Page 100 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง การเลือกปฏิบัติในการประกอบอาชีพของผู้ติดเชื้อเอชไอวี
P. 100

รายงานการศึกษาวิจัย  73
                                                             การเลือกปฏิบัติในการประกอบอาชีพของผูติดเชื้อเอชไอวี



                   ระดับการเลือกปฏิบัติ                   ประเภทหนวยงาน/ลักษณะการเลือกปฏิบัติ

                   ระดับชุมชน 2              -   ไมซื้ออาหารที่ผูติดเชื้อทําขาย เพราะเกรงวาจะติดเชื้อจากอาหาร และรังเกียจ
                                                 สภาพรางกายของผูติดเชื้อ
                                             -   ลูกคาไมซื้อเห็ดจากที่ผูติดเชื้อเพาะขาย เพราะเกรงวาจะมีการปนเปอนเชื้อเอชไอวี
                                                 ในระหวางเก็บเห็ด
                                             -   คนในชุมชนไมยอมจางงาน เพราะเห็นวาสุขภาพออนแอ
                                             -   หมอนวดแผนไทยลาออกจากรานนวดแผนไทย เมื่อรูตัววาติดเชื้อ เมื่อสุขภาพดีขึ้น
                                                 ไดกลับมาเปดบริการรานนวดของตนเอง โดยไมไดแจงลูกคาทั่วไปวาตนเองติดเชื้อ
                                                 และแมวาเคยบอกลูกคาบางคนที่มีความสนิทสนม ปรากฏวาลูกคาบางคนก็ไมเชื่อ
                                             -   การบังคับใหผูที่จะเขาอุปสมบทตรวจเลือดตามมติของมหาเถรสมาคม
               หมายเหตุ:
                      1. เปนกิจการที่เคยมีนโยบายการเลือกปฏิบัติ แตในปจจุบันมีการปรับเปลี่ยนนโยบายแลว
                      2. การเลือกปฏิบัติระดับชุมชนเปนประสบการณที่ผูติดเชื้อประสบในระยะแรก ๆ ที่เปดตัว ตอมา หลังจากมีการทํา
               ความเขาใจในระดับชุมชน ก็สามารถแกไขการเลือกปฏิบัติในระดับชุมชนได

                      อยางไรก็ดี ประเด็นสําคัญในเรื่องการเลือกปฏิบัติ มิใชจํากัดอยูเฉพาะเรื่องสถานการณและความรุนแรง
               ในการแกปญหา ผลการศึกษาที่ผานมายังชี้ใหเห็นวา ชองทางในการรองเรียนเพื่อใหเกิดการแกปญหาการเลือก

               ปฏิบัติที่ผูติดเชื้อเขาถึงไดงาย และประสบผลรวดเร็วกวามักจะเปนองคกรภาคประชาสังคมที่มีทรัพยากรจํากัด
               และแมจะมีชองทางในการรองเรียนตอองคกรภาครัฐและองคกรตามรัฐธรรมนูญ แตก็เขาถึงไดยาก อยางเชน

               คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแหงชาติมีภารกิจที่ครอบคลุมสิทธิมนุษยชนหลายเรื่อง การแกไขปญหาแตละเรื่อง
               จึงใชเวลายาวนาน ประเด็นสําคัญที่ควรพิจารณาตอไป คือ จะผลักดันใหหนวยงานที่มีบทบาทหนาที่โดยตรง

               ดําเนินงานคุมครองสิทธิในการประกอบอาชีพของผูติดเชื้อเอชไอวีใหมีประสิทธิภาพมากขึ้น และสนับสนุนองคกร
               ภาคประชาสังคมเหลานี้ใหมีทรัพยากรในการดําเนินงานใหมากขึ้น เพื่อใหสามารถทํางานสงเสริมและคุมครองสิทธิ

               ของผูติดเชื้อเอชไอวีไดอยางตอเนื่องและยั่งยืน
                      5.1.2  ผลกระทบจากการเลือกปฏิบัติ

                             จากผลการศึกษา พบวา เมื่อผูติดเชื้อเอชไอวีประสบปญหาการเลือกปฏิบัติในการประกอบอาชีพ
               ผูติดเชื้อไดรับผลกระทบทั้งทางตรงและทางออม ดังนี้

                             ผลกระทบโดยตรง
                             - ทําใหตองสูญเสียงานและแหลงรายไดหลัก ในบางกรณี ผูติดเชื้อยังรูสึกวาสถานะการติดเชื้อ

               มีผลตอความกาวหนาในการทํางานดวย
                             -  การบังคับตรวจเลือดในการสมัครงาน ทําใหผูติดเชื้อมีทางเลือกในการประกอบอาชีพนอยลง

               ขาดโอกาสในความกาวหนาในการทํางาน ตลอดจนโอกาสในการเพิ่มรายได
                             ผลกระทบทางออม

                             -  ทําใหผูติดเชื้อยิ่งตีตราบาปใหตัวเอง (self-stigma) หรือเปนการตีตราภายในตนเอง (internal
               stigma) ยอมรับทัศนะของคนรอบขางวา การติดเชื้อเอชไอวีเปนเรื่องผิดบาป นารังเกียจ เห็นวา การเลือกปฏิบัติ

               ของคนอื่น ๆ เปนเรื่องที่ถูกตองเหมาะสม ดังนั้น จึงเลือกที่จะไมเปดเผยขอมูลของตนเอง ใชชีวิตอยูอยางหวาดระแวง
               เกรงวาผูอื่นจะรูตลอดเวลา ในหลายกรณีที่ผูติดเชื้อตัดสินใจเปดเผยขอมูลและเขารับการรักษาชาเกินไป

               ทําใหเสียชีวิตกอนเวลาอันควร
   95   96   97   98   99   100   101   102   103   104   105