรษัทข้ามชาติ OECD เป็นแนวปฏิบัติในการ
ประกอบธุรกิจที่รับผิดชอบต่อสังคม (Corporate Social Responsibility) ที่รัฐบาลของหลายประเทศ
ได้ให้ความเห็นชอบร่วมกันที่จะนำาไปเผยแพร่ และสนับสนุนให้บรรษัทข้ามชาติหรือบรรษัทภายในประเทศ
ของตนได้นำาไปปฏิบัติตามด้วยความสมัครใจ เนื้อหาค่อนข้างครอบคลุมประเด็นสำาคัญที่ค่อนข้างมาก
แต่การบังคับใช้จะจำากัดอยู่เฉพาะประเทศสมาชิกของ OECD เท่านั้น สาระสำาคัญของแนวปฏิบัติ
OECD ประกอบด้วย การเปิดเผยข้อมูลสิทธิมนุษยชน การจ้างงานและอุตสาหกรรมสัมพันธ์ สิ่งแวดล้อม
การต่อต้านการติดสินบน การชักจูงให้รับสินบน และการขู่กรรโชก สิทธิผู้บริโภค วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
การแข่งขันและภาษี โดยเมื่อปฏิบัติตามแนวปฏิบัติ OECD นี้แล้ว จะเกิดประโยชน์ต่อทั้งรัฐบาลและบรรษัท
ในหลากหลายแง่มุม อาทิ ความก้าวหน้าทางสังคม การรักษาสิ่งแวดล้อม ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี
และการส่งเสริมบรรยากาศการลงทุน (OECD, 2011)
ปี พ.ศ. 2554 รัฐมนตรีจากประเทศสมาชิกได้ตกลงร่วมกันเพื่อส่งเสริมความรับผิดชอบของ
บรรษัทข้ามชาติ และได้จัดทำาแนวทางในการจำากัดการใช้แร่ที่มีประเด็นขัดแย้ง แนวทางที่ปรับปรุงใหม่ 27
ล่าสุดได้รวมการละเมิดสิทธิมนุษยชน และความรับผิดชอบของบริษัทของห่วงโซ่อุปทาน และเป็น
การตกลงร่วมกันระหว่างรัฐบาลด้วย
แนวปฏิบัตินี้เป็นเครื่องมือความรับผิดชอบของบริษัทอย่างเป็นทางการเครื่องมือเดียวที่
รัฐบาลต่างๆ นำาไปประยุกต์ใช้ ประเทศสมาชิก OECD ต้องจัดให้มีจุดติดต่อระดับชาติ (National
Contact Point) ขึ้นเพื่อติดตามการปฏิบัติตามแนวปฏิบัติ มีการนำาแนวปฏิบัตินี้ไปใช้ในประเทศที่เป็น
สมาชิกของ OECD และใช้กับบริษัทที่จดทะเบียนในประเทศที่เป็นสมาชิกของ OECD ที่ไปดำาเนินการ
ในประเทศอื่นๆ ด้วย แม้จะไม่บังคับทางกฎหมาย แต่ได้สะท้อนให้เห็นถึงความคาดหวังของประเทศต่างๆ
ต่อบรรษัทข้ามชาติที่จะมาลงทุน
รายงานการศึกษาวิจัยมาตรฐานสากลในการดำาเนินธุรกิจเพื่อการคารพสิทธิมนุษยชน
59-09-116 001-128 vijai lem4 i_coated.indd 27 9/24/16 1:50 PM
