Page 63 - รายงานผลการศึกษาวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง แนวทางการมีส่วนร่วมของประชาชนในการกำหนดแนวเขตที่ดินของรัฐ
P. 63
๓๖
ปัญหาอุปสรรค ข้อจ ากัดของกฎหมาย และการแก้ไข
กำรบังคับใช้กฎหมำยโดยกรมป่ำไม้ ไม่สำมำรถด ำเนินกำรได้อย่ำงมีประสิทธิภำพ
เนื่องมำจำกหลำยสำเหตุ ไม่ว่ำจะเป็นนโยบำยของรัฐบำล สถำนกำรณ์ทำงกำรเมือง กำรปกครอง ควำม
ต้องกำรที่ดินท ำกินของประชำกรที่เพิ่มขึ้น และกำรค้ำพืชผลทำงกำรเกษตร ท ำให้ป่ำไม้ลดลงอย่ำงรวดเร็ว
มีผู้กระท ำผิดกฎหมำยมำกถึงประมำณ 10 ล้ำนคน กำรจัดกำรกับผู้กระท ำผิดรำยใดรำยหนึ่งโดยเฉพำะ
ก็จะถูกมองว่ำเป็นกำรเลือกปฏิบัติ รัฐบำลหลำยชุดได้แก้ปัญหำโดยกำรยกเลิกสภำพป่ำและให้สิทธิ
กับประชำชน ยิ่งท ำให้ผู้ที่บุกรุกรุ่นต่อ ๆ มำมีควำมหวังว่ำวันหนึ่งรัฐก็จะให้สิทธิในที่ดิน นอกจำกนั้น ยังมี
ปัญหำข้อกฎหมำยในกำรกำรจับกุมและยึดเครื่องมือที่ใช้ในกำรกระท ำผิด ท ำให้ผู้กระท ำผิดที่วำนใช้ผู้อื่น
ไปบุกรุกไม่เกรงกลัวกฎหมำย
ควรทบทวนกฎหมำยป่ำไม้ทั้งฉบับ ในแง่ของกำรจูงใจให้ผู้ที่มีที่ดินอยำกจะปลูกป่ำ กำรให้
คนอยู่ร่วมกับป่ำและมีหน้ำที่ดูแลรักษำป่ำไม้ รวมทั้งได้รับประโยชน์จำกป่ำตำมควร กำรปรับขั้นตอนในกำร
อนุญำต อนุมัติให้ง่ำยแต่ชัดเจน ท ำให้ประชำชนโดยเฉพำะคนจนเข้ำถึงทรัพยำกรได้เท่ำกับคนที่มีฐำนะ
ดีกว่ำอย่ำงเสมอกัน
(กรมป่ำไม้, ๒๕๕๗/ศูนย์ศึกษำนโยบำยที่ดิน คณะนิติศำสตร์ จุฬำลงกรณ์มหำวิทยำลัย, 25๕๗)
2.1.๔.๒ พระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ.ศ. 2507
ความเป็นมา
เป็นกฎหมำยที่ออกมำใช้แทนพระรำชบัญญัติคุ้มครองและสงวนป่ำ พุทธศักรำช 2481
มีวัตถุประสงค์เพื่อรักษำสภำพป่ำไม้ ของป่ำหรือทรัพยำกรธรรมชำติอื่นในบริเวณที่สงวนให้มีสภำพควำม
อุดมสมบูรณ์อยู่ต่อไปโดยกำรก ำหนดเขตที่ดินให้เป็นป่ำสงวนแห่งชำติ กฎหมำยฉบับนี้มีกำรแก้ไขครั้งแรก
โดยออกพระรำชบัญญัติป่ำสงวนแห่งชำติ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2522 เพิ่มอัตรำโทษให้สูงขึ้นเพื่อให้สอดคล้อง
กับกำรแก้ไขเพิ่มเติมอัตรำโทษตำมกฎหมำยว่ำด้วยป่ำไม้ให้สูงขึ้น และต่อมำมีกำรแก้ไขเป็นครั้งที่ 2
ตำมพระรำชบัญญัติป่ำสงวนแห่งชำติ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2528 เนื่องจำกรัฐบำลมีนโยบำยที่จะช่วยเหลือ
รำษฎรที่มีควำมจ ำเป็นในกำรครองชีพ ให้สำมำรถเข้ำท ำกินในเขตป่ำสงวนแห่งชำติได้โดยไม่เดือดร้อนและ
โดยมีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง จึงได้แก้ไขกฎหมำยให้ทำงรำชกำรมีอ ำนำจอนุญำตให้บุคคลเข้ำท ำประโยชน์หรือ
อยู่อำศัยในเขตป่ำสงวนแห่งชำติได้เป็นครำวๆ ทั้งในระยะสั้นและระยะยำว โดยก ำหนดว่ำในระยะสั้น
อันเป็นกำรช่วยเหลือชั่วครำวตำมควำมจ ำเป็น อนุญำตได้ครำวละไม่เกินห้ำปี นอกจำกนั้นได้แก้ไข
บทบัญญัติอื่นๆ ที่ยังไม่เหมำะสมกับสภำพควำมเป็นจริงและสะดวกแก่กำรปฏิบัติรำชกำร เช่น อนุญำต
ให้ทำงรำชกำรและองค์กำรของรัฐใช้ประโยชน์ในเขตป่ำสงวนแห่งชำติเป็นกำรชั่วครำวได้โดยคล่องตัวยิ่งขึ้น
