Page 73 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง การเลือกปฏิบัติในการประกอบอาชีพของผู้ติดเชื้อเอชไอวี

46 รายงานการศึกษาวิจัย
การเลือกปฏิบัติในการประกอบอาชีพของผูติดเชื้อเอชไอวี

สมเด็จพระมหารัชมังคลาจารยจัดขึ้น ก็มีขอกําหนดใหผูที่จะเขาอุปสมบทในโครงการตองตรวจเลือด โดยระบุใหมี
99
100
การตรวจเชื้อเอชไอวีอยางชัดเจน หรือขอกําหนดของวัดบางแหงที่มีการเผยแพรในอินเทอรเน็ต เปนตน
ในขณะที่วัดทั่วไป อาจไมไดเครงครัดกับขอกําหนดเรื่องนี้มากนัก
กรณีขางตน เปนกรณีที่แสดงใหเห็นการเลือกปฏิบัติที่เกิดขึ้นในสถานที่ทํางาน แตในปที่ผานมา

ปรากฏเหตุการณการเลือกปฏิบัติตอผูติดเชื้อในสถานศึกษาอันเปนจุดเริ่มตนสําคัญของการทํางานในอนาคต
เมื่อนักศึกษาพยาบาลในมหาวิทยาลัยเอกชนแหงหนึ่ง ถูกตรวจเลือดระหวางเรียน และเมื่อตรวจพบวาติดเชื้อ

เอชไอวี มหาวิทยาลัยขอใหเปลี่ยนสาขาที่เรียนหรือพักการเรียน โดยมหาวิทยาลัยคืนคาเทอมให โดยมหาวิทยาลัย
อางเหตุผลวา “...จะเปนผลดีทั้งกับตัวนักศึกษาเองที่จะไดดูแลตัวเอง ไมตองเขาไปอยูในภาวะเสี่ยงที่อาจจะติด

เชื้อโรคอื่น ๆ เพิ่ม เนื่องจากในโรงพยาบาลจะมีผูปวยหรือเชื้อโรคตาง ๆ มาก และยังเปนการคุมครองสิทธิผูที่จะมา
101
รับบริการดวย...” และเปน “...การปกปองสิทธิ์ผูปวยมากกวา....เพราะหากปลอยใหนักศึกษาที่มีโรคที่คนทั่วโลก
หวาดกลัวออกไปสัมผัสกับผูปวยแลวเกิดปญหาขึ้นภายหลังจะเสียหายอยางไร เสียหายทั้งสถานพยาบาล
102
เสียหายทั้งสถาบัน เสียหายทั้งมหาวิทยาลัย...” อยางไรก็ดี กรณีนี้มีการรองเรียนไปยังคณะกรรมการ
สิทธิมนุษยชนแหงชาติดวย และในระหวางนี้อยูในระหวางการฟองรองคดีตอศาลที่ผูติดเชื้อและเครือขายผูติดเชื้อ
เปนโจทกรวม 103

3.2 ผลการศึกษาภาคสนาม

การเก็บขอมูลภาคสนามในโครงการวิจัยนี้ ใชวิธีการเก็บขอมูลเชิงคุณภาพ ซึ่งใหความสําคัญกับการ

ทําความเขาใจและตีความขอมูลอยางลุมลึกในมุมมองแบบคนใน และเก็บขอมูลเชิงลึกจากผูใหขอมูลหลัก
(Key Informant) ซึ่งเปนผูที่สามารถใหขอมูลไดอยางชัดเจน จึงทําใหสามารถไดผลการศึกษาที่หนักแนน

และเชื่อถือได ซึ่งแตกตางจากการศึกษาเชิงปริมาณที่เนนการสรางขอสรุปทั่วไป (generalization) จึงตองให
ความสําคัญกับจํานวนตัวอยางที่สามารถเปนตัวแทนประชากรได การเก็บขอมูลเชิงปริมาณจึงไมสามารถ

แสดงใหเห็นปญหาเฉพาะบางประการ โดยเฉพาะการเลือกปฏิบัติไดชัดเจน
การนําเสนอผลการเก็บขอมูลภาคสนาม จะแสดงใหเห็นลักษณะที่แตกตางกันของขอมูลที่ไดมาจากวิธีการ

เก็บขอมูล 2 แบบ คือ
(1) ขอมูลที่ไดจากการสัมภาษณเชิงลึก การสัมภาษณเชิงลึก (in-depth interview) เปนเครื่องมือ

ที่เหมาะสําหรับการเก็บขอมูลกับผูใหขอมูลหลักหรือกรณีศึกษาที่แตกตางไปจากกรณีทั่วไป อยางไรก็ดี เนื่องจาก
ขอมูลของผูติดเชื้อถือเปนความลับเฉพาะบุคคล การเขาถึงขอมูลจําเปนตองไดรับการยินยอมจากตัวผูติดเชื้อเอง

ในบางกรณี จึงไมสามารถสัมภาษณตัวผูติดเชื้อไดโดยตรง แตอาศัยการสัมภาษณตัวกลางซึ่งเปนผูไดรับการติดตอ
จากผูติดเชื้ออีกตอหนึ่ง

99 แบบฟอรมการตรวจรางกาย ในหนังสือสภาผูแทนราษฎรที่ 8225/2552 วันที่ 4 ธันวาคม 2552 จากประธานคณะกรรมาธิการการศาสนา ศิลปะและวัฒนธรรม
ถึงผูอํานวยการโรงพยาบาลภาครัฐและภาคเอกชนทุกแหงทั่วประเทศ เพื่อขอความอนุเคราะหใหการสนับสนุนการตรวจรางกายและตรวจเลือดของผูที่จะเขา
อุปสมบท
100 ดูตัวอยางไดใน http://www.watphrasri.org/index.php?option=com_content&task=view&id=39&Itemid=25
101 เดลินิวส 28 สิงหาคม 2555 [online] available from http://www.dailynews.co.th/education/152148
102 ขาวสด 28 สิงหาคม 2555 [online] available from http://www.khaosod.co.th/view_news.php?newsid=TUROd01ERXhNVEk0TURnMU5R
PT0=
103 ประธานเครือขายผูติดเชื้อเอชไอวีแหงประเทศไทย, การประชุมเชิงปฏิบัติการเพื่อวิเคราะหขอมูล, 24 ตุลาคม 2556