Page 79 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง การเลือกปฏิบัติในการประกอบอาชีพของผู้ติดเชื้อเอชไอวี
P. 79

52  รายงานการศึกษาวิจัย
              การเลือกปฏิบัติในการประกอบอาชีพของผูติดเชื้อเอชไอวี



                            กรณีที่ 1  การเลือกปฏิบัติตอผูติดเชื้อที่ขายอาหาร ในระยะแรก ๆ เมื่อลูกคาทราบสถานะของ
              ผูติดเชื้อ ทําใหลูกคาไมซื้ออาหารที่ผูติดเชื้อทําขาย เพราะเกรงวาจะติดเชื้อจากอาหาร และรังเกียจสภาพรางกาย

              ของผูติดเชื้อ อยางไรก็ดี เมื่อผูติดเชื้อสามารถพิสูจนตนเองวา ตนเองไมเจ็บปวยและไมไดมีสภาพที่นารังเกียจ
              ประกอบกับมีการพยายามทําความเขาใจจากเครือขายผูติดเชื้อกับประชาชนคนอื่น ๆ ในชุมชน ทําใหผูติดเชื้อ

              สามารถขายอาหารไดจนถึงปจจุบัน
                            กรณีที่ 2  ผูติดเชื้อที่ตัดสินใจทําธุรกิจเพาะเห็ดขาย ในระยะแรก ๆ ลูกคาไมซื้อเห็ดจากผูติดเชื้อ

              รายนี้ เพราะเกรงวาจะมีการปนเปอนเชื้อเอชไอวีในระหวางเก็บเห็ด เมื่อผูติดเชื้อพยายามทําความเขาใจกับ
              คนในชุมชนถึงชองทางในการติดตอ และแสดงใหเห็นวา ตนเองไมไดอยูในภาวะเจ็บปวยจนเปนที่นารังเกียจ ทําให

              สามารถขายผลผลิตไดตอไป 121
                            กรณีที่ 3  ผูติดเชื้อที่เปนแรงงานรับจางในชุมชน ในระยะแรก เนื่องจากภาวะความเจ็บปวย

              ทําใหไมคอยมีคนมาจางทํางานตอเมื่อสุขภาพดีขึ้นจึงมีคนมาจางทํางาน และเมื่อตนเองแสดงใหเห็นวา สามารถ
              ทํางานไดเชนเดียวกับคนอื่น ๆ หนึ่งในกรณีนั้นเปนผูรับเหมาที่ติดเชื้อเอชไอวี ก็สามารถทํางานไดตามปกติ

                            กรณีที่ 4  ผูติดเชื้อที่เคยทํางานเปนหมอนวดแผนไทยในรานนวดแผนไทย เมื่อรูตัววาติดเชื้อ
              ก็เปนฝายลาออกมารักษาตัว และเมื่อสุขภาพดีขึ้นไดกลับมาเปดบริการรานนวดของตนเอง โดยไมไดแจงลูกคา

              ทั่วไปวาตนเองติดเชื้อ เธอเลาใหฟงวาเคยบอกลูกคาบางคนที่มีความสนิทสนม ปรากฏวาลูกคาบางคนก็ไมเชื่อ
              เพราะเห็นวาตนเองมีสุขภาพดี อวนทวน สมบูรณ ลูกคาบางคนก็ยอมรับไดและยังคงมาใชบริการแตเธอก็ไมแนใจวา

              ถาลูกคาทั่วไปรูสถานะการติดเชื้อแลวรานนวดของเธอจะดําเนินการตอไดหรือไม
                            กรณีที่ 5 การเลือกปฏิบัติในธุรกิจขายของฝาก ผูติดเชื้อรับจางขายของในรานขายของฝาก

              และนายจางใหออกจากงานเมื่อทราบสถานะการติดเชื้อ โดยอางเหตุผลวา ธุรกิจของตนเปนธุรกิจบริการ และ
              เกรงวาคูแขงธุรกิจจะใชเปนเหตุในการโจมตี ตอมาผูติดเชื้อคนนี้ไดไปสมัครงานในที่แหงใหม ซึ่งเปนรีสอรท

              ที่ไมมีการบังคับใหตรวจเลือด โดยในกรณีนี้ เครือขายผูติดเชื้อวิเคราะหวา สาเหตุที่แทจริงของการใหออกจากงาน
                                                                                                          122
              ไมนาจะเปนเรื่องสถานะการติดเชื้อ แตเปนเพราะนายจางตองการใหออกจากงานดวยเหตุผลอื่น ๆ มากกวา
              อยางไรก็ดี ในประเด็นนี้แสดงใหเห็นวา การติดเชื้อเอชไอวีกลายเปนตราบาป ทําใหผูติดเชื้อถูกซํ้าเดิม ดวยการ
              กลาวอางสถานะการติดเชื้อเปนสาเหตุในการใหผูติดเชื้อออกจากงาน แทนที่จะเปนการใชเหตุผลที่แทจริง

                            กรณีสุดทาย เปนการบังคับตรวจเลือดกับผูที่จะเขาอุปสมบทตามมติของมหาเถรสมาคม
              กรณีนี้เกิดขึ้นเมื่อลูกชายของผูติดเชื้อสมัครเขาอุปสมบทในวัดแหงหนึ่ง ซึ่งทางวัดมีแบบฟอรมใหหนวยงานตาง ๆ

              รับรองความประพฤติ รวมทั้งใหตรวจเลือดเพื่อหาเชื้อเอชไอวีดวย แตเมื่อผูติดเชื้อสอบถามถึงเหตุผลของการตรวจ
              ฝายแพทยก็ใหไปถามทางวัด ทางวัดก็ไมไดใหเหตุผลที่ชัดเจน และในที่สุดทางวัดก็ยอมใหบวช โดยไมตองมีการ

              ตรวจหาเชื้อเอชไอวี เปนตน
                            สวนกรณีที่ไมถูกเลือกปฏิบัติ พบวา ผูติดเชื้อบางคนไดรับการยอมรับบทบาทในฐานะอาสาสมัคร

              สาธารณสุข (อสม.) ซึ่งชาวบานในพื้นที่เห็นวาสามารถปฏิบัติงานไดอยางเขมแข็งไมแพ อสม. คนอื่น ๆ หรือใน
              บางพื้นที่ แมวาจะมีการกลาวอางไมใหผูติดเชื้อเปนผูชวยผูใหญบาน แตเมื่อประชาชนใหการยอมรับ ทําให



              121  การสนทนากลุมผูใกลชิดผูติดเชื้อ, หองประชุมโรงพยาบาลทาใหม จ.จันทบุรี, 27 มกราคม 2556
              122  ขอมูลจากการสนทนากลุมผูติดเชื้อเอชไอวี ครั้งที่ 2, 27 มกราคม 2556
   74   75   76   77   78   79   80   81   82   83   84