Page 77 - ประมวลรายงานผลการพิจารณาเพื่อเสนอแนะนโยบายและข้อเสนอในการปรับปรุงกฎหมาย และกฎของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ : เล่ม 2 ระหว่าง มกราคม - มิถุนายน 2558
P. 77

75
                                              ประมวลรายงานผลการพิจารณาเพื่อเสนอแนะนโยบายหรือข้อเสนอในการปรับปรุงกฎหมาย และกฎ
                                                     ของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ  เล่ม ๒  ระหว่าง มกราคม – มิถุนายน ๒๕๕๘


                  การปฏิเสธที่จะยอมรับว่าได้มีการลิดรอนเสรีภาพ หรือการปกปิดชะตากรรมหรือที่อยู่ของบุคคลที่หายสาบสูญ

                  ซึ่งส่งผลให้บุคคลดังกล่าวตกอยู่ภายนอกการคุ้มครองของกฎหมาย

                             ข้อ ๔
                             รัฐภาคีแต่ละรัฐต้องดำาเนินมาตรการที่จำาเป็น เพื่อประกันว่าการหายสาบสูญโดยถูกบังคับเป็น

                  ฐานความผิดภายใต้กฎหมายอาญาของตน
                             ข้อ ๖

                             ๑.  รัฐภาคีแต่ละรัฐต้องดำาเนินมาตรการที่จำาเป็นเพื่ออย่างน้อยที่สุดให้บุคคลต่อไปนี้มีความผิด
                  ทางอาญา

                                 (ก)  บุคคลใดก็ตามที่กระทำา สั่งการ ชักจูง หรือโน้มน้าวให้กระทำาการ พยายามที่จะกระทำาการ
                  ดังกล่าว เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดหรือมีส่วนร่วมในการหายสาบสูญโดยถูกบังคับ

                                 (ข)  ผู้บังคับบัญชาซึ่ง

                                    (i)  ทราบหรือเจตนาละเลยข้อมูลซึ่งระบุอย่างชัดเจนว่า ผู้ใต้บังคับบัญชาภายใต้อำานาจ
                  และการควบคุมที่มีผลของตนได้กระทำาหรือจะกระทำาความผิดฐานกระทำาให้บุคคลหายสาบสูญโดยถูกบังคับ

                                    (ii)  มีอำานาจความรับผิดชอบและการควบคุมอย่างมีผลเหนือกิจกรรม ซึ่งเกี่ยวข้องกับ
                  ความผิดฐานกระทำาให้บุคคลหายสาบสูญโดยถูกบังคับ

                                    (iii) ไม่ได้ดำาเนินมาตรการต่างๆ ทั้งหมดที่จำาเป็นและเหมาะสมภายใต้อำานาจของตน
                  เพื่อป้องกันหรือระงับการกระทำาให้บุคคลหายสาบสูญโดยถูกบังคับ หรือเสนอเรื่องต่อเจ้าหน้าที่ที่มีอำานาจ

                  เพื่อดำาเนินการสอบสวนและดำาเนินคดี
                                 (ค) .........................................

                             ๒.  คำาสั่งหรือการสั่งการจากผู้มีอำานาจสาธารณะ พลเรือนหรือทางทหารหรืออื่นๆ ไม่สามารถยกขึ้น

                  เป็นข้ออ้างที่มีเหตุผลสำาหรับความผิดฐานกระทำาให้บุคคลหายสาบสูญโดยถูกบังคับได้
                             ข้อ ๘

                             โดยไม่กระทบต่อข้อ ๕
                             ๑.  รัฐภาคีซึ่งใช้อาญาความต่อคดีการหายสาบสูญโดยถูกบังคับ ต้องดำาเนินมาตรการที่จำาเป็นต่างๆ
                  เพื่อประกันว่าอายุความในการพิจารณาความอาญา

                                 (ก)  มีกำาหนดที่ยาวและเหมาะสมกับความร้ายแรงของความผิด

                                 (ข)  เริ่มนับตั้งแต่การกระทำาความผิดฐานกระทำาให้บุคคลหายสาบสูญโดยถูกบังคับยุติลง
                  โดยคำานึงถึงลักษณะที่ต่อเนื่องของความผิดดังกล่าว

                             ๒.  รัฐภาคีแต่ละรัฐต้องประกันสิทธิของเหยื่อจากการหายสาบสูญโดยถูกบังคับที่จะได้รับการ
                  เยียวยาที่มีประสิทธิผลในระหว่างช่วงอายุความ

                             ข้อ ๑๒

                             ๑.  รัฐภาคีแต่ละรัฐต้องประกันว่า บุคคลใดที่ร้องเรียนเรื่องบุคคลหายสาบสูญโดยถูกบังคับ จะต้อง
                  มีสิทธิที่จะรายงานข้อเท็จจริงต่อเจ้าพนักงานที่มีอำานาจ ซึ่งจะต้องพิจารณาข้อร้องเรียนโดยพลันและอย่าง
   72   73   74   75   76   77   78   79   80   81   82