Page 75 - ประมวลรายงานผลการพิจารณาเพื่อเสนอแนะนโยบายและข้อเสนอในการปรับปรุงกฎหมาย และกฎของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ : เล่ม 2 ระหว่าง มกราคม - มิถุนายน 2558
P. 75

73
                                              ประมวลรายงานผลการพิจารณาเพื่อเสนอแนะนโยบายหรือข้อเสนอในการปรับปรุงกฎหมาย และกฎ
                                                     ของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ  เล่ม ๒  ระหว่าง มกราคม – มิถุนายน ๒๕๕๘


                             ข้อ ๔

                             ๑.  ให้รัฐภาคีแต่ละรัฐประกันว่า การกระทำาทรมานทั้งปวงเป็นความผิดตามกฎหมายอาญาของตน
                  ให้ใช้หลักการเดียวกันนี้บังคับสำาหรับการพยายามกระทำาการทรมาน และสำาหรับการกระทำาโดยบุคคลใดที่เป็น

                  การสมรู้ร่วมคิด หรือการมีส่วนร่วมในการทรมานด้วย
                             ๒.  ให้รัฐภาคีแต่ละรัฐทำาให้ความผิดเหล่านี้เป็นความผิดที่มีโทษ ซึ่งมีระวางโทษที่เหมาะสมกับ
                  ความร้ายแรงของการกระทำาเหล่านั้น

                             ข้อ ๕
                             ๑.  ให้รัฐภาคีแต่ละรัฐดำาเนินการต่างๆ ที่อาจจำาเป็นเพื่อให้ตนมีเขตอำานาจเหนือความผิดที่อ้างถึง

                  ในข้อ ๔ ในกรณีต่างๆ ดังต่อไปนี้
                                 (ก)  เมื่อความผิดเหล่านั้นเกิดขึ้นในอาณาเขตใดที่อยู่ภายใต้เขตอำานาจตน หรือบนเรือ หรือ

                  อากาศยานที่จดทะเบียนในรัฐนั้น

                                 (ข)  เมื่อผู้ถูกกล่าวหาเป็นคนชาติของรัฐนั้น
                                 (ค)  เมื่อผู้เสียหายเป็นคนชาติของรัฐนั้นหากรัฐนั้นเห็นเป็นการสมควร

                             ๒.  .................

                             ข้อ ๘
                             ๑.  ความผิดที่อ้างถึงในข้อ ๔ ให้ถือว่ารวมอยู่ในความผิดทั้งปวงที่ส่งตัวบุคคลเป็นผู้ร้ายข้ามแดน
                  ได้ในสนธิสัญญาส่งผู้ร้ายข้ามแดนใดที่มีอยู่ระหว่างรัฐภาคี  รัฐภาคีรับที่จะรวมเอาความผิดเช่นว่าเข้าไปอยู่ใน

                  สนธิสัญญาส่งผู้ร้ายข้ามแดนทุกฉบับที่จะทำาขึ้นระหว่างกันในอนาคต ในฐานะความผิดต่างๆ ที่ส่งตัวบุคคลเป็น
                  ผู้ร้ายข้ามแดนได้

                             ๒. ...................

                             ข้อ ๑๐
                             ๑.  รัฐภาคีแต่ละรัฐต้องประกันว่า การศึกษาและข้อสนเทศเกี่ยวกับการห้ามการทรมานเข้าไปบรรจุ

                  อย่างสมบูรณ์ในหลักสูตรการฝึกอบรมบุคลากรที่มีหน้าที่บังคับใช้กฎหมาย ทั้งที่เป็นพลเรือนหรือทหาร พนักงาน
                  ทางการแพทย์ เจ้าหน้าที่รัฐและบุคคลอื่นๆ ที่อาจเกี่ยวข้องกับการควบคุมตัว การสอบสวน หรือการประติบัติ
                  ต่อปัจเจกบุคคลที่ตกอยู่ภายใต้ภาวะของการถูกจับ การกักขัง หรือการจำาคุกไม่ว่าในรูปแบบใด

                             ๒.  ให้รัฐภาคีแต่ละรัฐนำาข้อห้ามนี้เข้าไปบรรจุอยู่ในกฎเกณฑ์ หรือคำาสั่งที่ออกมาเกี่ยวกับหน้าที่
                  และภารกิจของบุคคลเช่นว่า

                             ข้อ ๑๑
                             ให้รัฐภาคีแต่ละรัฐพิจารณาทบทวนอย่างเป็นระบบสำาหรับกฎเกณฑ์ คำาสั่ง วิธีการและแนวทาง
                  ปฏิบัติในการไต่สวน  ตลอดจนการจัดระเบียบทั้งปวง สำาหรับการควบคุมและการประติบัติต่อบุคคลที่ตกอยู่

                  ใต้ภาวะของการจับ การกักขัง และการจำาคุกไม่ว่าในรูปแบบใด ในอาณาเขตที่อยู่ภายใต้เขตอำานาจของตน เพื่อที่
                  จะป้องกันมิให้เกิดมีกรณีการทรมานใดขึ้น

                             ข้อ ๑๒
                             ให้รัฐภาคีแต่ละรัฐประกันว่า เจ้าพนักงานผู้มีอำานาจของตนดำาเนินการสืบสวนโดยพลัน และ
   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80