Page 61 - รายงานผลการศึกษาวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง แนวทางการมีส่วนร่วมของประชาชนในการกำหนดแนวเขตที่ดินของรัฐ
P. 61

๓๔



               พันธุ์สัตว์ป่ำสิ้นสุดลง ทั้งนี้ โดยให้ผู้รับสัมปทำนที่สัมปทำนต้องสิ้นสุดลงด้วยเหตุดังกล่ำวมีสิทธิได้รับเงิน

               ชดเชยควำมเสียหำยภำยในขอบเขตที่ก ำหนดไว้โดยค ำนึงถึงควำมเป็นธรรมทั้งแก่ประโยชน์ของส่วนรวม
               และประโยชน์ของเอกชน เพื่อระงับยับยั้งมิให้มีกำรท ำไม้ออกจำกป่ำและเร่งรัดฟื้นฟูสภำพป่ำขึ้นโดยเร็ว

               เป็นกำรป้องกันมิให้เกิดภัยพิบัติสำธำรณะดังเช่นที่เคยเกิดขึ้นในจังหวัดภำคใต้เมื่อเดือนพฤศจิกำยน 2531

               ขึ้นมำอีก


                              หลักการและสาระส าคัญ

                              กฎหมำยก ำหนดให้รัฐมนตรีว่ำกำรกระทรวงทรัพยำกรธรรมชำติและสิ่งแวดล้อม เป็นผู้

               รักษำกำรตำมกฎหมำยนี้และมีอ ำนำจในกำรแต่งตั้งพนักงำนเจ้ำหน้ำที่ ก ำหนดอัตรำค่ำธรรมเนียมไม่เกิน

               จ ำนวน  อย่ำงสูงที่ก ำหนดไว้ในบัญชีต่อท้ำยพระรำชบัญญัติ และออกกฎกระทรวงเพื่อปฏิบัติให้เป็นไปตำม

               พระรำชบัญญัตินี้ โดยมีสำระส ำคัญ ดังนี้

                              (๑) ความหมายของป่าไม้

                                     กฎหมำยนี้ระบุว่ำ “ป่ำ” หมำยควำมว่ำ ที่ดินที่ยังมิได้มีบุคคลได้มำตำมกฎหมำย

               ที่ดิน และ “ไม้” หมำยควำมว่ำ ไม้สักและไม้อื่นทุกชนิดที่เป็นต้น เป็นกอเป็นเถำ รวมตลอดถึงไม้ที่น ำเข้ำมำ

               ในรำชอำณำจักร ไม้ไผ่ทุกชนิด ปำล์ม หวำย ตลอดจนรำก ปุ่ม ตอ เศษ ปลำย และกิ่งของสิ่งนั้นๆ ไม่ว่ำจะ

               ถูกตัด ถอน เลื่อย ผ่ำ ถำก ขุด หรือกระท ำโดยประกำรอื่นใด  โดยกฎหมำยก ำหนดว่ำ ไม้หวงห้ำมมี
               สองประเภท คือ ประเภท ก.  ไม้หวงห้ำมธรรมดำ ได้แก่ ไม้ซึ่งกำรท ำไม้จะต้องได้รับอนุญำตจำกพนักงำน

               เจ้ำหน้ำที่หรือได้รับสัมปทำน และประเภท ข.  ไม้หวงห้ำมพิเศษ ได้แก่ ไม้หำยำกหรือไม้ที่ควรสงวนซึ่งไม่

               อนุญำตให้ท ำไม้ เว้นแต่รัฐมนตรีจะได้อนุญำตในกรณีพิเศษ

                                     ไม้สักและไม้ยำงทั่วไปในรำชอำณำจักรไม่ว่ำจะขึ้นอยู่ที่ใดเป็นไม้หวงห้ำมประเภท

               ก. ไม้ชนิดอื่นในป่ำจะให้เป็นไม้หวงห้ำมประเภทใดให้ก ำหนดโดยพระรำชกฤษฎีกำ

                              (๒) การก าหนดอัตราค่าภาคหลวง


                                     รัฐมนตรีมีอ ำนำจก ำหนดอัตรำค่ำภำคหลวงโดยประกำศในรำชกิจจำนุเบกษำ

                              (๓) การอนุญาต


                                     กฎหมำยก ำหนดว่ำ กำรท ำไม้หวงห้ำมนั้นให้ท ำได้ในสองรูปแบบ คือ ได้รับ

               อนุญำตจำกพนักงำนเจ้ำหน้ำที่หรือได้รับสัมปทำน และต้องปฏิบัติตำมข้อก ำหนดในกฎกระทรวงหรือในกำร
               อนุญำต โดยกำรอนุญำตนั้น พนักงำนเจ้ำหน้ำที่เมื่อได้รับอนุมัติจำกรัฐมนตรีแล้วจะอนุญำตให้ผูกขำดโดยให้

               ผู้ได้รับอนุญำตเสียเงินค่ำผูกขำดให้แก่รัฐบำลตำมจ ำนวนที่รัฐมนตรีก ำหนดก็ได้
   56   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66