Page 607 - รายงานฉบับสมบูรณ์ การประเมินศักยภาพและพัฒนาระบบงานและกระบวนการตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชน ตามมาตรา 257 (1) ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550
P. 607
ั
2.3 ปญหาด้านการพัฒนาองค์ความรู้ และศักยภาพของบุคลากร
ั
การพัฒนาองค์ความรู้ และศักยภาพของบุคลากร เป็นอีกปจจัยส าคัญที่ส่งผลโดยตรงต่อ
ั
คุณภาพในการท างานของบุคลากร ซึ่งปจจุบันพบว่ากลุ่มหลักที่ท างาน คือ พนักงานข้าราชการยัง
ขาดการสนับสนุนด้านฝึกอบรมต้องอาศัยประสบการณ์ในการท างาน หมายถึงเพื่อนร่วมงาน และ
การท างานร่วมกับคณะอนุกรรมการเป็นหลัก ดังตัวอย่างส่วนหนึ่งของค าให้สัมภาษณ์ของ
เจ้าหน้าที่ ที่ระบุถึงกรณีดังกล่าวว่า
เจ้าหน้าที่ “ไม่ได้รับการพัฒนาเรื่ององค์ความรู้เฉพาะด้าน/องค์ความรู้ที่เฉพาะเจาะจง ที่เกี่ยวข้องกับ
ั
งานที่รับผิดชอบอยู่ (อนึ่งในปจจุบันส านักงานมีการอบรมให้ความรู้แก่เจ้าหน้าที่ แต่เนื้อหา
ในการอบรมเป็นการให้ความรู้ในมุมกว้างๆ นอกจากนี้การอบรมองค์ความรู้ต่างๆ ส่วน
ใหญ่จะให้สิทธิ์เฉพาะข้าราชการ ซึ่งพนักงานราชการจะไม่ค่อยได้รับสิทธิตรงนี้)”
ั
“แหล่งองค์ความรู้ที่ดี ที่เจ้าหน้าที่ส่วนใหญ่ได้รับอยู่ในปจจุบันคือ จากคณะอนุกรรมการ
จากเพื่อนร่วมงาน จากการประชุมร่วมกับหน่วยงานต่างๆ และจากประสบการณ์การ
ท างาน”
“สิ่งที่จะบอกก็คือว่า หนึ่ง เวลาที่คุณจะเลือกใครเข้ามา มันควรมีกระบวนการเป็นเรื่อง
Process นะ สอง ควรมีประวัติที่ชัดเจนว่าคนนี้ได้ท างานเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้มามากแค่
ไหน ในการที่จะเข้ามาเรื่องนี้แต่ละส่วน มันมีหลายด้าน”
“เวลาที่มีหลักสูตรดีดีเข้ามา ด้วยสัดส่วนของกลุ่มจะมีพนักงานราชการมากกว่าข้าราชการ
แต่มันจะกระจายไปไม่ถึงน้องที่เป็นพนักงานราชการ ซึ่งความรู้บางอย่างจ าเป็นต้องใช้ แต่
การพัฒนาศักยภาพตรงนั้นไปจ ากัดอยู่ที่ราชการมากกว่า”
ั
“เรื่ององค์ความรู้ การจัดอบรม เป็นปญหาเหมือนกัน ส านักงานจะให้เฉพาะแต่ข้าราชการ
พวกพนักงานราชการ ลูกจ้างจะไม่มีสิทธิ ทั้งๆ ที่คนท างานไม่ใช่แค่ราชการ ส่วนใหญ่ก็คือ
พนักงาน ลูกจ้าง ที่ผ่านมาส่วนใหญ่ที่ได้รับการอบรมจะเป็นโครงการที่เข้ามารวมๆ ที่
ส านักงานจัด หากหน่วยงานภายนอกจัดจะเสียค่าใช้จ่ายเยอะ จึงจะไม่ค่อยสนับสนุน
พนักงาน จะสนับสนุนข้าราชการอย่างเดียว”
- 499 -

