Page 97 - มาตรฐานและแนวทางการดำเนินงานของสถาบันสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ
P. 97

ตัวชี้วัดกระบวนการ
                         เป็นตัวชี้วัดว่ามีการด�าเนินการที่จะท�าให้สิทธิมนุษยชนที่ได้รับการหยิบยกขึ้นนั้น มีการน�าไปปรับปรุง หรือท�าให้เกิด

                         การคุ้มครองขึ้น เช่น เกิดการร่างกฎหมาย  กฎระเบียบ นโยบาย หรือแนวทางปฏิบัติ
                         ตัวชี้วัดผลลัพธ์

                         เป็นตัวชี้วัดที่แสดงผลของการคุ้มครองและส่งเสริมสิทธิมนุษยชนที่เพิ่มมากขึ้น

                     ตัวอย่างเช่น  รัฐบาลผ่านกฎหมายที่เกี่ยวกับการทรมาน  เป็นตัวบ่งชี้กระบวนการ  ในขณะที่จ�านวนการทรมานที่ลดน้อยลง

                  คือ ตัวบ่งชี้ผลลัพธ์



                                        การก�าหนดตัวชี้วัดกระบวนการจะค่อนข้างตรงไปตรงมาดังนี้






                            1                                  2                                   3

                 มีการระบุว่าควรแก้กฎหมาย         มีการระบุวัตถุประสงค์ของกฎหมาย       มีกระบวนการในการด�าเนินการ

                  กฎระเบียบ นโยบาย และ             กฎระเบียบ นโยบาย หรือแนวทาง          แก้ไขการละเมิดสิทธิมนุษยชน
                  แนวทางปฏิบัติใดที่น�าไปใช้               ปฏิบัติใหม่
                   ทั้งทางตรงหรือทางอ้อม




                   การระบุตัวชี้วัดผลลัพธ์มีความซับซ้อนกว่าการก�าหนดตัวชี้วัดกระบวนการ โดยคณะกรรมการประจ�าสนธิสัญญาของ

                สหประชาชาติ (treaty bodies) ได้ร่างแนวทางการพัฒนาในส่วนแบบฟอร์มและเนื้อหาของรายงาน ซึ่งทั้งสองส่วนได้ก�าหนด
                ความต้องการของข้อมูลส�าหรับการรายงานผลของประเทศไว้แล้ว (ดูได้ที่ www.ohchr.org) เอกสารอ้างอิงเหล่านี้จะค่อนข้าง
                ครอบคลุม สถาบันสิทธิมนุษยชนแห่งชาติอาจเลือกใช้เครื่องมือเหล่านี้เป็นต้นแบบที่จะก�าหนดตัวบ่งชี้ที่เกี่ยวข้องส�าหรับ

                กิจกรรมการเฝ้าระวัง
                   ในสถานการณ์ที่สถาบันสิทธิมนุษยชนแห่งชาติต้องก�าหนดตัวชี้วัดความส�าเร็จของการด�าเนินการ ควรก�าหนดตัวชี้วัดความ

                ส�าเร็จที่เกี่ยวข้องกับเป้าประสงค์  (relevant)  สามารถเข้าใจได้ง่าย  (understandable)  และสามารถน�าไปใช้ประโยชน์ต่อได้
                (useable) ตัวชี้วัดที่ดีจะช่วยให้การวัดผลเป็นไปอย่างชัดเจน และน�าไปสู่การปรับปรุงในระยะยาว


                   5.3.3  การด�าเนินกิจกรรมการเฝ้าระวัง
                       การรวบรวมข้อมูล
                       การรวบรวมข้อมูลเพื่อประกอบการเฝ้าระวังตามทฤษฎีแล้วควรจะให้ความสนใจกับการวิจัยปฐมภูมิและการหา

                ข้อเท็จจริง อย่างไรก็ตาม สถาบันสิทธิมนุษยชนแห่งชาติส่วนใหญ่มักเลือกที่จะใช้แหล่งข้อมูลทุติยภูมิ (ข้อมูลจากผู้อื่น) ในการ
                ประเมินผล ข้อมูลทุติยภูมิจะเป็นประโยชน์เนื่องจากข้อมูลเหล่านั้นประหยัดกว่าโดยเปรียบเทียบ และมีการใช้ก�าลังคนน้อยกว่า

                ในการได้มาซึ่งข้อมูล  นอกจากนี้  มีการวิจัยข้อมูลและการรวบรวมข้อมูลที่เผยแพร่ในระดับประเทศอยู่อย่างมากมายหลากหลาย
                การทุ่มเททรัพยากรเพื่อเก็บข้อมูลใหม่อาจไม่มีความจ�าเป็นในล�าดับต้น ๆ ความเป็นไปได้ของแหล่งที่มาของข้อมูลทุติยภูมิ
                มีดังนี้





               96
           มาตรฐานและแนวทางการด�าเนินงานของสถาบันสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ
   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102