Page 46 - ประมวลรายงานผลการพิจารณาเพื่อเสนอแนะนโยบายและข้อเสนอในการปรับปรุงกฎหมาย และกฎของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ : เล่ม 1 ระหว่างวันที่ 1 มีนาคม 2554 - 31 ธันวาคม 2557
P. 46
44 ประมวลรายงานผลการพิจารณาเพื่อเสนอแนะนโยบายหรือข้อเสนอในการปรับปรุงกฎหมาย และกฎ
ของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ เล่ม ๑ ระหว่าง ๑ มีนาคม ๒๕๕๔ – ๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๗
เป็นหนังสือจากผู้อำานวยการทางหลวงหรือผู้ซึ่งได้รับมอบหมาย รวมถึง ห้ามให้ผู้ใดกระทำาการปิดกั้น
ทางหลวงหรือการกระทำาด้วยประการใดๆ บนทางหลวงในลักษณะที่อาจเกิดอันตรายหรือเสียหาย
แก่พาหนะหรือบุคคล
(๘) พระราชบัญญัติการจราจรทางบก พ.ศ. ๒๕๒๒ ๒๒
มีสาระสำาคัญ คือ บัญญัติห้ามมิให้ผู้ใดเดินแถว เดินเป็นขบวนแห่ หรือเดินเป็น
ขบวนใดๆ ในลักษณะที่เป็นการกีดขวางการจราจร เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานจราจร
และห้ามมิให้ผู้ใดกระทำาด้วยประการใดๆ บนทางเท้าหรือทางใดๆ ซึ่งจัดไว้สำาหรับคนเดินเท้าใน
ลักษณะที่เป็นการกีดขวางผู้อื่นโดยไม่มีเหตุอันสมควร เว้นแต่จะได้รับอนุญาตเป็นหนังสือจาก
เจ้าพนักงานจราจรต่อเมื่อมีเหตุอันจำาเป็นและเป็นการชั่วคราว กฎหมายฉบับนี้ได้กำาหนดให้อำานาจ
หน้าที่ของเจ้าพนักงานตำารวจเป็นผู้อนุญาตให้กระทำาการต่างๆ บนทางเท้า โดยข้าราชการในสังกัด
สำานักงานตำารวจแห่งชาติเป็นพนักงานเจ้าหน้าที่ตามกฎหมายฉบับนี้ แสดงให้เห็นว่า ถ้าผู้ชุมนุม
ได้กระทำาการในลักษณะที่เป็นการฝ่าฝืนกฎหมาย เจ้าพนักงานตำารวจที่มีอำานาจหน้าที่ตามกฎหมาย
สามารถที่จะดำาเนินการผู้ฝ่าฝืนได้ แต่ในทางปฏิบัติเจ้าพนักงานตำารวจไม่สามารถที่จะดำาเนินการ
บังคับการให้เป็นไปตามกฎหมายได้ทุกกรณี ขึ้นอยู่กับสถานการณ์การชุมนุมแต่ละครั้งแต่ละประเภท
(๙) พระราชบัญญัติว่าด้วยการรักษาความสะอาดและความเป็นระเบียบเรียบร้อย
ของบ้านเมือง พ.ศ. ๒๕๓๕ ๒๓
มีสาระสำาคัญ คือ บัญญัติการโฆษณาด้วยการปิด ทิ้ง หรือโปรยแผ่นประกาศ
หรือใบปลิวในที่สาธารณะ จะกระทำาได้ต่อเมื่อได้รับหนังสืออนุญาตจากเจ้าพนักงานท้องถิ่นหรือ
พนักงานเจ้าหน้าที่ และต้องปฏิบัติตามหลักเกณฑ์หรือเงื่อนไขที่กำาหนดในหนังสืออนุญาต
เมื่อวิเคราะห์พระราชบัญญัติว่าด้วยการรักษาความสะอาดและความเป็นระเบียบเรียบร้อยของ
บ้านเมือง พ.ศ. ๒๕๓๕ พบว่า ตามมาตรา ๔ นิยามคำาว่า “ถนน” หมายรวมถึง ทางเดินรถ ทางเท้า
ขอบทาง ไหล่ทางและทางข้าม การห้ามมิให้บุคคลใดๆ ฝ่าฝืนระเบียบกฎเกณฑ์การใช้พื้นที่ผิวจราจร
รวมไปถึง การใช้รถถยนต์หรือพาหนะอื่นๆ ตามถนนในลักษณะที่เป็นการกีดขวางการจราจรด้วย
ซึ่งเจ้าพนักงานจราจรสามารถดำาเนินการตามกฎหมายกับผู้ฝ่าฝืนได้ แต่ในทางปฏิบัติหากผู้ชุมนุมมี
จำานวนมากก็ไม่สามารถบังคับใช้กฎหมายได้
(๑๐) พระราชบัญญัติควบคุมการโฆษณาโดยใช้เครื่องขยายเสียง พ.ศ. ๒๔๙๓ ๒๔
มีสาระสำาคัญ คือ บัญญัติว่าการที่ผู้ใดจะใช้เครื่องขยายเสียงที่ใช้งานด้วยไฟฟ้า
๒๒ อ้างแล้ว ๗ หน้า ๘๓ - ๘๔
๒๓ อ้างแล้ว ๗ หน้า ๘๔
๒๔ อ้างแล้ว ๗ หน้า ๘๔ - ๘๕
