Page 45 - ประมวลรายงานผลการพิจารณาเพื่อเสนอแนะนโยบายและข้อเสนอในการปรับปรุงกฎหมาย และกฎของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ : เล่ม 1 ระหว่างวันที่ 1 มีนาคม 2554 - 31 ธันวาคม 2557
P. 45
43
ประมวลรายงานผลการพิจารณาเพื่อเสนอแนะนโยบายหรือข้อเสนอในการปรับปรุงกฎหมาย และกฎ
ของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ เล่ม ๑ ระหว่าง ๑ มีนาคม ๒๕๕๔ – ๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๗
(๖) พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒
มาตรา ๙ ศาลปกครองมีอำานาจพิจารณาพิพากษาหรือมีคำาสั่งในเรื่องดังต่อไปนี้
(๑) คดีพิพาทเกี่ยวกับการที่หน่วยงานทางปกครอง หรือเจ้าหน้าที่ของรัฐ
กระทำาการโดยไม่ชอบด้วยกฎหมายไม่ว่าจะเป็นการออกกฎ คำาสั่ง หรือการกระทำาอื่นใด เนื่องจาก
กระทำาโดยไม่มีอำานาจ หรือนอกเหนืออำานาจหน้าที่หรือไม่ถูกต้องตามกฎหมาย หรือโดยไม่ถูกต้อง
ตามรูปแบบขั้นตอน หรือวิธีการอันเป็นสาระสำาคัญที่กำาหนดไว้สำาหรับการกระทำานั้น หรือโดยไม่สุจริต
หรือมีลักษณะเป็นการเลือกปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรม หรือมีลักษณะเป็นการสร้างขั้นตอนโดยไม่จำาเป็น
หรือสร้างภาระให้เกิดกับประชาชนเกินสมควร หรือเป็นการใช้ดุลพินิจโดยมิชอบ
(๒) คดีพิพาทเกี่ยวกับการที่หน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐละเลย
ต่อหน้าที่ตามที่กฎหมายกำาหนดให้ต้องปฏิบัติ หรือปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าวล่าช้าเกินสมควร
(๓) คดีพิพาทเกี่ยวกับการกระทำาละเมิดหรือความรับผิดอย่างอื่นของหน่วยงาน
ทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐอันเกิดจากการใช้อำานาจตามกฎหมาย หรือจากกฎ คำาสั่ง
ทางปกครอง หรือคำาสั่งอย่างอื่น หรือจากการละเลยต่อหน้าที่ตามที่กฎหมายกำาหนดให้ต้องปฏิบัติ
หรือปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าวล่าช้าเกินสมควร
(๔) คดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาทางปกครอง
(๕) คดีที่มีกฎหมายกำาหนดให้หน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐฟ้องคดี
ต่อศาลเพื่อบังคับให้บุคคลต้องกระทำาหรือละเว้นการกระทำาอย่างหนึ่งอย่างใด
(๖) คดีพิพาทเกี่ยวกับเรื่องที่มีกฎหมายกำาหนดให้อยู่ในเขตอำานาจศาลปกครอง
มาตรา ๗๑ วรรคหนึ่ง “ภายใต้บังคับบทบัญญัติว่าด้วยการอุทธรณ์คำาพิพากษา
หรือคำาสั่ง คำาพิพากษา หรือคำาสั่งใดๆ ให้มีผลผูกพันบุคคลภายนอกได้ในกรณี ดังต่อไปนี้
(๑) ในคำาพิพากษาให้บุคคลใดออกไปจากสถานที่ใดให้ใช้บังคับตลอดถึงบริวาร
ของผู้นั้นที่อยู่ในสถานที่นั้นด้วย เว้นแต่ผู้นั้นจะพิสูจน์ได้ว่าตนมีสิทธิพิเศษอื่น
มาตรา ๗๒ วรรคหนึ่ง “ในการพิพากษาคดี ศาลปกครองมีอำานาจกำาหนด
คำาบังคับอย่างหนึ่งอย่างใด ดังต่อไปนี้
(๕) สั่งให้บุคคลกระทำาหรือละเว้นการกระทำาอย่างหนึ่งอย่างใดเพื่อให้เป็นไป
ตามกฎหมาย
(๗) พระราชบัญญัติทางหลวง พ.ศ. ๒๕๓๕ ๒๑
มีสาระสำาคัญ คือ บัญญัติห้ามมิให้มีการติดตั้ง แขวน วาง หรือกองสิ่งใดในเขต
ทางหลวงในลักษณะที่เป็นการกีดขวางหรืออาจเป็นอันตรายแก่ยานพาหนะ เว้นแต่จะได้รับอนุญาต
๒๑ อ้างแล้ว ๗ หน้า ๘๐ - ๘๓
