Page 250 - รายงานศึกษาวิจัยฉบับสมบูรณ์ โครงการศึกษาวิจัยผังเมืองกับการคุ้มครองสิทธิชุมชนและสิทธิการมีส่วนร่วมของประชาชน

219

5.4.2 การสิ้นผลของคําสั่งทางปกครองในการบังคับใช กฎหมายผังเมืองภายหลังกฎกระทรวง

ผังเมืองรวมหมดอายุ

โดยเหตุที่พระราชบัญญัติการผังเมือง พ.ศ.2518 มาตรา 25 ไดกําหนดในเขตที่ไดมีกฎกระทรวงให

ใชบังคับผังเมืองรวมหามบุคคลใดใชประโยชน0ที่ดินผิดไปจากที่ไดกําหนดไวในผังเมืองรวมหรือปฏิบัติการ

ใดๆ ซึ่งขัดกับขอกําหนดของผังเมืองรวมนั้นๆ โดยเจาหนาที่และหน$วยงานของรัฐซึ่งมีอํานาจตามกฎหมาย

ที่เกี่ยวของตองควบคุมกํากับดูแลมิใหมีการใชประโยชน0ที่ดินหรือดําเนินกิจการใดขัดต$อขอกําหนดของ

กฎกระทรวงผังเมืองรวมซึ่งเปBนการกระทําที่ไม$ชอบดวยกฎหมายเพื่อใหเมืองและชุมชนมีการขยายตัวอย$าง

มีแบบแผนและเหมาะสม รักษาสภาพแวดลอมตามเจตนารมณ0ของกฎหมายผังเมืองที่ประกาศใชในขณะนั้น

แต$จากการศึกษาแนวคําพิพากษาศาลปกครองสูงสุดพบว$า แมเจาหนาที่จะใชอํานาจตามหนาที่

ที่กําหนดไวตามกฎหมายโดยกําหนดมาตรการทางปกครองเพื่อระงับการดําเนินการที่ฝsาฝxนต$อ

ขอกําหนดการใชประโยชน0ที่ดินตามกฎกระทรวงผังเมืองรวม เช$น คําสั่งใหรื้อถอนอาคารตาม

พระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ.2522 แต$คําสั่งเพื่อบังคับการใหเปBนไปตามกฎหมายผังเมืองรวมกลับสิ้น

ผลบังคับใชดวยเหตุผังเมืองรวมดังกล$าวหมดอายุ ทําใหการกระทําใดๆ ที่เคยขัดต$อกฎกระทรวง

ผังเมืองรวมไม$อยู$ในบังคับกฎหมายผังเมืองรวมอีกต$อไป และไม$มีเหตุที่เจาหนาที่จะอางเพื่อดําเนินการ

บังคับใชมาตรการทางปกครองไดอีกต$อไปเช$นเดียวกัน ดังตัวอย$างตามคําพิพากษาศาลปกครองสูงสุดดังนี้

37
คําพิพากษาศาลปกครองสูงสุดที่ อ.222/2553 ขอเท็จจริงปรากฏว$าผูฟ1องคดีไดก$อสรางอาคาร

ขึ้นใหม$โดยไม$ไดรับอนุญาตและขัดต$อผังเมืองรวมมุกดาหาร ตามกฎกระทรวง ฉบับที่ 327 (พ.ศ.2540) ฯ

เนื่องจากพื้นที่ดังกล$าวกําหนดไวเปBนสีเขียวอ$อน ซึ่งเปBนที่ดินประเภทที่โล$งเพื่อนันทนาการและการรักษา

คุณภาพสิ่งแวดลอม ผูถูกฟ1องคดีที่ 2 (นายกเทศมนตรีเมืองมุกดาหาร) จึงมีคําสั่งลงวันที่ 8 สิงหาคม 2546

หามมิใหบุคคลใดใชหรือเขาไปในส$วนใดๆ ของอาคารตามมาตรา 40 (2) แห$งพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร

พ.ศ.2522 มีคําสั่งใหรื้อถอนอาคารตามมาตรา 42 แห$งพระราชบัญญัติดังกล$าว โดยคําสั่งระบุว$าผูฟ1องคดี

ก$อสรางอาคารโดยไม$ไดรับอนุญาตและขัดต$อผังเมืองรวมเมืองมุกดาหาร ตามกฎกระทรวงฉบับที่ 327 (พ.ศ.

2540) ซึ่งมีกําหนดระยะเวลาการใชบังคับ 5 ปT แต$ไดขยายระยะเวลาบังคับใชออกไปอีก 2 ครั้ง ครั้งละ 1 ปT

โดยมีผลใชบังคับระหว$างปTพ.ศ.2540 ถึง พ.ศ.2547 การที่ผูฟ1องคดีก$อสรางอาคารโดยไม$ไดรับอนุญาตและ

ขัดต$อผังเมืองรวมเมืองมุกดาหาร จึงเปBนการกระทําที่ไม$ไดรับอนุญาตโดยชอบดวยกฎหมาย คําสั่งหามมิให

บุคคลใดใชหรือเขาไปในส$วนใดๆ ของอาคาร และคําสั่งรื้อถอนอาคารพิพาทดังกล$าว ผูถูกฟ1องคดีที่ 2

37
ดูคําพิพากษาที่มีลักษณะเดียวกันเพิ่มเติมที่ คําพิพากษาศาลปกครองสูงสุด อ.449/2553