Page 69 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง การเลือกปฏิบัติในการประกอบอาชีพของผู้ติดเชื้อเอชไอวี

42 รายงานการศึกษาวิจัย
การเลือกปฏิบัติในการประกอบอาชีพของผูติดเชื้อเอชไอวี

และแหลงรายได เปนเพราะสถานะการเปนผูติดเชื้อ และเฉพาะกลุมที่ตอบวาสาเหตุของการตกงานหรือสูญเสีย
รายไดเนื่องจากสถานะการติดเชื้อเอชไอวี รอยละ 30.97 ตอบวาสาเหตุหลักนั้นมาจากการเลือกปฏิบัติของนายจาง

และเพื่อนรวมงาน นอกจากนี้ กลุมตัวอยางรอยละ 11.59 ยังเคยถูกเปลี่ยนแปลงลักษณะงานทั้งในดานเนื้อหา
แนวปฏิบัติ หรือเคยถูกปฏิเสธการเลื่อนตําแหนงหรือการมีความดีความชอบอันเนื่องมาจากสถานะการเปน

ผูติดเชื้อดวย 84
สําหรับเรื่องการเปดเผยขอมูลสถานะการติดเชื้อในที่ทํางาน ขอมูลจากงานวิจัยดังกลาว

แสดงใหเห็นวา กลุมตัวอยาง รอยละ 13.17 ตอบวานายจาง/หัวหนางานรูสถานะการติดเชื้อเอชไอวี โดยมีคนอื่น
มาบอกโดยที่เจาตัวไมไดยินยอม รวมไปถึงมีสถานการณที่เพื่อนรวมงานรูสถานะการติดเชื้อเอชไอวีของพวกเขาจาก

85
คนอื่นมาบอก โดยที่เจาตัวไมยินยอมดวย (รอยละ 15.22) และเมื่อนายจางรับรูสถานะการติดเชื้อเอชไอวีของ
พวกเขา กลุมตัวอยางรอยละ 9.87 รูสึกวาพวกเขาถูกเลือกปฏิบัติ (ถูกเลือกปฏิบัติอยางมาก รอยละ 3.00 ถูกเลือก

ปฏิบัติอยูบาง รอยละ 6.87) อยางไรก็ดี ขอมูลดังกลาวยังแสดงใหเห็นแนวโนมที่ดี เมื่อพวกเขารูสึกวา การเปดเผย
สถานะการติดเชื้อ ไมไดทําใหนายจาง/หัวหนางานมีปฏิกิริยาตางไปจากเดิม (รอยละ 9.01) และมีการให

ความชวยเหลืออยูบาง (รอยละ 11.59) สําหรับในสวนของเพื่อนรวมงาน กลุมตัวอยางรอยละ 8.58 รูสึกวาพวกเขา
ถูกเลือกปฏิบัติอยูบาง รอยละ 16.74 รูสึกวาไมตางกัน และรอยละ 18.45 รูสึกวาเขาไดรับความชวยเหลือ

จากผูรวมงานอยูบาง 86
เมื่อผูติดเชื้อถูกเลือกปฏิบัติในการประกอบอาชีพ ไมวาจะเปนระดับใด ผลกระทบโดยตรง คือ

ทําใหพวกเขาตองสูญเสียงานและแหลงรายไดหลัก โดยผูติดเชื้อจํานวนหนึ่ง (รอยละ 32.19) เคยสูญเสียงานและ
แหลงรายไดเนื่องจากการติดเชื้อเอชไอวี โดยมีสาเหตุหลักเปนเพราะสถานะการเปนผูติดเชื้อ และการเลือกปฏิบัติ

ของนายจางและผูรวมงาน และบางสวนยังรูสึกวาสถานะการติดเชื้อมีผลตอความกาวหนาในการทํางานของ
พวกเขาดวย แมวาผูติดเชื้อจํานวนหนึ่งจะไมเปดเผยสถานะการติดเชื้อตอนายจาง แตก็เลือกที่จะลาออกเมื่อรูสึกวา

87
ตนเองจะปวย เพราะไมตองการตอบคําถามของผูรวมงาน นอกจากนี้ การเลือกปฏิบัติในการประกอบอาชีพ
ยังสงผลใหมีการละเมิดสิทธิมนุษยชนดานอื่น ๆ ของผูติดเชื้อดวย โดยจากงานวิจัยของเครือขายผูติดเชื้อ

แสดงใหเห็นวา กลุมตัวอยางรอยละ 47.21 เคยถูกละเมิดสิทธิในดานตาง ๆ รอยละ 14.0 ถูกบังคับใหเขารับบริการ
ทางการแพทย รวมทั้งตรวจเลือดหาเชื้อเอชไอวี รอยละ 50 เคยถูกปฏิเสธการทําประกันสุขภาพหรือประกันชีวิต

รอยละ 7.6 เคยถูกกักตัว กักเพื่อตรวจโรค ถูกทอดทิ้งใหโดดเดี่ยว แบงแยก ทั้งยังมีการตรวจเลือดการไดรับบริการ
ปรึกษาที่ไมรอบดานบีบบังคับการแจงผลเลือด การถูกกดดันใหบอกสถานะของการติดเชื้อโดยยินยอม หรือไม
88
ยินยอมนอกจากนี้ นาสนใจวามีผูติดเชื้อจํานวนหนึ่งถูกเจาหนาที่บังคับใหทําหมัน หรือสรางเงื่อนไขใหคุมกําเนิด
เพื่อรักษาดวยยาตานไวรัส ซึ่งเมื่อเผชิญกรณีการเลือกปฏิบัติเหลานี้ แมกลุมตัวอยางรอยละ 72.10 เคยพยายาม
89
รองเรียนใหมีการแกไขปญหา และไดรับการแกไขในระดับหนึ่งแตยังมีผูติดเชื้ออีกจํานวนมากเลือกที่จะไมรองเรียน

84 เรื่องเดียวกัน, หนา 91-97.
85 เครือขายผูติดเชื้อเอชไอวี/เอดส ประเทศไทย, โครงการศึกษาดัชนีชี้วัดการตีตราและการเลือกปฏิบัติผูติดเชื้อเอชไอวีเพื่อสนับสนุนการรณรงคดานสิทธิมนุษยชน,
(เชียงใหม: ดาราวรรณการพิมพ, 2553). หนา 140.
86 เรื่องเดียวกัน, หนา 155-156.
87 การสนทนากลุมผูติดเชื้อเอชไอวี ครั้งที่ 2, 27 มกราคม 2556
88 คณะกรรมการเครือขายองคกรพัฒนาเอกชนดานเอดส, เรื่องเดียวกัน,หนา 15, 114 - 117.
89 เรื่องเดียวกัน, ตาราง 132-133, หนา 171.