Page 108 - รายงานผลการศึกษาวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง แนวทางการมีส่วนร่วมของประชาชนในการกำหนดแนวเขตที่ดินของรัฐ

๘๑

ประเภทที่ดินซึ่งเป็นแผนที่ที่คณะรัฐมนตรีได้มีกำรพิจำรณำแล้ว โดยไม่ต้องมีกำรรังวัดหมำยแนวเขตป่ำไม้

ก่อนกำรประกำศสงวน สำเหตุที่ต้องเปลี่ยนแปลงวิธีกำรเดิมเนื่องจำกคณะกรรมกำรจัดที่ดินแห่งชำติ มีมติ
เมื่อวันที่ 12 เมษำยน พ.ศ. 2514 ให้กระทรวงเกษตรและสหกรณ์เร่งด ำเนินกำรออกกฎกระทรวง

สงวนพื้นที่ป่ำบริเวณที่ให้รักษำไว้เป็นป่ำไม้ถำวร วัตถุประสงค์เพื่อให้ทันกับโครงกำรเร่งรัดจัดที่ดิน
ของกระทรวงมหำดไทย ปัจจุบันมีกำรประกำศก ำหนดพื้นที่ป่ำสงวนแห่งชำติตำมพระรำชบัญญัติป่ำสงวน

แห่งชำติ พ.ศ. ๒๕๐๗ ทั่วประเทศไว้แล้ว จ ำนวน 1,221 แห่ง

(4) การก าหนดเขตอุทยานแห่งชาติ เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าและเขตห้ามล่าสัตว์ป่า

กำรก ำหนดเขตตำมพระรำชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่ำ พ.ศ. 2503 พระรำชบัญญัติอุทยำน

แห่งชำติ พ.ศ. 2504 และพระรำชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่ำ พ.ศ. 2535 ซึ่งเป็นกำรประกำศ
ก ำหนดพื้นที่ป่ำอนุรักษ์ มีล ำดับขั้นตอนตำมรำยละเอียด ดังนี้

ป่าอนุรักษ์ หมำยถึง พื้นที่ที่เก็บรักษำไว้ให้เป็นพื้นที่ป่ำที่มีพืชป่ำไม้ปกคลุม ทั้งนี้ เพื่อรักษำไว้ใช้

ประโยชน์ ให้เป็นสภำพธรรมชำติดั่งเดิม ที่อยู่อำศัยของสัตว์ป่ำ เป็นป่ำที่ไม่มีกำรอนุญำตให้ท ำไม้
สัมปทำน หรือน ำทรัพยำกรธรรมชำติอย่ำงอื่นออกมำใช้ ซึ่งตำมนโยบำยกำรป่ำไม้แห่งชำติได้ก ำหนดไว้ว่ำ

ให้ก ำหนดป่ำเพื่อกำรอนุรักษ์ไว้ในอัตรำร้อยละ 15 ของพื้นที่ประเทศ โดยก ำหนดไว้ เพื่ออนุรักษ์
สิ่งแวดล้อม ดิน น้ ำ พันธุ์พืช พันธุ์สัตว์ที่หำยำก และป้องกันภัยธรรมชำติอันเกิดจำกน้ ำท่วม และ

กำรพังทลำยของดินตลอดทั้งเพื่อประโยชน์ในกำรศึกษำ กำรวิจัย และนันทนำกำรของประชำชน ฉะนั้น
ป่ำอนุรักษ์จึงได้แก่อุทยำนแห่งชำติ วนอุทยำนแห่งชำติ เขตรักษำพันธุ์สัตว์ป่ำ เขตห้ำมล่ำสัตว์ป่ำ ป่ำต้นน้ ำ

ล ำธำรชั้น 1 และเขตอนุรักษ์อื่นๆ ทำงด้ำนกำรป้องกันสิ่งแวดล้อม

(4.1) การก าหนดเขตอุทยานแห่งชาติ โดยพระราชบัญญัติอุทยานแห่งชาติ พ.ศ. 2504

กำรก ำหนดเขตอุทยำนแห่งชำติ พิจำรณำจำกวัตถุประสงค์เบื้องต้นของอุทยำน

แห่งชำติเป็นหลัก ดังนั้น นโยบำยอุทยำนแห่งชำติของแต่ละประเทศจึงมีเป้ำหมำยที่แตกต่ำงกันไป
ตำมลักษณะที่แตกต่ำงกันด้ำนภูมิประเทศ ภูมิอำกำศ ทิวทัศน์ธรรมชำติ รวมทั้งขนบธรรมเนียมประเพณี

ของประชำชน ฯลฯ ซึ่งล้วนแต่เป็นปัจจัยส ำคัญที่ต้องค ำนึงถึง ส ำหรับนโยบำยอุทยำนแห่งชำติ
ของประเทศไทยมีวัตถุประสงค์ที่แน่ชัดว่ำ เป็นนโยบำยที่มุ่งเน้นในเรื่องกำรรักษำป่ำเพื่อกำรอนุรักษ์

โดยคณะรัฐมนตรีได้ประชุมปรึกษำเมื่อวันที่ ๓ ธันวำคม พ.ศ. ๒๕๒๘ ลงมติเห็นชอบนโยบำยป่ำไม้
แห่งชำติ ซึ่งในส่วนหนึ่งนั้นก ำหนดให้มีพื้นที่ป่ำไม้ทั่วประเทศอย่ำงน้อยในอัตรำร้อยละ ๔๐ ของพื้นที่

ของประเทศเพื่อประโยชน์ ๒ ประกำร ดังนี้

๑) ป่ำเพื่อกำรอนุรักษ์ ก ำหนดไว้เพื่ออนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ดิน น้ ำ พันธุ์พืช พันธุ์สัตว์

ที่หำยำกและป้องกันภัยธรรมชำติอันเกิดจำกน้ ำท่วมและกำรพังทลำยของดิน ตลอดทั้งเพื่อประโยชน์
ในกำรศึกษำกำรวิจัย และนันทนำกำรของประชำชนในอัตรำร้อยละ ๑๕ ของพื้นที่ประเทศ ป่ำเพื่อกำร

อนุรักษ์ประกอบด้วย อุทยำนแห่งชำติ เขตรักษำพันธุ์สัตว์ป่ำ และเขตต้นน้ ำล ำธำร ซึ่งพื้นที่อุทยำน